Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.589
Nacisti su 1920 u svom programu pod tacka 4. stavili do znanja da su Jevreji njihovi neprijatelji sa kojima ce se obracunati. Vecina Jevreja koje ce da uhavate nacisti, zavrsi ce u koncentracionim logorima gde ce bit ubijeni
None but members of the nation may be citizens of the state. None but those of German blood, whatever their creed may be. No Jew, therefore, may be a member of the nation.
https://en.wikipedia.org/wiki/National_Socialist_Program
Cim su nacisti dosli na vlast doneli su druge tacke svog programa kao sto su bili rasni zakoni ( niz dekreta kojima se Jevrejima oduzimaju sva prava ), tacaka ''pitanje konacnog resenje Jevrejskog pitanje'' i tacka programa da se osnuju koncentracioni logori.
Nacisti su imali svoji program rasne teorije o superiornisti ''vise rase'' koja treba da isrebi ''nize rase'' kao sto su Jevreji, Romi….i eliminaciji svih politickih neprijatelja i one koji se ne pripadaju u kalup super rase….
Zato su i osnovani koncentracioni logor da se istrebe svi oni koji smetaju Trecem Rajhu.
Logor Dachau, blizu Minhena, u Nemačkoj, bio je prvi zvanični koncentracioni logor koji je osnovala nacistička stranka. U Dachauu su u početku bili lokalni ljudi iz SA i SS-a .
Reorganizovana i stavljena pod kontrolu SS početkom 1934. godine, Dachau je postao uzor svih drugih koncentracionih logora. Imenovani Heinrich Himmler, Theodor Eicke, reorganizirao je upravu logora i rafinirao postupke brutalnog kaznjavanja zatvorenika. Zahtievao je najveću disciplinu i trazio fanatičnu mržnju prema zatvorenicima koje je smatrao nečovčnim neprijateljima države. Najteže i najviše psihički razorne kazne bile su rezervirane za jevrejske logoraše. Među Eickeovim najdražim kaznama bili su dugi periodi samoće sa samo kruhom i vodom; vezice; i vezanje zarobljenika.
Logor je bio i poprište stotina ilegalnih i nehumanih medicinskih eksperimenata. Zatvorenici su bili podvrgnuti bolesti. Ostali su dugo vremena u hladnoj vodi kako bi se testirao učinak na ljudsko telo. Kamp i dan-danas stoji kao tmurno sećanje.
Trideset minuta nakon oslobođenja logora, u jednoj od peći dachauova krematorijuma ljudsko tjlo i dalje gori.
Foto: William Landgren / Američki memorijalni muzej holokausta SAD
Između 1933. i 1945. godine preko 3,5 miliona nemačkih građana prisilno je odvedeno u neki od koncentracionih logora zbog političkih razloga, a 77 000 ih je ubijeno. Mnogi od ubijenih služili su u vojsci ili nekoj drugoj državnoj instituciji, a ubijani su zbog straha od pokušaja unutarnjeg rušenja režima i mogućih zavera protiv vladajuće stranke.
Nakon početka rata, koncentracioni logori bili su mesta na koja su prisilno odvedeni milioni ratnih zarobljenika, od vojnika do civila. Tokom rata, rast broja koncentracionih logora pratio je Nemačka osvajanja po Evropi. Prema podacima tadašnjeg Nemačkog ministarstva pravosuđa, na celoj okupiranoj teritoriji u funkciji je bilo preko 1200 logora i podlogora, odnosno manjih logora koji su bili pod administrativnom upravom većih.[6] Jevrejski akademici i istoričari pak procjenjuju kako je broj logora bio višestruko veći, odnosno oko 15 000 tvrdeći kako su se mnogi logori zatvarali i otvarali po potrebi.[7]
Logori su postavljani blizu velikih i gusto naseljenih urbanih sredina, često fokusirani na područja sa većinskim jevrejskim, poljskim i romskim stanovništvom, te područjima gde su stanovale pristaše komunizma.
Godine 1942. SS je izgradio mrežu logora smrti i u njima sprovodio sistematsko etničko čišćenje zatvorenika. Zatvorenici su najčešće ubijani toksičnim gasovima.
