.Ono što si napisao, još i da se složim, sa malim ispravkama, ali nećemo sad u nedogled ovde, ja šumom,(čarobnom) a ti drumom...
Vidiš I sama da nisam samo ja koji tako misli o Šumi, a vidiš i sama da su dobili preko 10m dinara, čoveče za manje od 4 meseca koliko će biti postavljena te je preko 30k evra mesečno ili na 1000e na dan, i onda jos naplaćuju korišćenje iste. E to je ono što je sramota...
.Žao mi je što neko , ko je rođen u meni najdražem gradu, po tome kako piše o njemu ovde, izgleda da ne voli taj grad i što ne može da i u stvarima koje nisu baš uvek sasvim u redu, pronađe bar nešto i lepo i dobro, da ne gleda samo ružnu i lošu stranu, toga ima svuda.
Ja volim moj grad i bas zato sto ga volim imam pravo na takvo mišljenje. Grad se pretvara u betonsku džunglu, grade zgrade kao ludi, parkinga ni od korova, zelene površine se uništavaju, zgrade ispisane, rupe po putevima, biciklisti se ponašaju kao zaštićena vrsta, kola parkiranja po pešačkim zonama i trotoarima.... Al bitno je da se preko 100k spuca na neku Sumu... Za te pare bolje da su otišli u Dečje Selo i dali poklone deci ili sredili beku bolnicu barem malo, izgradili obdanište...
Dobro, neka ti bude, recimo da je sve to tačno, a nije moguće da baš ništa nema lepo i za pohvalu, zaista te vidim ovde samo kad nešto kritikuješ, ako izuzmem one lepe slike napravljene dronom.
Imam za pohvalu, mislim da su lepo napravili trgic kod spomenika racije al mislim da treba da pretuku one balvane što ostavljaju djubre tamo, lepo su sredili limanski Park al mislim da fali jos drveća, lepo je što su sredili kej I napravili trim stazu al to je to.
Super, ko razume, shvatiće...
Dunavska ulica u Novom Sadu
Pretpostavlja se da je Dunavska ulica nastala na samom početku 18. veka, kao značajan put između dunavske obale i centra grada, nešto pre samog osnivanja Račkog naselja koje je bilo formirano oko Mostobrana. Ova ulica je u to vreme predstavljala glavnu vezu grada sa Dunavom, a sve to je dovelo do njenog izuzetnog značaja za njen istorijski, kulturni i društveni značaj.
Dunavska ulica je nastala na početku 18. veka!
Na ondašnjim mapama ova ulica je bila označena kao Petrovaradinska ulica, jer se njom dolazilo do pontona, koji su vodili preko reke Dunav do Petrovaradina. Zanimljivo je da je u ono vreme ulica bila prekrivena mnogobrojnim drvenim mostićima i na kartama je tada upisivana kao „Auf den Brucken“, što u prevodu znači Ulica na ćuprijama ili Ulica na mostu.
Negde pre bune iz Dunavske ulice su uklonjene drvene kolibe i na njihovom mestu počela je izgradnja gostionice „Kod engleske kraljice“. Negde 1845. godine uvedeni su i prvi fijakeri koji su bili stavljeni u funkciju javnog prevoza. Već naredne godine ulicom su vozili prvi vučni fijakeri na petrolej.
Izgradnja prvih zgrada od čvrstog materijala, započeta je u ovoj ulici pre svega zahvaljujući sve boljem standardu tadašnjeg građanstva. Krajem 18. veka formira se ulica koja dobija svoj izgled i tada dobija svoj naziv Dunavska ulica, Duna utca na mađarskom i Donau Gasse na nemačkom jeziku.
Prve zgrade od čvrstog materijala u Dunavskoj ulici građene su krajem 18. veka!
Na žalost zbog bombardovanja 1849. godine ulica je skoro potpuno uništena i tada je trenutno prekinut njen razvoj. Međutim brzo je usledio brz oporavak ulice i započinje gradnja elitnih palata, koje su izgrađene po tadašnjim modernim evropskim stilovima. To su uglavnom bile kuće uspešnih trgovaca sa mnogobrojnim gostionama, radnjama i knjižarama.
