Dragan_srbcg
Ističe se
- Poruka
- 2.640
Gotovo sve što se u zapadnim medijima o Kosovu i Metohiji može videti, čuti ili pročitati je jedna velika laž. Da bi čitalac moga da stekne objektivnu sliku o svim današnjim događanjima u Srbiji i oko Kosmeta bilo bi normalno da se bar ukratko upozna sa nekim važnim brojkama i ostalim podacima vezanim za to područje.
U svim materijalima na zapadu Kosovo i Metohija (skraćeno Kosmet ili KiM) se isključivo naziva Kosovo jer je navodno lakše i kraće. Tako se i novoproglašena država naziva samo Kosovo, dok je Metohija iz naziva izbačena. Pravi razlog je u tome što „Metohis“ na starogrčkom znači manastirski posed. Kako da Šiptari dokažu da je to oduvek bilo njihovo kada oni kao muslimani nemaju manastire već džamije, iako je Kosovo visoravan a Metohija znatno niži deo koji se geografski i klimatski jasno razlikuju.
Na Kosmetu nikada pa ni danas nije živelo više od 1,2 miliona Šiptara i sva, često i naivna, pisanja da ih na Kosmetu ima 2 ili čak 2,5 miliona su obična šiptarska propaganda. Na KiM ima 7 gradova, pre bi se reklo gradića. Priština (oko 180 hiljada stanovnika), Mitrovica (85), Peć (75), Prizren (65), Gnjilane (50), Đakovica (50). i Uroševac (45). Svi ovi gradovi su u stvari sa okolinom jer se radi o ukupnom broju stanovnika opština, gde su uključene i ostale nacionalnosti. To su procenjeni podaci iz 1999 (pre bombardovanja), jer su Šiptari da bi mogli da lažno prikazuju svoju etničku zastupljenost na Kosmetu bojkotovali i opstruirali sve državne popise od 1971. godine do danas. Na Kosmetu je do proterivanja posle NATO bombardovanja 1999 pored Šiptara živelo i Srba (320 hiljada), plus Romi (45), Muslimani (27), Turaka (12), ostali (7), a u samoj Prištini od ukupnog broja stanovništva 38% su činili Srbi.
Ako ovome dodamo da je ukupna površina KiM 10.686 km2 te da je jedna trećina planinsko područje nepogodno za život, a po površini je više od dva puta manje od ravničarske Vojvodine (1,8 miliona stanovnika), postavlja se pitanje gde su upakovali tih 2 miliona Šiptara. U zadnjim biračkim spiskovima Šiptara je na Kosmetu upisano 1,18 miliona građana gde su i svi novodošli iz Albanije posle dolaska NATO-a. Ispada da na Kosmetu ima 820 hiljada šiptarske dece. Koliko to škola treba imati za toliku decu a u Prištini ih ima ukupno 6 osnovnih i 4 srednje. Njihova odeljenja nisu po 200 učenika već po 30-tak kao i u Beogradu.
Šiptarske igre brojkama nisu tako bezazlene kako se može pomisliti. Da bi u Makedoniji dobili pravo da budu konstitutivni deo države trebalo je da ih je više od 25%. U Makedoniji Šiptara ima između 15 i 17% ali su nekim zapadnim „popisima“ nakarikali 26,3%.
Kako to Šiptari rade. Pošto imaju (stare lične karte SFR Jugoslavije) kada je popis ili se glasa u Makedoniji pola Kosmeta i Juga Srbije ide tamo na glasanje. Kada se nešto slično događa na Kosmetu svi Šiptari idu i glasaju na Kosmet. Cilj svega ovoga je da prikažu svoju populaciju kao brojčano apsolutno dominantnu što im navodno daje pravo na određene teritorije. U knjige državljana Šiptara kao Jugoslovenskih državljana na Kosmetu je upisano oko 930 hiljada i to je i njihova realna brojka, koja se može uvećati za najviše 100 hiljada, onih koji su pole Drugog svetskog rata naseljavani iz Albanije a koji nisu ni do danas upisani u knjige naših državljana. Ali govoriti o milionima je krajnje netačno i čista propaganda kojom Šiptari svetu šalje potpuno iskrivljenu sliku o njihovoj zastupljenosti na Balkanu.
Kada, u detalje neupućeni čitalac, sve ovo pročita neminovno se nameće pitanje zašto sve to država zvanično ne objavi i insistira na tačnim podacima? To je pravo ali kompleksno pitanje. Da je država odrađivala samo ono na šta je bila obavezna, mi danas i ne bi imali problem Kosmeta. Komunistička Jugoslavija je Srbiji nametnula dve pokrajine Vojvodinu i KiM kako bi veštački izbalansirala 6 republika jer bi u protivnom Srbija bila od 2-12 puta veća od svih ostalih republika. Pošto je u SFRJ živelo oko 74% Srba odmah posle rata 1945 stvorene su i nove nacije. Tako je stvorena Makedonska nacija iako se radi o Južnim Srbima sa geografskog prostora Makedonije, kao i Crnogorska nacija iako su se svi njeni vladari i u periodima samostalne države izjašnjavali kao Srbi sa prostora Crne gore. 1965 je stvorena čak i muslimanska nacija mada je jasno da su to Srbi koji su u vreme Turske vladavine na Balkanu pod raznim oblicima pritiska primili Islam. Čak je odmah posle rata 1945 donet i zakon o zabrani povratka svih prognanih Srba na Kosmet kako bi se demografska slika Kosmeta što pre izmenila i stekla „pravo“ da bude pokrajina. Inače pre Drugog svetskog rata na KiM je živelo oko 32% nesrpskog življa.