U većini kampova zatvorenici su bili prisiljeni da nose oznake u boji zavisno od kategorizacije. Crvene oznake nosili su pristaše komunizma i ostali politički zatvorenici, zeleni trougao nosili su kriminalci, rozu boju homoseksualci, ljubičastu Jehovini svedoci, crnu osobe nesposobne za rad (invalidi, duševni bolesnici, beskućnici, prostitutke i dr.), žute židovi i smeđe Romi.[8]
Većina smrtno stradalih zatvorenika umrlo su od zlostavljanja, bolesti, izgladnjivanja i preteranog rada ili su direktno smaknuti. Zatvorenici su prisilno zatvarani i najčešće transportirani vozovima (prevoz je trajao i po nekoliko dana, odnosno nedelja). U vagonima (često onima koji su inače služili za prevoz stoke) su vladali nehumani uslovi. Prenatrpanost i nedostatak vode i hrane uzrokovali su smrt mnogo zatvorenika pre nego što bi uopće došli do koncentracionog logora.
Pre kraja rata, mnogi kampovi prenamenjeni su i postali su centri za medicinske eksperimente i istraživanja. Eksperimenti su uključivali genetičke modifikacije, izloženost zamrzavanju, stavljanje zatvorenika u ekstremne uslove i slično.
Vrste logore
Auschwitz
"Ljudi su živjeli i nestajali preko noći u ovom mestu", napisao je preživeli holokaust Elie Wiesel. Poljski ljudi to mjesto nazivaju Oswiecim, ali je poznatije kao Auschwitz, njegovo njemačko ime. To je mjesto sinonim za sam holokaust.
Početkom leta 1943. godine, pored dve ranije sagradjenih, napravljena je jedna mala plinska komora, plus četiri najsavremenije plinske komore-krematorija, čija je glavna svrha bila da ubijaju Jevreje i druge na ''montažnoj osnovi.''
Nemački inženjeri procenili su da bi ta četiri krematorija mogla spaliti 4415 tela dnevno. Taj je broj, međutim, bio manji od dnevnog kapaciteta plinskih komora. Tako su uloženi napori da se udvostruči stopa odlaganja leša smanjujući vrieme spaljivanja i povećava broj tiela koja se mogu odjednom spaliti.
U svim svojim dimenzijama Auschwitz je opisivao patnju i smrt. Ako nisu ubijeni u plinskim komorama, zatvorenici su umrli od gladi i bolesti. Radnici robova radili su u groznim uslovima sve dok nisu propali. Deportovani su dolazili iz svih evropskih regija i uključivali su nemačke „nepoželjne“, sovjetske ratne zarobljenike, Cigane, poljske sveštenike i redovnice, pripadnike francuskog otpora i - ponajviše - Jidove. Između 1,1 i 1,5 miliona muškaraca, žena i djece - kojih je 90 posto Židova - izgubilo zivot je u tom mjestu.
Takojdje su i Jugoslovenski komunisti bili ubijani u Ausvicu, kao Toncka Cec Olga narodni heroj Jugoslvije ubijena 1943 u tom logoru smrti.
http://www.holocaustchronicle.org/index.html
Ovo je samo okvir za ovu temu, ima tu jos million stvari da se spomene : ARBEIT MACHT FREI, drugi logori smrti Treblinka, Sobibor,Majdanek...medicinski eksperimenti nad ljudima koje su sprovodili ss doktori kao sto je bio Mengele, da se broj logora smrti povecao tokom rata, tako sto su se neki radni logori tranfomisali u logore smrti,t kaposi koji su imali povlasecenu ulogu u logoru...i jos mnoge druge stvari koje moraju da se spomenu.
Treba istaci da danas postoje ljudi koji negiraju postojanje koncentracionih logora, Holokausta, pitanje 'konacno resenje", rasne zakone...
Mladen Svarc ( rip ) koji je bio predsednik stranke Nova Hrvatska desnica ( i ako minoran, imao je prostor u medijima ) je govorio da ti logori nisu bili logori smrti, da su peci za spaljivanje ljudi, ustvari bile za spaljivanje prljavih stvari. Onda bi on u rapsravi pitao sagovornika - Koliko je Jevreja ubijeno u Holokaustu ? Sagovornik bi reka oko 6. miliona, a onda bi Svarc napao - Kako znate da nije 6 miliona i jedan, vi ne znate tacan broj vi verujete u to, znaci vi verujete u religiju Holokausta, i tako je ''dokazao'' da nije postojao Holokaust.