U to vreme je najverovatnije i bila sagrađena kuća u kojoj se sada nalazi restoran Stara Dalmacija. Negde između dva svetska rata ova ulica je nosila naziv Jaše Tomića za vreme drugog svetskog rata je imala naziv Laslo Bardoši da bi posle 1944. godine, dobila i konačan naziv Dunavska ulica.
U blizini sadašnjeg restorana Stara Dalmacija, nalazi se i poznati Dunavski park. Pre parka na ovom mestu bila je livada na kojoj su održavani brojni vašari i to mesto su građani nazivali vašarište. Nedugo zatim počinje uređenje ovog dela grada i tada se kreće sa nasipanjem zemlje. Nakon nasipanja u jednom momentu ostaje bara, koja je kasnije ozidana.
Tada se uređuju i formiraju zemljane staze, a započinje se i sa sadnjom drveća. Ovaj omiljeni park Novosađana, svoj konačan izgled dobija 1958. godine zahvaljujući sprovedenom projektu dr. Ratibora Đorđevića.
U Dunavskoj ulici je uvek bilo zanimljivih dešavanja pa spomenimo da je u broju 1 u ovoj ulici 1870. godine svoju štampariju pokrenuo dr. Jovan Subotić kao i svoj list Narod. Knjižar Arsa Pajević kupuje tu kuću i počinje sa štampom Zmaj Jovinih listova, Neven, Javor i Starmali. Na spratu te kuće je od 1885. godine bila smeštena Srpska Čitaonica. Ta zgrada od 1958. godine prelazi u društvenu svojinu, a zna se da je u njoj danas smeštena Gradska Biblioteka.
Treba napomenuti da se na samom ulazu u Dunavsku ulicu nalazi prva spratna kuća u Novom Sadu pod nazivom Kod belog lava. Za kuću u broju 3 ove ulice se smatra da je ujedno i najlepša od svih u tom delu. Zgrada iz broja 5 u Dunavskoj ulici potiče iz 18. veka i u njoj je pre rata bila smeštena prodavnica Bele Trumpela, koja je u ponudi imala muzičke instrumente, a danas se u toj zgradi nalazi Muzički magazin.
U broju 7 nekada se nalazila gostionica, dok je u broju 9 Krsta Đorđević pokrenuo pekaru, a kasnije su njegovi naslednici počeli sa proizvodnjom bureka. U Dunavskoj 10 se nalazi Atelje Ivković, najstarija knjigoveznica u Novom Sadu koja je sa radom započela daleke 1789. godine. Porodica Ivković je svojevremeno zapošljavala više od stotinu izuzetno kvalitetnih majstora.
Na ulazu u Dunavsku ulicu smeštena je najstarija spratna kuća u Novom Sadu naziva „Kod belog lava“
U broju 19 je smeštena poznata oštračka radionica Hošek, koja je osnovana 1895. godine. U broju 21 je nekada radila gostionica Crni Jarac u koju su svraćali boemi, a danas u tom objektu radi bife Ribar. Kuća u broju 23. nekada je pripadala konjičkom oficiru Antonu Gorjunu, a 1926. godine tu kuću kupuje porodica Dunđerski i odmah zatim je renovira.
Ajd videću sutra ako budem stigao. Mnogo toga je tu nejasno.pozdrav novosađani...
zna li se kako teku radovi u vezi ovoga? može li neka fotka sa lica mesta?
http://www.mojnovisad.com/vesti/nov...ne-istine-istorija-il-i-politika-id30047.html
Dunavski park
Najlepši park u Novom Sadu po mišljenju mnogih Novosađana je „Dunavski park“. Može se reći da je park smešten u skoro samom centru Novog Sada i omiljeno je šetalište građana Novog Sada, ali i turista...
Dunavski park nije uvek imao ovakav izgled, jer je sve do 1895. godine ovo mesto bilo liman takozvani dunavski rukavac, koji je imao puno mulja. Zabareni deo dunavskog rukavca u tadašnje vreme je obrastao vrbama i trskom, a obilovao je žabama i komarcima. Ovaj deo grada bio je niži od prostora koji se protezao do kraja Dunavske ulice i prostora oko mostobrana, jer se odavde uzimala zemlja koja se koristila za izgradnju nasipa duž obale Dunava.
