CMB je vodeći dokaz o poreklu svemira iz Velikog praska. Kada je svemir bio mlad, pre formiranja zvezda i planeta, bio je gustiji, mnogo vreliji i ispunjen neprozirnom maglom vodonične plazme. Kako se svemir širio, plazma i radijacija koji su ga ispunjavali su postajali su hladniji. Kada je temperatura dovoljno pala, protoni i elektroni su se iskombinovali da bi stvorili neutralne atome vodonika. Za razliku od plazme, ovi novonastali atomi nisu mogli raspršiti toplotno zračenje Tomsonovim rasejavanjem, te je tako univerzum postao proziran. Kosmolozi nazivaju vremenski period kada su neutralni atomi prvi put nastali epohom rekombinacije, a događaj ubrzo nakon što su fotoni počeli slobodno da putuju svemirom naziva se razdvajanje fotona. Fotoni koji su postojali u vreme razdvajanja fotona se od tada šire, mada postaju sve slabiji i manje energični, jer širenje svemira dovodi do toga da se njihova talasna dužina vremenom povećava (a talasna dužina je obrnuto proporcionalna energiji prema Plankkovom odnosu). Ovo je izvor alternativnog izraza reliktno zračenje. Površina poslednjeg rasejanja odnosi se na skup tačaka u prostoru na datoj razdaljini od nas, tako da sada primamo fotone prvobitno emitovane iz tih tačaka u vreme razdvajanja fotona.
(wikipedija)