Drugi jedan revizionista, polazi da Hilterovog program od 25 tacaka iz 1920, da je taj program ostao isti do 45, i da se nista nije menjalo, Kada mu vi kazete kako ostao isti ? Nacisti su doneli druge tacke kada su dosli ne vlast kao sto su rasni zakoni, konacno resnje, koncetracioni logori...a revizionista bi odgovorio - to nije tacno, jer te druge tacke nisu stavili u novi izmenji program. Kakve veze ima da li su oni upisali nove tacke u stari program, kada su nacisti doneli rasne zakone, ostvarili konacno resenje jevrejskog pitanja, osnovi logore, izvrsili genocid nad Jevrejima,milon dokaza i svedoka svedoce o tome….. a revizionista kaze ne, te nove tacke nisu upisane u izmenjeni program, znaci holokaust se nije desio.
Prosto je cudno da postoje takve ljudi, i da zastupaju takve stavove, ali oni su bas manjinska manjina. Vecina ljudi zna da su nacisti kada su dosli na vlast sproveli druge tacke svog programa od koji su doveli genocid nad Jevrejima i da to ne sme nikada da se zaboravi…. i da je stvarno glupost tvrdi da se to nije deilo, zato sto te druge tacke nisu upisane u neki izmenjen program.
None but members of the nation may be citizens of the state. None but those of German blood, whatever their creed may be. No Jew, therefore, may be a member of the nation.
https://en.wikipedia.org/wiki/National_Socialist_Program
Cim su nacisti dosli na vlast doneli su druge tacke svog programa kao sto su bili rasni zakoni ( niz dekreta kojima se Jevrejima oduzimaju sva prava ), tacaka ''pitanje konacnog resenje Jevrejskog pitanje'' i tacka programa da se osnuju koncentracioni logori.
Nacisti su imali svoji program rasne teorije o superiornisti ''vise rase'' koja treba da isrebi ''nize rase'' kao sto su Jevreji, Romi….i eliminaciji svih politickih neprijatelja i one koji se ne pripadaju u kalup super rase….
Zato su i osnovani koncentracioni logor da se istrebe svi oni koji smetaju Trecem Rajhu.
Logor Dachau, blizu Minhena, u Nemačkoj, bio je prvi zvanični koncentracioni logor koji je osnovala nacistička stranka. U Dachauu su u početku bili lokalni ljudi iz SA i SS-a .
Reorganizovana i stavljena pod kontrolu SS početkom 1934. godine, Dachau je postao uzor svih drugih koncentracionih logora. Imenovani Heinrich Himmler, Theodor Eicke, reorganizirao je upravu logora i rafinirao postupke brutalnog kaznjavanja zatvorenika. Zahtievao je najveću disciplinu i trazio fanatičnu mržnju prema zatvorenicima koje je smatrao nečovčnim neprijateljima države. Najteže i najviše psihički razorne kazne bile su rezervirane za jevrejske logoraše. Među Eickeovim najdražim kaznama bili su dugi periodi samoće sa samo kruhom i vodom; vezice; i vezanje zarobljenika.
Logor je bio i poprište stotina ilegalnih i nehumanih medicinskih eksperimenata. Zatvorenici su bili podvrgnuti bolesti. Ostali su dugo vremena u hladnoj vodi kako bi se testirao učinak na ljudsko telo. Kamp i dan-danas stoji kao tmurno sećanje.
Trideset minuta nakon oslobođenja logora, u jednoj od peći dachauova krematorijuma ljudsko tjlo i dalje gori.
Foto: William Landgren / Američki memorijalni muzej holokausta SAD
Između 1933. i 1945. godine preko 3,5 miliona nemačkih građana prisilno je odvedeno u neki od koncentracionih logora zbog političkih razloga, a 77 000 ih je ubijeno. Mnogi od ubijenih služili su u vojsci ili nekoj drugoj državnoj instituciji, a ubijani su zbog straha od pokušaja unutarnjeg rušenja režima i mogućih zavera protiv vladajuće stranke.
