Jazz & Blues kutak :)

Ево опширније:

Umbria Jazz Balkanic Windows 07

Festival "Umbria Jazz Balkanic Windows 07" održaće se 31. avgusta i 1. septembra na košarkaškim terenima Crvene Zvezde na Kalemegdanu.


Svake festivalske večeri nastupiće po dva benda, jedan italijanski i jedan sa Balkana, a ulaz na ove koncerte biće besplatan.

Italijanski selekciju ove godine predstavljaće saksofonista Frančesko Bearzati sa svojim kvartetom, koji će predstaviti svoj novi projekat "Tinissima", posvećen glumici, modelu i fotografkinji Tini Modoti, i kontrabasista Lelo Pareti, koji je sarađivao sa Enrikom Ravom, Antonelom Salisom i Stefanom Bolanijem.

Pored njih, naše prostore će na festivalu "Balkanic Windows" predstaviti jedan od najdugovečnijih i originalnijih sastava sa ovih prostora - slovenački trio "Lolita", kao i beogradski „Dvojac bez kormilara“.

Ovogodišnji "Umbria Jazz Balkanic Windows 07" biće najavljen promotivnom žurkom koja će biti održana u ponedeljak, 13. avgusta u amfiteatru ispred Muzeja „25 maj“. Na ovom događaju nastupiće domaći džez-dens di džej par Nebojša "Jazzmate" i "Spacewalker" Milic, beogradski sastav "Naked" i finski džez-dens di džej svetskog glasa Sampsa. Atraktivnosti događaja doprineće i nastup grupe žonglera sa vatrom „Youth in Fire“.

Organizatori festivala "Umbria Jazz Balkanic Windows 07" su "Multikultivator" i "Ring Ring Promotions" u partnerstvu sa "Fondazione Umbria Jazz" uz podršku Ambasade Republike Italije i Italijanskog Instituta za kulturu u Beogradu, Skupštine grada Beograda i opštine Savski Venac.

Svi programi Festivala počinju u 20.30.

"Umbria Jazz" festival održava se u Peruđi već više od 30 godina, a u sklopu svoje ideje o širenju jazz bratstva slični festivali se održavaju u Americi, Australiji, Japanu i na drugim mestima. Od 2005. godine "Umbria Jazz" stalni je gost Beograda i Novog Sada.

Na prvom "Umbria Jazz" događaju kod nas, održanom u Barutani, gosti su bili prvaci italijanskog, ali i evropskog džeza, Enriko Rava, Stefano Bolani, Frančesko Kafizo.
Kliknite za proširenje...
 
I evo joss malo informacija:

" Selekcija Italije je, i ovaj put, predstavljena sa jednim mladjim i jednim liderom srednje generacije. Saksofonista Francesco Bearzatti dolazi sa svojim kvartetom i najnovijim programom «Tinissima» posvećnim Tini Modotti, glumici, modelu i fotografum revolucionaru, koja je skoro pola svog života provela u Meksiku, pa i Bearzatti u svoju muziku uključuje bolero, tradiciju marijača i druge meksičke muzike. Ovaj saksofonista, proglašen, od strane italijanske jazz kritike, najvećim novim talentom 2003. u Italiji je svirao i sa facama kao što su Pietro Tonolo, Aldo Romano, Joe Lovano, Butch Morris, Kenny Wheeler, Louis Sclavis, izmedju ostalih.

Druga italijanska vedeta je kontrabasista Lello Pareti, čest saradnik Enrica Rave, Antonello Salisa, Stefana Bolanija.
Pošto je naslov festivala i “Balkanic Windows”, ove godine organizatori u Beogradu predstavljaju jedan od najdugovečnijih i originalnijih sastava sa ovih prostora - slovenački trio LOLITA, koji nije nepoznat našoj publici. Pored njih sviraće i beogradski „Dvojac bez kormilara“.
Ne zaboravite, za jazz se vezuju i kasnonoćni jamovi, otkrijte poznate jazz face po beogradskim klubovima.
Dakle imena koja obećavaju dobar provod na Kalemegdanu, ali to nije sve. Prateci ideju maticnog festivala iz Perudje, domaci organizatori trude se da za festival uz vrhunski program obezbede i sto atraktivnije lokacije. "
 
