Dobra tema
Boshin rat je bio zapravo prva faza pokusaja da se stvori otpor restauraciji carske vlasti. Ne treba zaboraviti da posle Boshin rata dolazi jos nekoliko manjih kriza, lokalnih partikularnih pobuna, sa kulminacijom 1877 i Satsuma pobunom, koju je predvodio Saigo Takamori. Samuraji(bushi kasta) tu definitivno dozivljava svoj poraz i kraj. A carska vlast restauraciju i potpuno ucvrscenje autoriteta dvora, cara, carske vlasti(nakon skoro 700 godina marginalizacije).
Slazem se da film Poslednji Samuraj daje u osnovi pogresnu, netacnu percepciju tih dogadjaja. Ne samo vezano za glavne aktere protagoniste(mada, istini za volju filmski likovi cesto su proizvod umetnicke inspiracije, a stvarne istorisjke licnosti pruzaju okvir, povod za tu inspiraciju. To samo po sebi nije nesto toliko negativno, narocito, jer se u filmu ni ne radi u pokusaju rekonstrukcije, interpretacije konkretnih dogadjaja. No, ipak, ako se zeli tacniji, tacan uvid u stvarne istorijske dogadjaje, onda se treba reci da Poslednji Samuraj ne pruza tacnost informacija. Film jednostavno cak nije ni inspirisan dogadjajima iz Boshin rata. Napr poslednja deonica filma, u kojoj se prikazuje bitka izmedju carske vojske i pobunjenika, vide odgovara opisu poslednje faze bitke kod Shirojame 1877, dakle aludira na sasvim drugi dogadjaj. Zatim lik koji tumaci Ken Vatanabe(Katsumoto Moritsu) vise korespondira sa licnoscu Saiga Takamorija(jer on je npr kao clan carskog veca, dosao u sukob sa ostalim clanovima, napustio vece i poveo Satsuma rat,Satsuma pobunu). Dakle, sve u svemu, jasno je da to nema veze sa Boshin ratom, Boshin pobunom. Razmak izmedju te dve pobune bio je skoro deset godina). Jedina fakticka veza je u tome sto Boshin rat u izvorima tretiraju kao prvu fazu u pokusaju otpora pristalica shogunata, a Satsuma rat kao drugu i konacnu fazu.
Inace, ljudi(koje zanima istorija Japana) cesto imaju polovicnu pa i pogresnu percepciju oko sagledavanja dogadjaja vezanih sa Meiji restauracijom. Cak i strucnjaci za istoriju Japana, cesto pogresno tumace razvoj, uzrok tih dogadjaj. Na tu cinjenicu su ukazali neki japanski istoricari, npr, Kazuo Kodashi i Masaaki Nakashima, Yoshie Minami, koji su u publikacijama novijeg datuma, metodoloski, naucno istorijski, istrazivacki pokusali da doprinesu demistifikaciji i da isprave pogresan pristup koji se cestu pojavljuje u nekim ranijim izvorima(kao npr History of Japan, iz 1912, knjiga III) pri tumacenjima ovih dogadjaja. S obzirom da su se najvise i bavili periodom Bakuhan i Bakumacu, odnosno zadnjom fazom u vladavini Tokugava shogunata, Meiji restauracijom, Boshin ratom..itd. Pa ako su pogreske moguce u naucno istorijskim radovima, previse bi bilo za ocekivati da jedan film holivudske produkcije kao sto je Poslednji Samuraj korespondira sa pravilnom spoznajom istorijskih dogadjaja. Film je ipak zabava.
No, sve u svemu, nije car Meiji inicirao, izvrsio svrgavanje Tokugava shogunata, nisu to cak inicirali ni dvorsko plemstvo(iako je bez sumnje imalo zelje u tom pravcu).
Vec su zapravo, fakticki samuraji, visoko pozicionirani sluzbenici(ajd da se tako izrazim) Tokugava shogunata, predvodjeni In Naosukeom(koji je do 1860, do antentata, tzv 'Sakuradamon incident, bio na funkciji shogunovog savetnika i prvog ministra shogunata') stvorili frakciju sa teznjom politickog i ekonomskog otvaranja Japana(usled sve vecih pritisaka koji su se pojavljivali spolja, nakon dva veka samoizolacije). Od tih frakcija, koje su pripadale tzv tozama daimjo(udaljenim gospodarima) samurajskim porodicama koje su inace bile protivnici Tokugava porodice do 1603, a kasnije prisiljeni vazali, stvorena je na neki nacin koalicija sastavljena od predstavnika bushi kaste(samuraja) i kugeku(predstavnici dvora, porodice bliske carskoj porodici). Ova koalicija je najpre pokusala sa idejom kobu gotai, odnosno ono sto bi danas nazvali recimo 'vlada nacionalnog jedinstva'(otprilike), dakle raspodelu i sintezu vladavine izmedju shogunata, oblasnih gospodara(fudai i tozama daimjoa), dvorskog plemstva, pod pokroviteljstvom cara.
Dakle, sam taj proces vec je predstvljao pokusaj i korak ne samo ka reformi shogunata, vec ka demontiranju sistema. Al kada je kao sto rekoh Naosuke ubijen od strane pripadnika Shinsegumija(elitnih jedinica shogunata) jer je bio optuzen da su njegove reforme udar na shogunat i da zapravo pokusava da svrgne shogunat, onda je doslo do krize, krize koja je bila uvod u Boshin rat. Jer pristalice ideje restauracije carske vlasti okupljene oko samurajskih porodica npr Djoshu, Tosa, Satsuma, Shimazu(koje su kao sto rekoh i inace bile protivnici Tokugava porodice, i pre nego sto je stvoren Tokugava shogunat 1603), oni su zapravo 1868 objavili proglas(osen fuko) u carevo ime, u kojem su ozvanicili restauraciju carske vlasti. I zatim su sebe proglasili carskom vojskom(tenno ikke sho hatto, tj proglas o carskoj vojsci). Na taj nacin je fakticki od strane samih samuraja, izvrseno svrgavanje shogunata, 'u ime cara'. Zatim, su te cetiri armije carske vojske bile angazovane u Boshin ratu, odnosno u gusenju pobune. Posebno je bila znacajna uloga Tosa armije u borbama za Edo(Tokio), bitka kod Kosatsua(predgraadje Edo-a) i zauzimanja Edo zamka, borbama prsa u prsa sa jedinicama Shinsengumija, zauzimanje rezidencije shogunata. Shogun Tokugava Joshinobu je bio primoran na predaju. Treba napomenuti i to da su glavni instruktori pri carskoj armiji bili i Amerikanci i Francuzi. Carska armija je bila naoruzana oruzjem koje je nabavljeno po ugovorima, potpisanim i sa Francuzima i sa Amerikancima. Brunet je inace zaista zapoceo svoju misiju kao instruktor, u ime francuske strane, ali je presao na stranu pristalica shogunata. Inace, Jules Brunet je ucestvovao u bitci kod Hokodate(tokom poslednje faze operacija na ostrvu Hokaido, na severu), i bio je ranjen. Zanimljivo je da je dugo vremena posle, i u Japanu i u Francuskoj bio pod stigmom, zbog ucesca u Boshin ratu.