Nakon početka rata, koncentracioni logori bili su mesta na koja su prisilno odvedeni milioni ratnih zarobljenika, od vojnika do civila. Tokom rata, rast broja koncentracionih logora pratio je Nemačka osvajanja po Evropi. Prema podacima tadašnjeg Nemačkog ministarstva pravosuđa, na celoj okupiranoj teritoriji u funkciji je bilo preko 1200 logora i podlogora, odnosno manjih logora koji su bili pod administrativnom upravom većih.[6] Jevrejski akademici i istoričari pak procjenjuju kako je broj logora bio višestruko veći, odnosno oko 15 000 tvrdeći kako su se mnogi logori zatvarali i otvarali po potrebi.[7]
Logori su postavljani blizu velikih i gusto naseljenih urbanih sredina, često fokusirani na područja sa većinskim jevrejskim, poljskim i romskim stanovništvom, te područjima gde su stanovale pristaše komunizma.
Godine 1942. SS je izgradio mrežu logora smrti i u njima sprovodio sistematsko etničko čišćenje zatvorenika. Zatvorenici su najčešće ubijani toksičnim gasovima.
U većini kampova zatvorenici su bili prisiljeni da nose oznake u boji zavisno od kategorizacije. Crvene oznake nosili su pristaše komunizma i ostali politički zatvorenici, zeleni trougao nosili su kriminalci, rozu boju homoseksualci, ljubičastu Jehovini svedoci, crnu osobe nesposobne za rad (invalidi, duševni bolesnici, beskućnici, prostitutke i dr.), žute židovi i smeđe Romi.[8]
Većina smrtno stradalih zatvorenika umrlo su od zlostavljanja, bolesti, izgladnjivanja i preteranog rada ili su direktno smaknuti. Zatvorenici su prisilno zatvarani i najčešće transportirani vozovima (prevoz je trajao i po nekoliko dana, odnosno nedelja). U vagonima (često onima koji su inače služili za prevoz stoke) su vladali nehumani uslovi. Prenatrpanost i nedostatak vode i hrane uzrokovali su smrt mnogo zatvorenika pre nego što bi uopće došli do koncentracionog logora.
Pre kraja rata, mnogi kampovi prenamenjeni su i postali su centri za medicinske eksperimente i istraživanja. Eksperimenti su uključivali genetičke modifikacije, izloženost zamrzavanju, stavljanje zatvorenika u ekstremne uslove i slično.
Vrste logore
- Rani logori su uglavnom građeni bez suvremene infrastrukture i bili su razasuti širom tadašnje Nemačke. Služili su uglavnom za zarobljavanje i eliminaciju političkih neistomišljenika. Određeni broj logora nije bio direktno podređen vlastima nego paravojnim jedinicama nacista ili lokalnoj policiji.
- Državni logori nadzirani su od strane nacističke stranke, odnosno SS-a. Služili su kao prototip budućih logora . Do 1935. godine sadržali su preko 100 000 zarobljenika.
- Zatvorenički logori (nem. Geisellager), poznati još i kao policijski zatvori, služili su za držanje i maltretiranje uhapšenih osoba, uglavnom kriminalaca.
- Radni logori (nem. Arbeitslager) bili su koncentracioni logori u kojima su zarobljenici radili teški rad u neljudskih uslovima. Određeni broj radnih logora bili su tzv. podlogori, odnosno logori građeni u okolini velikih logora.
- Logori ratnih zarobljenika (engl. Prisoner-of-war camp; nem. Kriegsgefangenen-Mannschafts-Stammlager) bili su logori u kojima su se držali ratni zarobljenici, odnosno saveznički vojnici.
- Logori za preodgoj služili su za preodgoj i nacističku indoktrinaciju neistomišljenika.
- Tranzitni logori služili su za privremeni smeštaj svih zatočenika. U tranzitnim logorima vršila se preraspodela zatvorenika zavisno od kategorizacije i vrste logora u koji će ići.
- Logori smrti (nem. Vernichtungslager) služili su za sistematsko etničko čišćenje i sprovođenje genocida nad nearijevskim civilima i zarobljenicima. Imali su gasne komore u kojima su se vršile masovne egzekucije zatvorenika.
Auschwitz
"Ljudi su živjeli i nestajali preko noći u ovom mestu", napisao je preživeli holokaust Elie Wiesel. Poljski ljudi to mjesto nazivaju Oswiecim, ali je poznatije kao Auschwitz, njegovo njemačko ime. To je mjesto sinonim za sam holokaust.