Dunavski park nije uvek imao ovakav izgled, sve do 1895. godine!
Postoje i zapisi u kojima se potvrđuje da su Novosađani ovaj deo grada, pre početka nastajanja parka nazivali Promenada ili šetalište. Na ovom delu grada pre početka nastajanja parka na velikoj livadi održavani su veliki godišnji vašari, tako da je ta livada zbog održavanja vašara nazivana i vašarište.
Negde krajem 19. i početkom 20-tog veka, započeto je uređenje ovog dela Novog Sada, koji su tadašnji meštani nazivali Promenada. Uređenje je započeto isušivanjem, a prvo nasipanje zemljom započeto je zbog gradnje hotela „Kod engleske kraljice“. Kasnije se u zgradu tadašnjeg hotela useljava sud, a nešto kasnije i Muzej Vojvodine.
Zbog nasipanja zemlje na jednom delu je ostala bara koja se nalazila na 76 metara nadmorske visine, koja je vremenom kompletno ozidana. I tada nekadašnja bara poprima izgled jezera sa malim ostrvom koje je nazvano „Eržebet“. I upravo na tom ostrvu je zasađena vrba u čast i spomen austro-ugarskoj carici, koja je ubijena 1898. godine. Kako su tekli radovi tako je započeto i uređenje prostora oko nekadašnje Promenade, nasipanjem terena i formiranjem staza. I onda uređena i znatno proširena tadašnja Promenada menja naziv u Dunavski park. Ovaj park se jednim svojim delom oslanja na Dunavsku ulicu te zbog toga dobija i svoj konačan naziv Dunavski park.
Konačnim uređenjem i samim proširenjem parka tadašnji naziv Promenada promenjen je u Dunavski park!
Negde sredinom 30-tih godina u prošlom veku, započeto je nasipanje terena i sadnja drveća, a današnji izgled parka nastao je projektom dr. Ratibora Đorđevića 1958. godine. Dunavski park je star oko 100 godina i na tu starost ukazuju lepo formirana stara stabla, alohtone i autohtone flore, a poznato je da ima i puno egzota.
Prvobitno je uređeno zemljište ispred nekadašnje sudske palate, gde su formirane staze od zemlje, a zasađena je i trava. Jezero je potpuno renovirano 1978. godine i koje se povremeno poribljava, a u kasnijem periodu je u njega stavljeno nekoliko pataka i labudova.
Današnji izgled Dunavskog parka nastaje 1958. godine po projektu Ratibora Đorđevića!
Dunavski park poseduje preko 600 stabala različitih vrsta i to čempresa, bora, divljeg kestena, platana, lešnika, srebrne lipe, jablana, kao i retkih vrsta poput piramidalnog hrasta lužnjaka. Ovaj park ukrašava još i veliki broj šiblja japanska dunja, žutika, šimšir, kleka i crveni dren. Idejnim rešenjem Đorđevića uklonjena su oštećena stabla, a formirani su cvetni elementi.
Park se jednim delom oslanja na Dunavsku ulicu te zbog toga dobija naziv Dunavski park!
Smatra se da Dunavski park ima značajne kulturne, prirodne i tradicionalne vrednosti. Posebnu vrednost parka čine dendrološki materijali poput drvoreda koprivića, vodenog čempresa, crvene šljive, mačje leske, a kao najvredniji smatra se hrast „quercus pedenculata far. fastigiata“. Park poseduje preko 250 biljnih vrsta i nalazi se pod zaštitom Republičkog zavoda za zaštitu prirode. Prve biljne vrste su zasađene krajem 19. veka na muljetivom i močvarnom zemljištu, koje je često bilo poplavljeno kod većih vodostaja Dunava.
