Krpelji prenose jaku infekciju, a mnogi ne znaju da preparat koji svi imamo može da ih zaštiti VIDEO

[acabg]

Proleće je uveliko stiglo, a sa njim i krpelji. Glavno stanište su im travnate površine, žbunje i drveće, a ukoliko se ne vodi računa, vrlo lako mogu da nas zaraze.

"Kod uboda krpelja, uglavnom ga ne primetimo. On anestezira mesto uboda jer mu je neophodno da se nahrani našom krvlju. Da ga ne bismo primetili, on nas na taj način anestezira i hrani se dok ga mi ne primetimo", kaže doktor Srđan Lazić.

Važno je krpelja primetiti na vreme jer tako smanjujemo mogućnost prenosa infekcije.

"Ukoliko ga primetimo u prvih 24 sata, daleko je manja verovatnoća da ukoliko je zaražen prenese infekciju", rekao je doktor Lazić i dodao:

"Ono što je takođe jako bitno, jeste reći da i kod zaraženih krpelja ispod jedan odsto je šansa da se zarazimo, ali pošto je bolest teška, posebno u drugom i trećem stadijumu, neophodno je da ne rizikujemo i preduzmemo sve moguće mere zaštite."

Ključno za prevenciju jeste nošenje odgovarajuće odeće i obuće, ali i nanošenje preparata koji će odbiti krpelja.

"Treba nositi odgovarajuću obuću i odeću, koja prekriva kožu. Zatim, treba koristiti repelente jer mnogi ne znaju da repelenti koji odbijaju komarce, odbijaju i krpelje, znači namazati ih na otvorene delove kože, a po povratku iz prirode, treba se detaljno pregledati", zaključuje doktor Srđan Lazić.

Detaljnije u video-prilogu:

https://www.b92.net/zdravlje/bolesti.php?yyyy=2023&mm=03&dd=31&nav_id=2311016

 

[Bole50]

Lajmska bolest ili Lajmska borelioza je multisistemsko oboljenje subakutnog i hroničnog toka, koje izaziva bakterija Borrelia burgdorferi. Ona zahvata prvenstveno kožu, a zatim srce, zglobove i centralni nervni sistem.

Lajmska bolest je otkrivena 1975. godine u gradu Lajm (Konektikat, SAD) povodom epidemične pojave juvinalnog artritisa, a 1981. Burgdorfer je iz krpelja izolovao spiralno uvijen, pokretan mikroorganizam koji pripada rodu Borrelia, odnosno porodici Spirohetacea. U Srbiji je prvi slučaj zabeležen 1987.

Rezervoari ove bakterije su krpelji, glodari, jeleni i dr. Vektori infekcije su tvrdi krpelji koji prenose bolest na čoveka i domaće životinje, a ona se javlja obično sezonski (od ranog proleća do kasne jeseni) i to uglavnom kod osoba koje često borave u prirodi.

Lajmska bolest se klinički manifestuje pojavom lokalnog otoka i crvenila (lat. erythema migrans) na mestu uboda i to 3-32 dana nakon incidenta. Lokalno crvenilo je toplo i uglavnom nije bolno. Kod 50% pacijenata identične promene se mogu javiti na drugim delovima tela, a kod 15% pacijenata kožne promene mogu da izostanu. Pored promena na koži mogu da se jave temperatura, jeza, malaksalost, glavobolja, regionalno uvećanje limfnih žlezda itd. Ukoliko se bolest ne prepozna i ne leči na vreme, nakon nekoliko nedelja razvija se drugi stadijum sa neurološkim simptomima, pojavom bolova u zglobovima i kardiološkim simptomima, a ukoliko se i u ovoj fazi bolest ne tretira nakon više meseci ili godina ona ulazi u treću fazu sa teškim neurološkim ispadima, promenama na zglobovima i koži.

Dijagnoza se postavlja na osnovu kliničke slike i podataka o ujedu krpelja, a potvrđuje se testom indirektne imunofluorescencije ili primenom ELISA tehnika kojim se otkrivaju IgM antitela u serumu, likvoru i sinovijalnoj tečnosti zglobova. Nakon 1-3 meseca javljaju se IgG antitela koja se dugo održavaju. Izolacija uzročnika se ne praktikuje. Kao konfirmacioni test može se koristiti i Western blot.

Terapija ove bolesti zavisi od njenog kliničkog stadijuma. Obično se koriste: penicilin, tetraciklini i hloramfenikol, a kod neuspešne antibiotske terapije u trećoj fazi preporučuju se i kortikosteroidi.Osim Lajmske bolesti krpelj prenosi pegavi tifus,zapaljenje mozga...

 

[Bole50]

https://hr.wikipedia.org/wiki/Krpeljni_meningoencefalitis
Krpeljni meningoencefalitis je virusna bolest uzrokovana virusom krpeljnog encefalitisa, koji prenose krpelji roda Ixodes persulcatus i Ixodes ricinus. Najčešće se klinički pojavljuje kao meninigoencefalitis, koji prate različiti neurološki ispadi, zaostaci invaliditeta po preboljenju, a ishod ponekad može biti i smrt.[1] Serološki se mogu razlikovati dva podtipa virusa krpeljnog meningoencefalitisa: srednjoeuropski podtip i dalekoistočni podtip.

Bolest najčešće zahvaća moždani parenhim (moždano tkivo) i moždane ovojnice, kada se prezentira kao meningoencefalitis, dok se rijetko može pojaviti izolirano kao encefalitis (upala moždanog tkiva) ili kao meningitis (upala moždanih ovojnica). Dio zaraženih virusom ne razvije simptome bolesti, te bolest prolazi inaparentno. Dijagnoza se postavlja otkrivanjem protutijela na virus u likvoru oboljelih ili izolacijom virusa. Ne postoji lijek protiv virusa pa je liječenje bolesti uglavnom simptomatsko. Virus se može pojaviti i bez porasti titra specifičnih protutijela (seronegativna KME) te se tada kao marker koristi porast interferona-gama u cebrebrospinalnom likvoru.

Uzročnik bolesti nalazi se u slini krpelja. Krpelj služi kao vektor u prijenosi bolesti, a prirodni rezervoar virusa su sitni šumski glodavci i ptice. Čovjek se može zaraziti i pijenjem mlijeka zaraženih životinja (npr. koza, krava) ili udisanjem aerosola koji sadrži virus. Virus je rasprostranjen u državama srednje i istočne Europe i predjelima Azije. U Hrvatskoj ga se nalazi u dijelovima sjeverno od rijeke Save, a odnedavno i u Gorskom kotaru.[1]

Postoji i cjepivo protiv uzročnika koje se preporučuje osobama koje često borave u rizičnom području (npr. šumski radnici, izletnici, planinari i sl.). Cjepivo je atenuirani (umrtvljeni) uzročnik. Također postoji i postekspozicijska profilaksa (pasivna imunizacija specifičnim hiperimunim gama-globulinom) nakon uboda krpelja u rizičnom području.