Početkom leta 1943. godine, pored dve ranije sagradjenih, napravljena je jedna mala plinska komora, plus četiri najsavremenije plinske komore-krematorija, čija je glavna svrha bila da ubijaju Jevreje i druge na ''montažnoj osnovi.''
Nemački inženjeri procenili su da bi ta četiri krematorija mogla spaliti 4415 tela dnevno. Taj je broj, međutim, bio manji od dnevnog kapaciteta plinskih komora. Tako su uloženi napori da se udvostruči stopa odlaganja leša smanjujući vrieme spaljivanja i povećava broj tiela koja se mogu odjednom spaliti.
U svim svojim dimenzijama Auschwitz je opisivao patnju i smrt. Ako nisu ubijeni u plinskim komorama, zatvorenici su umrli od gladi i bolesti. Radnici robova radili su u groznim uslovima sve dok nisu propali. Deportovani su dolazili iz svih evropskih regija i uključivali su nemačke „nepoželjne“, sovjetske ratne zarobljenike, Cigane, poljske sveštenike i redovnice, pripadnike francuskog otpora i - ponajviše - Jidove. Između 1,1 i 1,5 miliona muškaraca, žena i djece - kojih je 90 posto Židova - izgubilo zivot je u tom mjestu.
Takojdje su i Jugoslovenski komunisti bili ubijani u Ausvicu, kao Toncka Cec Olga narodni heroj Jugoslvije ubijena 1943 u tom logoru smrti.
http://www.holocaustchronicle.org/index.html
Ovo je samo okvir za ovu temu, ima tu jos million stvari da se spomene : ARBEIT MACHT FREI, drugi logori smrti Treblinka, Sobibor,Majdanek...medicinski eksperimenti nad ljudima koje su sprovodili ss doktori kao sto je bio Mengele, da se broj logora smrti povecao tokom rata, tako sto su se neki radni logori tranfomisali u logore smrti,t kaposi koji su imali povlasecenu ulogu u logoru...i jos mnoge druge stvari koje moraju da se spomenu.
Treba istaci da danas postoje ljudi koji negiraju postojanje koncentracionih logora, Holokausta, pitanje 'konacno resenje", rasne zakone...
Mladen Svarc ( rip ) koji je bio predsednik stranke Nova Hrvatska desnica ( i ako minoran, imao je prostor u medijima ) je govorio da ti logori nisu bili logori smrti, da su peci za spaljivanje ljudi, ustvari bile za spaljivanje prljavih stvari. Onda bi on u rapsravi pitao sagovornika - Koliko je Jevreja ubijeno u Holokaustu ? Sagovornik bi reka oko 6. miliona, a onda bi Svarc napao - Kako znate da nije 6 miliona i jedan, vi ne znate tacan broj vi verujete u to, znaci vi verujete u religiju Holokausta, i tako je ''dokazao'' da nije postojao Holokaust.
Drugi jedan revizionista, polazi da Hilterovog program od 25 tacaka iz 1920, da je taj program ostao isti do 45, i da se nista nije menjalo, Kada mu vi kazete kako ostao isti ? Nacisti su doneli druge tacke kada su dosli ne vlast kao sto su rasni zakoni, konacno resnje, koncetracioni logori...a revizionista bi odgovorio - to nije tacno, jer te druge tacke nisu stavili u novi izmenji program. Kakve veze ima da li su oni upisali nove tacke u stari program, kada su nacisti doneli rasne zakone, ostvarili konacno resenje jevrejskog pitanja, osnovi logore, izvrsili genocid nad Jevrejima,milon dokaza i svedoka svedoce o tome….. a revizionista kaze ne, te nove tacke nisu upisane u izmenjeni program, znaci holokaust se nije desio.
Prosto je cudno da postoje takve ljudi, i da zastupaju takve stavove, ali oni su bas manjinska manjina. Vecina ljudi zna da su nacisti kada su dosli na vlast sproveli druge tacke svog programa od koji su doveli genocid nad Jevrejima i da to ne sme nikada da se zaboravi…. i da je stvarno glupost tvrdi da se to nije deilo, zato sto te druge tacke nisu upisane u neki izmenjen program.