Smatra se da je centralno mesto parka jezero, a u samoj sredini je smešteno malo ostrvo. Park ukrašavaju skulpture koje parku daju poseban šarm: bista Branka Radičevića (rad Acina), Nimfa (Đorđa Jovanovića), skulptura Đure Jakšića koju je izradio Jovan Soldatović, kao i skulptura Sergeja Radonješkog koju je izradio Kulikov, kao i bista Miroslava Antića koju je napravio Pavle Radovanović. Park poseduje 39.300 kvadratnih metara i vremenom je postao unikatna oaza zelenila u samom centru Novog Sada.
Dunavski park poseduje preko 600 stabala različitih vrsta!
U Dunavskom parku je smeštena i obnovljena saletla, koja se stilski potpuno uklopila u okruženje. To je mesto održavanja brojnih kulturnih dešavanja za vreme letnjeg perioda, kao i koncerata. U najvećoj saletli je svojevremeno svirana vojna muzika i to nedeljom i praznicima. Ta najveća saletla je obnovljena 2001. godine, a u novije vreme tu su organizovani koncerti Muzičke omladine Novog Sada. Ovo mesto u poslednje vreme postaje posebno poznato među mladima, koji sve češće na ovom mestu organizuju venčanje i sklapaju brak.
Smatra se da je centralno mesto Dunavskog parka jezero!
Početna koncepcija parka zadržala se i do danas, a atraktivna je kao i na samom početku njenog nastanka. Veliku radost kod mališana čine patke i kornjače, a svojevremno su bili prisutni i labudovi. Uredbom koju je donela Vlada Republike Srbije 1998. godine, Dunavski park je stavljen pod zaštitu prirode kao spomenik prirode 2. kategorije. Dunavski park se smatra najstarijim parkom u Novom Sadu, ali ga mnogu smatraju i najuređenijim parkom u gradu.
Uređenjem pojedinih delova parka, obezbeđene su i proširene pešačke staze, urađena je izolacija jezera, postavljene su nove klupe, kao i česma sa vodom za piće. Javno komunalno preduzeće „Gradsko zelenilo“ sa svojim radnicima i stručnjacima, održavaju tokom cele godine park, a ujedno i unapređuju njegove zelene površine.
Dunavski park se smatra najstarijim i najuređenijim parkom u Novom Sadu!
Dunavski park opstaje već više od jednog veka, a predstavlja svojevrsnu oazu mira u centru Novog Sada. Park se često pojavljuje na razglednicama Novog Sada i smatra se pravim zaštitnim znakom grada. Poslednjih nekoliko godina pred same novogodišnje praznike se održava manifestacija „Ledena šuma“. Manifestacija koja se održava u ovom poznatom parku, postaje pravi centar dešavanja tokom praznika,a obiluje i zanimljivim programom i klizalištem.
Najčešće svaka šetnja Novosađana, ali i turista koji dolaze u Novi Sad, započinje upravo šetnjom kroz Dunavski park. Svaki posetilac može da uživa u tišini parka koji se nalazi u skoro samom centru grada, kao i da uživa u zelenilu, kipovima, spomenicima, uređenim stazama i pticama.
SOLIS-NEKRETNINE 12-Dec-19
Nikako da odem, ali evo jutarnjih vesti od mojih drugara, dakle friško da ne može biti friškije:pozdrav novosađani...
zna li se kako teku radovi u vezi ovoga? može li neka fotka sa lica mesta?
http://www.mojnovisad.com/vesti/nov...ne-istine-istorija-il-i-politika-id30047.html
https://www.021.rs/story/Novi-Sad/V...HQM1a1n5ILd8M9pTwzX_EvXQDUgaP4A1G0l7LuNxibLfgFOTO: Na muralu "Srpska Atina" nacrtan "kural 4.0"
Na muralu "Srpska Atina", na zgradi na uglu Trga republike i Gimnazijske ulice, tokom prošle noći pojavio se "kural 4.0"
Novi kural, ovog puta u crvenoj boji, nalazi se na istom mestu gde je bio i prvi, koji je pre više od dve i po godine nacrtan kao vid protesta zbog i do danas nerazjašnjenog prekrečavanja murala "The only truth" francuskog umetnika Remeda. Više o ranijim kuralima pročitajte OVDE, kao i u OVOM tekstu.