28.septembar 2007.g. na sceni Velike dvorane Sava Centra, ponovo će nastupiti Pako de Lusija, jedan od najcenjenijih predstavnika novog flamenka, koga mnogi smatraju najvećim flamenko gitaristom svih vremena.
Pako de Lusija, jedan od retkih muzičara koji je podjednako talentovan i za klasičnu, jazz i world muziku, izdao je do sada više albuma tradicionalne i moderne flamenko muzike, saradjujući sa imenima kao što su Al Di Meola i Džon Meklohlin.
Često nastupa sa svojim sekstetom, u kom su njegova braća Ramon i Pepe, takodje vrsni flamensko izvodjači.
Zanimljivo je da je Pako poznat i kao "apsolutni šampion" brzog sviranja na gitari sa najlonskim žicama, kao i to da do 44. godine života nije naučio da čita note.
Legenda španske klasične muzike Hoakin Rodrigo je, uprkos tom nekonvencionalnom pristupu muzici, jednom prilikom izjavio da niko ne izvodi njegove kompozicije bolje od Paka de Lusije
 
Apach:
28.septembar 2007.g. na sceni Velike dvorane Sava Centra, ponovo će nastupiti Pako de Lusija, jedan od najcenjenijih predstavnika novog flamenka, koga mnogi smatraju najvećim flamenko gitaristom svih vremena.
Pako de Lusija, jedan od retkih muzičara koji je podjednako talentovan i za klasičnu, jazz i world muziku, izdao je do sada više albuma tradicionalne i moderne flamenko muzike, saradjujući sa imenima kao što su Al Di Meola i Džon Meklohlin.
Često nastupa sa svojim sekstetom, u kom su njegova braća Ramon i Pepe, takodje vrsni flamensko izvodjači.
Zanimljivo je da je Pako poznat i kao "apsolutni šampion" brzog sviranja na gitari sa najlonskim žicama, kao i to da do 44. godine života nije naučio da čita note.
Legenda španske klasične muzike Hoakin Rodrigo je, uprkos tom nekonvencionalnom pristupu muzici, jednom prilikom izjavio da niko ne izvodi njegove kompozicije bolje od Paka de Lusije
Kliknite za proširenje...
Дај Боже, да најзад буде, да нас не "испале" као прошли пут.

А иначе, Пако је, напросто - генијалац.

Не само да сјајно свира фламенко, класику и џез, него и оне класичне мексичке "стандарде" ја нисам чула у бољој изведби.
 
U beogradu otvoren umbria džez festival
Politika - Pre 2 sata i 3 minuta

BEOGRAD - U okviru ideje o širenju džez bratstva, prestižni Umbria džez festival iz Peruđe "stigao" je večeras u Beograd gde su ga u Centru "Sava" otvorili džezeri iz slovenačkog tria "Lolita".

Nastup saksofoniste Primoža Simončiča, bubnjara Marijana Stanića i basiste Iztoka Vidmara koji su u bendu od 1987. godine bio je najbliži džez rok performansu, posle koga su ljubitelji džeza mogli da uživaju u nastupu italijanskog Frančesko Bearcati kvarteta.

Saksofonistu i klarinetistu Bearcatija italijanska džez kritika proglasila je 2003. godine za najveći novi talenat u šta je večeras mogla da se uveri i beogradska publika.
Sutra, poslednje večeri "skraćenog" izdanja poznatog italijanskog džez festivala, nastupiće Georgi Šareski kvartet iz Makedonije.
 
ima li po bg-u nekih lokala gdje se moze cuti blues? Da li jos uvijek u living room kafeu u skc-u ima srijedom blues vece kao nekada. Odavno nisam bio pa me interesuju tih par stvari. Ili mozda ako neko zna da dolazi u bg neki odakle god blues bend? Interesuje me SRV i slican texsaski blues.....
 
