ljuba miljkovic
Ističe se
- Poruka
- 2.220
Evo jednog od najneobičnijih naslova posle početka emitovanja TV serije Tajna nečiste krvi na Srećnoj televiziji.
Sva je prilika da je autor pomenutog ostvarenja Stojan Stojčić, opijen neograničenim slobodama koje mu je donela Arkanova smrt, izgubio svaku meru kada su u pitanju i umetničke slobode, iznakazivši dela Bore Stankovića, istorijsko okruženje u kojem je pisac Nečiste krvi i Koštane smestio radnju i likove, domišljajući nezamislivo kada je ulogu naratora dao srpskom patrijarhu Dimitriju, po Stojčiću, Sofkinom nesudjeniku... i još mnogo toga što vredja elementarno poznavanje srpske istorije i srpske književnosti.
Zato, drage kolege, pozivam da u priči koju želim da započnem ne diramo i ne kritikujemo rečenu seriju, već da pokušamo da raspravimo činjenice iz istorije, koje su u ovoj televizijskoj seriji iskrivljene, a u dobroj meri i falsifikovane.
Naslov teme sam uzeo sa adrese http://www.vesti-online.com/Scena/Soubiznis/192402/Arkanova-Kostana-obara-rekorde.
Na početku, ukratko o naratoru koga u seriji rutinski tumači Petar Božović.
PATRIJARH DIMITRIJE. Rođen je 15. oktobra 1846. godine u Požarevcu u zanatlijskoj porodici. Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u rodnom gradu, Velikom selu i Beogradu, gde je 1868. završio bogosloviju.
Posle završene bogoslovije bio je dve godine učitelj, a 1870. je rukopoložen u čin đakona i prezvitera i postavljen je za kapelana u Lapovu. Rano je ostao udovac (1873), pa je nakon završene filologije na Velikoj školi u Beogradu postao profesor Beogradske bogoslovije.
Za niškog vladiku izabran je 8. novembra 1884. i na tom mestu ostao sve do povratka mitropolita Mihaila na tron beogradske mitropolije, kada se povukao i otišao u Pariz, gde je tri godine studirao slovensku filologiju i književnost. Potom je dve godine proveo na Nacionalnom agronomskom institutu u Monpeljeu. U Srbiju se vratio 1894. i odmah, po nalogu vlade, otišao u Hilandar da u "njemu sredi odnose". Posle "izmirenja jerarhije" izabran je za šabačkog episkopa, a 11. avgusta 1905. za mitropolita beogradskog. Na položaju mitropolita ostao je do 12. novembra 1920, nešto više od 15 godina, kada je bio izabran za prvog patrijarha obnovljene Srpske patrijaršije.
U Karlovcima je 30. avgusta 1920, na dan Sabora srpskih prosvetitelja, "pročitana izjava članova Svetog arhijerejskog sabora po kojoj, u sporazumu sa krunom i saglasijem svete velike carigradske crkve, autokefalna ujedinjena Srpska pravoslavna crkva se podiže na stupanj i položaj patrijaršije, te se time obnavlja srpska patrijaršija ukinuta 1766, godine".
Za prvog srpskog patrijarha obnovljene pećke patrijaršije izabran je beogradski mitropolit Dimitrije. Ustoličenje patrijarha na tron crkve je izvršeno 15. avgusta 1924. godine na Veliku Gospojinu u Peći.
U vreme patrijarha Dimitrija osnovan je Bogoslovski fakultet u Beogradu i Zagrebu i bogoslovija u Bitolju. Kao realan i racionalan čovek Dimitrije je umeo da se snađe u onoj složenoj simbiozi Crkve i Države u Srbiji. Bio je moralan, ispravan, ozbiljan i pošten; nije bio ni malo licemeran ili teatralan; korektan kao monah, vrsan kao sveštenik, prirodan kao patrijah, on je bio u svemu trezven i kao čovek. Dimitrije nije bio ni pisac, ni propovednik, premda je umeo da govori i da se uvek izrazi dostojanstveno i pametno.