Ni ovog puta nije poznato ko je autor, ali je činjenica da je nacrtan nekoliko nedelja nakon što se pojavio mural "Srpska Atina" koji prikazuje Njegoševu ulicu sa viđenijim predstavnicima srpskog naroda iz XIX veka. Crtanje ovog novog murala sa jasnom nacionalnom crtom izazvalo je negativne reakcije u delu javnosti, a objavljena je i informacija da se ni gradska komisija za murale nije u potpunosti saglasila sa njegovom izradom (o tome više OVDE).
Podsetimo i da je mural "Srpska Atina" pokušaj lažnog prikazivanja Novog Sada u XIX veku, jer nije preneta originalna fotografija, nego su sa nje izbrisani prolaznici, a nacrtane osobe koje nikada nisu stajale zajedno u Njegoševoj ulici, o čemu je 021.rs pisao OVDE.
Autor: 021.rs
Stari grad je najstariji centralni deo Novog Sada i smešten je na Bačkoj obali Dunava, a ovaj deo grada nazivaju i centar. Deli se na stari centar koji je smešten severno od Bulevara Mihajla Pupina i novi centar koji se nalazi južno od tog bulevara.
Stari grad je osnovan 1694. godine pod nazivom Petrovaradinski šanac ili Racka Varoš. Ovo je deo grada gde je smešten veliki deo kulturnih institucija, Gradska uprava Novog Sada, Skupština AP Vojvodine, Skupština grada Novog Sada, kao i Vlada AP Vojvodine.
Stari grad je osnovan 1694. godine pod nazivom Petrovaradniski šanac ili Racka varoš!
Gvozdeni čovek
„Gvozdeni čovek“ je smešten pri vrhu fasade kuće koja se nalazi na uglu Njegoševe ulice i Trga Slobode. Negde pred revoluciju 1848. godine, ovaj objekat je bio sedište magistrata. Trg Slobode je jedan od najfrekventnijih delova centra grada i na njemu se održavaju brojna dešavanja od koncerata, malih sajmova turizma, pčelara, promocija vina, a trg je uvek pun građana Novog Sada i turista sa strane tokom dočeka novih godina svakog 31. decembra.
Stari grad okružuje Beogradski kej, Sunčani kej i Kej Žrtava racije, Trg republike, ulice Miloša Bajića, Daničićeva. Zlatne grede, Matice Srpske Nikole Pašića, Hadži Stevića Sterijina, Temerinska, Jovana Subotića, Uspenska, Jevrejska, Bulevar oslobođenja i Bulevar Cara Lazara.
Naselje Stari grad formirano je 1694. godine!
Na mestu gde je zgrada Matice Srpske, pronađen je deo nekropole koji je star negde između 2000-te i 950. godine pre nove ere, a potiče iz bronzanog doba. U nekom prošlom vremenu iz zapisa se može zaključiti da je postojalo naselje Bakša iz perioda između 13. i 17. veka. Po nekim zapisima u ovom naselju su 1554. godine evidentirane dve kuće, 1554. godine 10 kuća, a 1590. godine bilo je formirano naselje od 17 kuća.
Sadašnje naselje Stari grad formirano je najverovatnije 1694. godine u sklopu Podunavske vojne granice. Naselje je tada dobilo naziv Petrovaradinski šanac, ali su ga nazivali i Racka varoš. Negde do polovine 19. veka, formirane su gradske četvrti Rotkvarija, Grbavica i Salajka, a Stari grad se uglavnom širio prema zapadu. Stari grad dobija svoj konačan izgled tek nakon dva rata, kada je nastalo širenje centra Novog Sada prema zapadnom delu.
Naselje Stari grad najstariji je centralni deo Novog Sada!
Deo Starog grada zvao se Mali Liman, ali je postojao i deo koji se nazivao Veliki Liman, a sve do početka 30-tih godina na malom Limanu su rasle vrbe, vodene biljke, livade sa travom, prisutni su bili i sprudovi, a pecaroši su lovili ribe iz čamaca. Uz sam Dunav u pravcu Tvrđave, bio je formiran skup zgrada pod nazivom Bruškanac i malo utvrđenje koje je služilo za zaštitu pontonskog mosta.
