Naivna umetnost

[Poli46]

Franjo Ružman

 

[Poli46]

Ivan Rabuzin

 

[Poli46]

Emma Bianchini

 

[arebis777]

Ковачица

 

[Poli46]

Maud Lewis Canada

 

[Poli46]

Lowell Herrero

 

[Poli46]

Linda Nelson

 

[Poli46]

Katarina Krvarić

 

[Poli46]

Katarina Krvarić

 

[vecic]

ALENA I EVGENY KRUTOGOLOV

 

[Lada]

Igor Krutogolov

 

[Lada]

Igor Krutogolov

 

[Poli46]

Zarić Zoran

 

[arebis777]

 

[Poli46]

Sava Stojkov

 

[Nina]

Jan Bacur

 

[vecic]

ALENA I EVGENY KRUTOGOLOV

 

[Poli46]

Lowell Herrero

 

[vecic]

Repnikov Andrey

 

[Poli46]

Paul Chienuch, A Fairytale Land

 

[Poli46]

ZVONKO SIGETIC

 

[Poli46]

David Martiashvili

 

[Poli46]

Dragan Mihajlović

 

[vecic]

Repnikov Andrey

 

[Poli46]

Hlebine school / Hlebinska škola

Hlebinska škola je naziv za skupinu umetnika iz Hlebina i okolnih sela u Podravini. Izraz „škola“ se ovdje može koristiti
samo uslovno i to prvenstveno kada se govori o zajedničkim težnjama i stilskim izrazima ove skupine umetnika.
Oni su većim delom bili akademski neobrazovani pa su negovali naivni izraz. Genezu ove slikarske skupine bi trebalo
posmatrati u okviru širih umetničkih kretanja u Hrvatskoj tog razdoblja. Težnje koje su proizlazile iz dela hlebinaša
mogu se pronaći već i ranije kod nekih hrvatskih intelektualaca. Antun Gustav Matoš 1914. , Miroslav Krleža je nekoliko
godina kasnije u „Književnoj republici“ pisao o krizi našeg slikarstva. Povodom Junekove izložbe održane 1925., Krsto Hegedušić je pisao o idealu hrvatske pučke umetnosti prema kojem umetnost treba stremiti. Taj ideal definiše kao
„izraz koji bi bio samostalan u nacionalnom smislu, nezavisan od upliva Zapada, istovremeno i socijalan.“

Hegedušić je ubrzo počeo tragati za tim „našim pučkim likovnim izrazom“. Na temelju navedenog Hegedušićevog
ideala postaje jasnije zašto je on taj ideal pokušao tražiti i oblikovati među akademski neobrazovanim slikarima-seljacima.
Naime, kod njih nije postojala opterećenost opšteevropskom tradicijom akademske doktrine. Umetnici iz Hlebina su u
svoja dela unosili tematiku i motive hrvatskog sela kao izraz nacionalne posebnosti. Isto su tako prikazivali i socijalnu
dimenziju većeg dela hrvatskog stanovništva. Zbog toga je njihova umetnost pogodovala širenju ideja Hrvatske seljačke
stranke. U Hlebinama je Hegedušić počeo držati časove slikanja tamošnjim mladićima, Ivanu Generaliću, a ubrzo zatim
i Franji Mrazu. Na Hegedušića je uticalo i slikarstvo na staklu Valentine Prax s kojom se susreo 1927. na temelju tog
iskustva, u Hrvatskoj se oslanjao na „slikarsku tradiciju postbaroknog religioznog slikarstva severno-hrvatske ruralne sredine“. Kao rezultat tih težnji, 1927. nastaje slika ‘Bilo nas je pet vu kleti’. Ovo je delo postalo fundament buduće hlebinske škole.