Prvi srpski patrijarh posle druge obnove pećke patrijaršije umro je 6. aprila 1930. u Beogradu i po svojoj želji sahranjen je u manastiru Rakovica.
Sva je prilika da je autor pomenutog ostvarenja Stojan Stojčić, opijen neograničenim slobodama koje mu je donela Arkanova smrt, izgubio svaku meru kada su u pitanju i umetničke slobode, iznakazivši dela Bore Stankovića, istorijsko okruženje u kojem je pisac Nečiste krvi i Koštane smestio radnju i likove, domišljajući nezamislivo kada je ulogu naratora dao srpskom patrijarhu Dimitriju, po Stojčiću, Sofkinom nesudjeniku... i još mnogo toga što vredja elementarno poznavanje srpske istorije i srpske književnosti.
Zato, drage kolege, pozivam da u priči koju želim da započnem ne diramo i ne kritikujemo rečenu seriju, već da pokušamo da raspravimo činjenice iz istorije, koje su u ovoj televizijskoj seriji iskrivljene, a u dobroj meri i falsifikovane.
Naslov teme sam uzeo sa adrese http://www.vesti-online.com/Scena/Soubiznis/192402/Arkanova-Kostana-obara-rekorde.
Na početku, ukratko o naratoru koga u seriji rutinski tumači Petar Božović.
PATRIJARH DIMITRIJE. Rođen je 15. oktobra 1846. godine u Požarevcu u zanatlijskoj porodici. Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u rodnom gradu, Velikom selu i Beogradu, gde je 1868. završio bogosloviju.
Posle završene bogoslovije bio je dve godine učitelj, a 1870. je rukopoložen u čin đakona i prezvitera i postavljen je za kapelana u Lapovu. Rano je ostao udovac (1873), pa je nakon završene filologije na Velikoj školi u Beogradu postao profesor Beogradske bogoslovije.
Za niškog vladiku izabran je 8. novembra 1884. i na tom mestu ostao sve do povratka mitropolita Mihaila na tron beogradske mitropolije, kada se povukao i otišao u Pariz, gde je tri godine studirao slovensku filologiju i književnost. Potom je dve godine proveo na Nacionalnom agronomskom institutu u Monpeljeu. U Srbiju se vratio 1894. i odmah, po nalogu vlade, otišao u Hilandar da u "njemu sredi odnose". Posle "izmirenja jerarhije" izabran je za šabačkog episkopa, a 11. avgusta 1905. za mitropolita beogradskog. Na položaju mitropolita ostao je do 12. novembra 1920, nešto više od 15 godina, kada je bio izabran za prvog patrijarha obnovljene Srpske patrijaršije.
U Karlovcima je 30. avgusta 1920, na dan Sabora srpskih prosvetitelja, "pročitana izjava članova Svetog arhijerejskog sabora po kojoj, u sporazumu sa krunom i saglasijem svete velike carigradske crkve, autokefalna ujedinjena Srpska pravoslavna crkva se podiže na stupanj i položaj patrijaršije, te se time obnavlja srpska patrijaršija ukinuta 1766, godine".
Za prvog srpskog patrijarha obnovljene pećke patrijaršije izabran je beogradski mitropolit Dimitrije. Ustoličenje patrijarha na tron crkve je izvršeno 15. avgusta 1924. godine na Veliku Gospojinu u Peći.
U vreme patrijarha Dimitrija osnovan je Bogoslovski fakultet u Beogradu i Zagrebu i bogoslovija u Bitolju. Kao realan i racionalan čovek Dimitrije je umeo da se snađe u onoj složenoj simbiozi Crkve i Države u Srbiji. Bio je moralan, ispravan, ozbiljan i pošten; nije bio ni malo licemeran ili teatralan; korektan kao monah, vrsan kao sveštenik, prirodan kao patrijah, on je bio u svemu trezven i kao čovek. Dimitrije nije bio ni pisac, ni propovednik, premda je umeo da govori i da se uvek izrazi dostojanstveno i pametno.
Prvi srpski patrijarh posle druge obnove pećke patrijaršije umro je 6. aprila 1930. u Beogradu i po svojoj želji sahranjen je u manastiru Rakovica.