Najstariji hotel u Novom Sadu je Hotel Vojvodina, koji datira iz 1854. godine i koji je ujedno bio, ali i ostao kultno mesto Novosađana. Negde oko 100 godina pre izgradnje hotela, tu se svojevremeno nalazila pivara koja je imala više vlasnika, a zna se da su vlasnici bili Maihael Braunraš, Simeon Perišić, Franc Vurmb i Petar Saranda.
Nakon njih vlasnik pivare je bio i Johan Hajl, čija je pivara bila izuzetno popularna u to vreme. Hotel je prvobitno nazvan Hotel Jelisaveta, a građani visoke klase su bili redovni gosti, jer je stvar prestiža upravo bila pojavljivanje u hotelu.
Na vrhu fasade kuće koja se nalazi u strogom centru grada na uglu Njegoševe ulice i Trga Slobode, postavljen je „Gvozdeni čovek“ inače po saznanjima vitez po kome je ovaj objekat i dobio naziv. Rimokatločku crkvu „Ime Marijino“ Novosađani zovu katedrala, mada ona to nije jer se sedište rimokatoličkog biskupa u Bačkoj nalazi u Subotici.
Na vrhu fasade kuće u centru grada stoji „Gvozdeni čovek“
Zmaj Jovina ulica je kroz njenu dugu istoriju uvek bila poznata po brojnim dućanima. Sam naziv ulice menjan je više puta, ali je zanimljivo da je za vreme Austrougarske naziv ulice bio obeležavan tablama na tri jezika. Dužinom cele ulice u neko prošlo vreme radila je pijaca, ali je zbog sve veće ponude Glavna pijaca kako su je zvali premeštena na mesto sadašnje Futoške pijace.
U kućama ove poznate ulice, živele su i brojne poznate istorijske ličnosti Novog Sada. Jedan od najpoznatijih detalja sadašnje ulice je spomenik čuvenom pesniku Jovanu Jovanoviću-Zmaju.
Tanurdžićeva palata je prepoznatljiv objekat koji je smešten na prostoru Starog grada, a nekada davno je smatrana i najmodernijom zgradom u Novom Sadu. Ova palata je bila vlasništvo izuzetno poznatog trgovca tog vremena Nikole Tanurdžića. Može se reći kako je ova zgrada u to vreme predstavljala primer modernog urbanizma, ali primer najvećeg projekta stambene izgradnje koju je lično finansirao Nikola Tanurdžić.
Poznato je i da je kompletna palata izgrađena po idejnom projektu poznatog arhitekte tog vremena Đorđa Tabakovića.
U centru grada nalazi se čuvena Tanurdžićeva palata!
U samom centru grada ponosno stoji spomenik Svetozaru Miletiću koji je postavljen davne 1939. godine. Njegoševa ulica povezuje strogi centar grada sa Trifkovićevim trgom, koji je nekada bio autobusko stajalište za autobuse koji su vozili putnike u više delova grada. Sa Trifkovićevog trga se dolazi do Miletićeve ulice nekada ulice koja je imala naziv Lebarska. Na sredini ulice nalazi se predivno zdanje koje je rađeno po projektu Franca Vorude, izuzetno poznatog arhitekte tog vremena.
Ovaj objekat je sagrađen za potrebe osnivača tadašnjeg kreditnog zavoda Miloša Dimitrijevića, Lazara Dunđerskog i Ljube Stefanovića. Hol ovog impozantnog objekta obiluje velikim brojem baroknih ukrasa, a ulazna vrata ove zgrade formirana su od kovanog gvožđa. Starije generacije znaju da je ugao kod ove zgrade nazivan „Ugao kod zlatnog čoveka“. Zlatni čovek je u suštini figura od pozlaćene bronze koja je postavljena na sam vrh zgrade, a figuru je izradio Đorđe Jovanović novosadski vajar.
