Lenard Koen: Čovek za sva vremena

  • Začetnik teme Začetnik teme Lada
  • Datum pokretanja Datum pokretanja
L

Lada

Legenda
Poruka
52.167
piše: Sanja Gligorić

Kada se govori o Lenardu Koenu, neizostavno se u pravi plan stavlja njegova poezija. Na našim prostorima je poznato da je Koen autor nebrojenih knjiga pesama, ali ne toliko i činjenica da je za sobom ostavio dva prozna dela: Divni gubitnici i Omiljena igra. U proteklih nekoliko nedelja burno se kritikuje to što je Nobelova nagrada dodeljena Bobu Dilanu jer po mišljenju mnogih Dilan nije književnik. Međutim, gde se povlači linija između književnosti i muzike? Zar i sama forma tekstova pesama ne odiše dimenzijom književnog? Istakla bih da je po mom mišljenju književnost sve osim amuzikalna i da nikako ne treba razdvajati muzičare, čiji su tesktovi pesama poezija, od književnika.
1442756_Koen.jpg

https://www.vreme.com/g/images/1442756_Koen.jpg
 
Razlog iz kog ovo spominjem jeste to što su mnogi Koena dočekali na nož nakon objavljivanja drugog romana i usled tih oštrih kritika pesnik je odlučio da se povuče iz proznog stvaralaštva. Međutim, čitanje Koenovog prvenca, Omiljena igra, dokazuje da je Koen prevazišao proznu formu i stvorio roman koji nalikuje poeziji provučenoj kroz prizmu proznog teksta. Delo je bildungsroman, ali prevazilazi bilo kakav vid strogih formi i pravila. Pred nama je glavni lik koji pokušava da nađe put iz tame i anksioznosti odrastanja koje ga okružuju. Koen je u ovom romanu još jednom pokazao veličinu svog talenta i to u tome što se njegov lični pečat i stil prirodno i spontano suprotstavljaju bilo kakavom vidu kategorizacije. Pod prirodnim i spontanim podrazumevam to da Koen nije vid pisca buntovnika, koji je čvrsto odlučio da sruši bilo kakav zid ili pravilo koje ga sputava, već njegovo delo to prirodno čini.
Leonard+Cohen+Leonard+Cohen+Out+Friend+Perth+brH5dt0oghfl.jpg

https://www1.pictures.zimbio.com/fp/Leonard+Cohen+Leonard+Cohen+Out+Friend+Perth+brH5dt0oghfl.jpg
 
Koen je pre svega jedan veliki pesnik, koji je odlučan u tome da se okuša i u proznom formatu, zaobišao mnoge granice i učinio da se one pojme kao veoma elastične i promenljive. U mnogim prilikama je istakao da su za njega muzika i pisanje dve aktivnosti koje se nikada ne mogu razdvojiti u potpunosti. Upravo se ta spona ogleda u ovom romanu koji je proizvod njegovog iskonskog interesovanja za tekstove folklorne muzike. Čitalac je u retkoj prilici da se prilikom dijaloga sa romanom nađe unutar vanvremenskog sklopa proznog teksta u čijoj pozadini odzvanja nežan zvuk prateće gitare. Koenov protagonista je oprhvan činjenicom da ne uspeva da sruši zid između tela i duše iako to uporno pokušava. Sve devojke su lepe i čeznu za onim što on nikada neće moći da im pruži u potpunosti. No, to ga neće sprečiti da igra svoju omiljenu igru, igru ljubavi i strasti.
leonard-cohen-dead-at-82-03.jpg

https://cdn.justjared.com/wp-content/uploads/2016/11/cohen-dead/leonard-cohen-dead-at-82-03.jpg
 