Umbria jazz je bio opasan festival ako ste ga propustili velika je steta....
Nije mi jasno jos jedno , covek koji je zavrsio Berkley za jazz akademiju dodje na jazz festival i pravi buku i mikrofoniju.Izmedju ostalog okrenuti ledja publici ceo koncert i praviti opasne ritmicke greske nije u opisu jednog jazz gitariste...
 
labo:
ima li po bg-u nekih lokala gdje se moze cuti blues? Da li jos uvijek u living room kafeu u skc-u ima srijedom blues vece kao nekada. Odavno nisam bio pa me interesuju tih par stvari. Ili mozda ako neko zna da dolazi u bg neki odakle god blues bend? Interesuje me SRV i slican texsaski blues.....
Kliknite za proširenje...

hm, ima bend Crazy Joe, prvobitan naziv im je bio Crazy Joe and dead Fish...prashe opasno bluz, obrade naravno, treba se raspitati gde sviraju, ako sviraju
a bash su dobri :D
 
Ево шта тренутно слушам.
Врло занимљива мешавина.

f6c68935f36f4a920f573d55097f208e_full.jpg


Toni Kitanovski & Cherkezi orchestra - Borderlands

1. Ed Blackwell 4:30
2. Tetovska 4:27
3. Gnossienne No.1 5:41
4. Cherkez Babo 5:13
5. Togo 3:54
6. Turkish Cocek 6:50
7. Christening Dance 4:18
8. Seherezad 4:25
9. Mr. Choon 5:46
10. Mr. Neat 2:45 (King Neat Veliov of Kocani Orkestar)
11. Gnossienne Cocek 2:27
12. New Orleans (Never Ending Story) 4:00

Personnel:
Toni Kitanovski: guitars
Aleksandar Sekulovski: jazz drums
Cerkez Rashid, Asan Rashid, Ali Rashid: trumpet
Sefedin Rashid, Hamid Rashid, Mamer Zejnelov, Vilhen Memedov: tuba
Hustref Said: kanun
Izzet Kyzil: percussions
Ruizh Kadrieva: voice
Olivie Samouillan: viola

:On Borderlands, a collaboration between acclaimed Gypsy band Cherkezi Orchestra and jazz guitarist Toni Kitanovski, both guitarist and orchestra broaden their musical horizons. Much more than another carpet-bagging collection of stray Gypsy tunes or recycled-to-death Gypsy brass band music, the album is a focused and adventurous affair that finds all concerned stretching in new directions. The result is a highly rhythmic, generally explosive blend out of which individual instruments, like Cherkez Rashid’s lush and soulful trumpet, emerge to fly as if on a sturdy magic carpet.

The album's title, taken from a poem by Gloria Anzaldua, is used to herald cross-cultural music, neither pure jazz nor pure Gypsy but something in between. The melange is built around inclusivity and collaboration. Kitanovski recalls in the liner notes how he first heard Cherkezi playing at a party, and how their music instantly evoked in him flashes of Sun Ra's Arkestra, Duke Ellington’s Orchestra and John Coltrane’s Quartet. This anectode alone is promise enough that the collaboration between Cerkezi and Kitanovski will be a generally explosive affair.

The album opens with a tribute track to one of the greatest of all drummers, “Ed Blackwell,” an original composition by Kitanovski. After a few seconds of straight-ahead guitar riffs and danceable drums, the Cherkezi can be heard with their instruments pumping behind the jazz band. The track joins together two distinctive and rich musical cultures, which have much in common. Historically, both jazz and Gypsy brass bands have roots in military marching bands. The first military orchestras in the world are said to have been Turkish ones composed entirely of Gypsy musicians. They brought all kinds of songs and dances to the Balkans (as well as to other places the Ottoman Turks conquered). Meanwhile, some of jazz’s roots come from New Orleans' marching bands. Many of the earliest jazz musicians learned to play and read music in those bands and their playing influenced some of jazz's immediate forerunners, like ragtime.

Most of the time, Kitanovski acts as artistic director. As a guitarist he has a fine technique, but he avoids overwhelming listeners with it, and shows more restraint than on some of his previous outings. On those tracks which are fundamentally Cherkezi territory—like the traditional reels “Tetovska,” “Turkish Chochek,” “Christening Dance,” “Mr. Neat,” and “Mr. Choon”—he favours subtle riffs and minimal solos. But throughout the album, he and all the other players brim with life and passion.