Dalje na
http://www.trajkovic.rs/novo/018.html
U svim materijalima na zapadu Kosovo i Metohija (skraćeno Kosmet ili KiM) se isključivo naziva Kosovo jer je navodno lakše i kraće. Tako se i novoproglašena država naziva samo Kosovo, dok je Metohija iz naziva izbačena. Pravi razlog je u tome što „Metohis“ na starogrčkom znači manastirski posed. Kako da Šiptari dokažu da je to oduvek bilo njihovo kada oni kao muslimani nemaju manastire već džamije, iako je Kosovo visoravan a Metohija znatno niži deo koji se geografski i klimatski jasno razlikuju.
Na Kosmetu nikada pa ni danas nije živelo više od 1,2 miliona Šiptara i sva, često i naivna, pisanja da ih na Kosmetu ima 2 ili čak 2,5 miliona su obična šiptarska propaganda. Na KiM ima 7 gradova, pre bi se reklo gradića. Priština (oko 180 hiljada stanovnika), Mitrovica (85), Peć (75), Prizren (65), Gnjilane (50), Đakovica (50). i Uroševac (45). Svi ovi gradovi su u stvari sa okolinom jer se radi o ukupnom broju stanovnika opština, gde su uključene i ostale nacionalnosti. To su procenjeni podaci iz 1999 (pre bombardovanja), jer su Šiptari da bi mogli da lažno prikazuju svoju etničku zastupljenost na Kosmetu bojkotovali i opstruirali sve državne popise od 1971. godine do danas. Na Kosmetu je do proterivanja posle NATO bombardovanja 1999 pored Šiptara živelo i Srba (320 hiljada), plus Romi (45), Muslimani (27), Turaka (12), ostali (7), a u samoj Prištini od ukupnog broja stanovništva 38% su činili Srbi.
Ako ovome dodamo da je ukupna površina KiM 10.686 km2 te da je jedna trećina planinsko područje nepogodno za život, a po površini je više od dva puta manje od ravničarske Vojvodine (1,8 miliona stanovnika), postavlja se pitanje gde su upakovali tih 2 miliona Šiptara. U zadnjim biračkim spiskovima Šiptara je na Kosmetu upisano 1,18 miliona građana gde su i svi novodošli iz Albanije posle dolaska NATO-a. Ispada da na Kosmetu ima 820 hiljada šiptarske dece. Koliko to škola treba imati za toliku decu a u Prištini ih ima ukupno 6 osnovnih i 4 srednje. Njihova odeljenja nisu po 200 učenika već po 30-tak kao i u Beogradu.
Šiptarske igre brojkama nisu tako bezazlene kako se može pomisliti. Da bi u Makedoniji dobili pravo da budu konstitutivni deo države trebalo je da ih je više od 25%. U Makedoniji Šiptara ima između 15 i 17% ali su nekim zapadnim „popisima“ nakarikali 26,3%.
Kako to Šiptari rade. Pošto imaju (stare lične karte SFR Jugoslavije) kada je popis ili se glasa u Makedoniji pola Kosmeta i Juga Srbije ide tamo na glasanje. Kada se nešto slično događa na Kosmetu svi Šiptari idu i glasaju na Kosmet. Cilj svega ovoga je da prikažu svoju populaciju kao brojčano apsolutno dominantnu što im navodno daje pravo na određene teritorije. U knjige državljana Šiptara kao Jugoslovenskih državljana na Kosmetu je upisano oko 930 hiljada i to je i njihova realna brojka, koja se može uvećati za najviše 100 hiljada, onih koji su pole Drugog svetskog rata naseljavani iz Albanije a koji nisu ni do danas upisani u knjige naših državljana. Ali govoriti o milionima je krajnje netačno i čista propaganda kojom Šiptari svetu šalje potpuno iskrivljenu sliku o njihovoj zastupljenosti na Balkanu.
Kada, u detalje neupućeni čitalac, sve ovo pročita neminovno se nameće pitanje zašto sve to država zvanično ne objavi i insistira na tačnim podacima? To je pravo ali kompleksno pitanje. Da je država odrađivala samo ono na šta je bila obavezna, mi danas i ne bi imali problem Kosmeta. Komunistička Jugoslavija je Srbiji nametnula dve pokrajine Vojvodinu i KiM kako bi veštački izbalansirala 6 republika jer bi u protivnom Srbija bila od 2-12 puta veća od svih ostalih republika. Pošto je u SFRJ živelo oko 74% Srba odmah posle rata 1945 stvorene su i nove nacije. Tako je stvorena Makedonska nacija iako se radi o Južnim Srbima sa geografskog prostora Makedonije, kao i Crnogorska nacija iako su se svi njeni vladari i u periodima samostalne države izjašnjavali kao Srbi sa prostora Crne gore. 1965 je stvorena čak i muslimanska nacija mada je jasno da su to Srbi koji su u vreme Turske vladavine na Balkanu pod raznim oblicima pritiska primili Islam. Čak je odmah posle rata 1945 donet i zakon o zabrani povratka svih prognanih Srba na Kosmet kako bi se demografska slika Kosmeta što pre izmenila i stekla „pravo“ da bude pokrajina. Inače pre Drugog svetskog rata na KiM je živelo oko 32% nesrpskog življa.
Dalje na
http://www.trajkovic.rs/novo/018.html
......
Retko iskren post 
nije da oskudevam ...
а само чекамо кад Швабе западну у мало већу кризу да видимо ђе ће стадо.