He walked along Sherbrooke Street. The women of Montreal were beautiful. Launched from tiny ankles, their legs shot up like guided missiles into atmospheres of private height. He formed wild theories out of pleats and creases.
Wrists, white and fast as falling stars, plunged him into armholes. Tonight they would have to comb his eyeballs out of all their hair.”
Kliknite za proširenje...
Melanholija je sastavni deo Koenovog proznog stvaralaštva i nije ništa manje prisutna ni u njegovoj poeziji. Bez obzira na to da li ste se susreli sa njegovim muzičkim stvaralaštvom ili pisanom poezijom nećete moći da zaobiđete činjenicu da najveća lepota njegovog životnog dela leži u tome koliko vam ono saopštava i koliko se u njemu pronalazite. Bavio se velikim temama uključujući ljubav, religiju i seksualnost, koje su ne samo univerzalne, već i izrečene na jedan nežan i skroman način, koji stvara čvrstu sponu između Koena i njegove publike, sponu koju ništa ne može prekinuti, čak ni smrt za koju neki smatraju da je veća od života. Međutim, ona to nikada ne može biti, sve dok postoje ljudi čije se delo ugnjezdilo u srca miliona i tamo će zauvek i ostati, spremno da dijalog sa njima vodi iznova i iznova, sve dok za to ima potrebe.
2015-06-02t112727z-954273060-gf10000114788-rtrmadp-3-music-cohen-29307-750x422.jpeg

https://rs.n1info.com/wp-content/up...4788-rtrmadp-3-music-cohen-29307-750x422.jpeg
 
Each man
has a way to betray
the revolution
This is mine
Poem 111 (“Each man…”) from The Energy of Slaves
Kliknite za proširenje...
Volela bih da se vratim na ono veliko pitanje šta je važnije, da li proza ili poezija. Rekla bih da ne postoji odgovor, sve dok su velikani književnosti, poput Koena, rušili granice između navedenih formi. Poezija se uvek može zabeležiti u proznom formatu dok nežna muzika odzvanja u pozadini i prati čitanje. A i proza je bliska diskursu poezije i granice između njih se uvek mogu srušiti. Baš kao što je to pisac i pesnik, Enes Halilović, izjavio za Politiku: „Od svih podela, najčudnija je podela na prozu i poeziju. Nametnuta je teorijom, a jedan od osnovnih ciljeva svake teorije jeste nametanje stava. Ja nisam neko kome se bilo šta može nametnuti. Prvi čovek koji je kazivao književnost nije znao da li kazuje prozu ili poeziju. Poezija je nadimak proze. Proza je prezime poezije.”
 
Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything That's how the light gets in The birds they sang at the break of day "Start again", I seem to hear them say Don't dwell on what has passed away Or what is yet to be Ah, the wars, they will be fought again The holy dove, she will be caught again Bought and sold and bought again The dove is never free Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything That's how the light gets in We asked for signs, and the signs were sent The birth betrayed, the marriage spent Yeah, the widowhood of every single government Signs for all to see I can't run no more with that lawless crowd While the killers in high places say their prayers out loud But they've summoned, they've summoned up a thundercloud And they're going to hear from me Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything That's how the light gets in You can add up the parts, but you won't have the sum You can strike up the march, on your little broken drum Every heart, every heart to love will come But like a refugee Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything That's how the light gets in Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything That's how the light gets in That's how the light gets in That's how the light gets in
Leonard_Koen.jpg

https://standard.rs/wp-content/uploads/2016/11/Leonard_Koen.jpg
 

Leonard Cohen - You Want It Darker (Audio)​

Lyrics: If you are the dealer I'm out of the game If you are the healer It means I'm broken and lame If thine is the glory then Mine must be the shame You want it darker We kill the flame Magnified, sanctified Be thy holy name Vilified, crucified In the human frame A million candles burning For the help that never came You want it darker Hineni, hineni I'm ready, my Lord There's a lover in the story But the story's still the same There's a lullaby for suffering And a paradox to blame But it's written in the scriptures And it's not some idle claim You want it darker We kill the flame They're lining up the prisoners And the guards are taking aim I struggled with some demons They were middle-class and tame I didn't know I had permission To murder and to maim You want it darker Hineni, hineni I'm ready, my Lord Magnified, sanctified Be thy holy name Vilified, crucified In the human frame A million candles burning For the love that never came You want it darker We kill the flame If you are the dealer Let me out of the game If you are the healer I'm broken and lame If thine is the glory Mine must be the shame You want it darker Hineni, hineni Hineni, hineni I'm ready, my Lord Hineni Hineni, hineni Hineni
 