Borderlands' standout track is the elegiac—and gloriously unexpected—reading of Erik Satie’s “Gnossienne No. 1.” Gypsy bands, regardless of the region they come from, have a brilliant talent for absorbing all manner of tunes and re-expressing them through their own vocabulary. Here Satie's melody is refashioned to fit the setting perfectly. (When Satie worked on the Gnossienne compositions, incidentally, he found some of his inspiration in Romanian folk music). A second version of the tune, the rollercoaster “Gnossienne Cocek,” is also included.

The album closes with Kitanovski’s tribute, “New Orleans (The Never Ending Story)”, on which he celebrates rhythms from New Orleans to Topaana. It swings with a New Orleans melody but with danceble Gypsy rhythms. From start to finish this music celebrates rhythm, in particular, as Kitanovski notes in the liner notes, the clave rhythm which in various ways, circumstances, forms and modifications has found its way from West Africa to both North and South America and through North Africa and Middle East to Turkey and eventually the Balkans. This shows that music knows no borders nor boundaries.

Fans of both jazz and Gypsy music, two folk traditions which embrace pain, joy and spirituality, are likely to be moved by Borderlands. It’s a hugely appealing recording, by accomplished musicians, and its unflagging melodicism, driving percussion and improvising risk-taking make for a deep and wonderful listening experience.
Kliknite za proširenje...
 
А ја управо слушам, нађох га пре неки дан, оно што до сад пре нигде нисам налазила, хе, хе, употпуњује се колекција с мојим најомиљенијим, Долфијем 8-) :D :

789560.jpg



Ево шта кажу:
1. Screamin' The Blues
2. March On, March On
3. Drive, The
4. Meetin', The
5. Three Seconds
6. Alto-Itis


Notes
Personnel: Oliver Nelson (alto & tenor saxophones); Eric Dolphy (alto saxophone, bass clarinet); Richard Williams (trumpet); Richard Wyands (piano); George Duvivier (bass); Roy Haynes (drums).

Originally released on New Jazz (8243).

Personnel: Oliver Nelson (alto saxophone, tenor saxophone); Eric Dolphy (bass clarinet, alto saxophone); Richard Williams (trumpet); Richard Wyands (piano); George Duvivier (upright bass); Roy Haynes (drums).

Recording information: Van Gelder Studios, Englewood Cliffs, New Jersey (1960).

Composer and saxophonist Oliver Nelson holds to his usual high caliber of writing and playing on 1960's SCREAMIN' THE BLUES. Five of the six cuts are penned by Nelson (including the breakneck "Alto-Itis" and the soul-jazz influenced "The Meetin'"). All the tunes mine a solid, blues-based bop feel, with memorable themes and plenty of room for the musicians to stretch out. Nelson's sax work is quite strong, his bright tone and uncluttered, lyrical approach soar over tight-knit backing from Roy Haynes (drums), George Duvivier (bass), and Richard Wyands (piano).

However, it is the presence of lead horns Richard Williams (trumpet) and the incomparable Eric Dolphy (on alto sax and bass clarinet) that really distinguishes SCREAMIN' THE BLUES. Williams's technique (which owes a lot to Dizzy Gillespie) offers a nice tonal contrast to the complex interplay between Nelson and Dolphy. But while Nelson holds his own, Dolphy's elastic lines, witty interpolations, and stunningly fluid acrobatics ultimately steal the show.
Kliknite za proširenje...


Иначе, то је са сајта, где има и много тога другог, врло занимљивог:

http://jazzymusic.org/index.php
 
Polako nam se blizi Beogradski jazz festival ... Cuo sam neka govorkanja da ce doci Herby Hancock ili Bobby McFerin... mada ne verujem da ce ce biti nesto tako , ali u svakom sucaju kao i uvek sto je bilo spremaju nam neki zanimljiv program...
 
Dr:
Polako nam se blizi Beogradski jazz festival ... Cuo sam neka govorkanja da ce doci Herby Hancock ili Bobby McFerin... mada ne verujem da ce ce biti nesto tako , ali u svakom sucaju kao i uvek sto je bilo spremaju nam neki zanimljiv program...
Kliknite za proširenje...
И ја. Као и за Рави Колтрејна. То би све било сјајно.

Али, пошто сам крајње скептична према говоркањима, ништа не верујем, док се коначно не потврди.

Ипак, надајмо се неким занимљивим именима.
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Back
Top