Ugao kod zlatnog čoveka
„Ugao kod zlatnog čoveka“
Stari grad poseduje zaista veliki broj prelepih objekata koji su dokaz duge istorije ovog dela Novog Sada. Pašićeva ulica kako je građani Novog Sada zovu, poseduje brojne i izuzetno zanimljive istorijske činjenice. U ovoj ulici je smeštena i Matica srpska, najstarija srpska književna, kulturna i naučna institucija. Zadužbina Vladike Platona Atanackovića nalazi se u istoimenoj ulici u blizini Akademije umetnosti. Srpsko narodno pozorište je i najstariji profesionalni teatar Srba osnovan 1861. godine. U Starom gradu su smeštene Uspenska i Nikolajevska crkva, kao i Saborna crkva Svetog Georgija.
Stari grad poseduje sledeće kulturne ustanove: Galeriju Matice srpske, biblioteku Matice srpske, Maticu srpsku, Muzej Vojvodine, Arhiv Vojvodine, Kulturni centar Novog Sada, Vojvođansku akademiju nauka i umetnosti, Muzej savremene likovne umetnosti, Spomen zbirku Pavle Beljanski, Gradsku biblioteku, Pozorište mladih, Radio Novi Sad i druge kutlurne ustanove.
Mogli bi Starom gradu pisati još danima, ali je teško u samo jednom tekstu navesti sve istorijske činjenice, dešavanja i istorijske objekte koji su u ovom delu grada izgrađeni. Predlažemo građanima Novog Sada da prošetaju starim gradom, pažljivo pogledaju ukrase i detalje starih zgrada, spomen ploče i verujemo da ćete otkriti zanimljive priče i detalje istorije najstarijeg dela Novog Sada.
I da napomenemo kako je sadašnji restoran Stara Dalmacija, deo Starog grada i upravo istorija ovog kultnog mesta Novosađana i turista iz regije i celog sveta, doprinosi šarmu najstarijeg dela Novog Sada.
Verovatno se radi o naručenom tekstu u shvrhu predstojećih izbora. Da se ne lažemo - Dnevnik nikad nije bio nezavisno glasilo, samo se dešavalo da ga neki pritežu više, a neki manje. Ovi sadašnji svakako spadaju u prvu grupu.
https://www.021.rs/story/Novi-Sad/V...enu-granica-zasticene-zone-Petrovaradina.htmlPodručje Trandžamenta prethodno predviđeno za sportski centar ili tematski park, moglo bi u budućnosti da postane opštegradski centar sa stambenim i poslovnim zgradama, saznaje 021.
Kako se navodi u vodnim uslovima za Generalni urbanistički plan Novog Sada do 2030. godine "za područje na delu ciglane Trandžament koje je važećim Planom predviđeno za sportski centar (opširnije OVDE), postoji interes da se uz poštovanje režima zaštite Nacionalnog kulturnog dobra Petrovaradinske tvrđave planira za namenu opštegradskog centra".
Opštegradski centar je, kako smatraju u Društvu arhitekata Novog Sada (DANS), pojam koji je često zloupotrebljen kako bi se prikrile buduće planirane namene na parcelama, što je u najvećem broju slučaja: stanovanje i poslovanje.
"Takođe, definišući ih na ovaj način, investitorima na lokacijama sa ovom namenom ostavlja se široko i slobodno razmatranje indeksa izgrađenosti i zauzetosti, spratnosti i namene. Prevedeno na običan rečnik, investitor je u mogućnosti da sam kreira količinu kvadrata, spratnost i namenu objekata po svojoj volji, a da pritom bude zakonski 'pokriven' važećim planovima", navodi se u tekstu objavljenom na sajtu DANS-a.
Problematično je i to što je ovaj Trandžament u zoni zaštićene kulturno-istorijske celine Petrovaradinske tvrđave sa podgrađem, ali novosadski urbanisti su i za ovo pronašli rešenje.
Kako je za 021 potvrđeno u Ministarstvu kulture valorizacija Petrovaradinske tvrđave povučena je na ponovno razmatranje od strane Zavoda za zaštitu spomenika kulture Novog Sada. Iako to ne znači da je sama zaštita povučena, najverovatnije će se menjati granice zaštićenog područja kako bi se omogućila izgradnja na području koje je trenutno zaštićeno.