Prekretnicom svog života veliki muzičar smatra trenutak kada je kao petnaestogodišnjak u lokalnoj knjižari naišao na jednu Lorkinu knjigu. Tada se prema sopstvenom svedočanstvu do te mere zaljubio u njegovu poeziju da je često izjavljivao kako mu je Lorka uništio život. Bez ikakvih obaveza, odlučuje da se ozbiljno posveti pisanju. Sa tim kombinuje i muziku, s obzirom na to da je još kao klinac naučio da svira gitaru. Bilo je to u vreme kada se sprijateljio sa izvesnim studentom, inače – zvezdom montrealskih parkova. Pošto ga je ubedio da mu održi nekoliko lekcija iz sviranja gitare, njegovoj sreći nije bilo kraja. No, dobrog mentora je ubrzo izgubio. Kada se Koenov prvi profesor nije pojavio na nekoliko sledećih časova, Leonard je nazvao internat i saznao da je student izvršio samoubistvo.
WxPktkqTURBXy81NzgwMDkyNmE0MzJjN2ZkZmViZDA4MWU0MWE4ZDYyZS5qcGVnkZUCzQK8AMLD

https://ocdn.eu/pulscms-transforms/...jN2ZkZmViZDA4MWU0MWE4ZDYyZS5qcGVnkZUCzQK8AMLD
 
Početkom 1951. Koen upisuje fakultet, no pre diplomiranja objavljuje prvu knjigu poezije (1956). Nagrada je bila stipendija od 2000 dolara i put po Evropi. Ubrzo postaje poznato ime u kanadskim literarnim krugovima, a početkom 60-ih, sa 1.500 dolara u džepu (koje je zaradio prodajom knjige), odlazi na grčko ostrvo Hidra. Tamo je kupio kuću i u potpunoj izolaciji počeo intenzivnije da se bavi pisanjem. Prvi roman, svojevrsnu storiju o svom odrastanju, objavljuje 1963. Tada je nastala i čuvena pesma So Long, Marianne, posvećena njegovoj tadašnjoj velikoj ljubavi Marien Jensen.
 
Sredinom šezdesetih vraća se u Ameriku i postaje deo njujorške umetničke scene. Upoznaje krug oko Endija Vorhola i sve se intenzivnije druži sa Luom Ridom, a zahvaljujući Džonu Hemondu, čoveku koji je otkrio Boba Dilana, piše prve folk pesme za nekoliko izvođača, među kojima je bila i Džudi Kolins. Kada joj je ponudio pesmu Suzanne, prvo ju je otpevao preko telefona. Stvar je ubrzo postala veliki hit. No, Koen se ne libi da u to vreme neke svoje pesme izvodi sam po raznim folk festivalima. Tada privlači pažnju Columbia Records, čija je najveća zvezda u to vreme bio niko drugi do Bob Dilan.

fg-mcs.jpg

https://www.leonardcohenfiles.com/fg-mcs.jpg
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

Sensei
Pedale za gitaru
2
Odgovora
35
Pregleda
551
Sensei
Sensei
Nina
Vagner – inspiracija za Hitlera neostvarenog umetnika
Odgovora
12
Pregleda
214
adelaidea
adelaidea
Nina
Čarapa Majkla Džeksona prodata za 6.200 evra
Odgovora
7
Pregleda
220
Vuk Samotnjak
Vuk Samotnjak

Back
Top