Rayela
Legenda
- Poruka
- 71.814
7.decembra pre pedeset godina Vili Brant je napisao novu istoriju Nemacke, ali i Evrope,
a njegov je gest klecanja bo spontan, nikako kreiran od nekih politickih savetnika, taj je
gest mnogo vredniji i vazniji od Nobelove nagrade za mir jer ova slika postaje i ostaje
istorija i to ona istorija koja ima i humano lice.
50 godina od pada na koljena Vili Branta u Varšavi
Dan kada je Vili Brant pao na koljena u Varšavi moleći za oproštaj otvorio je put pomirenja Poljaka i Nijemaca. Njegov gest izazvao je najprije otpor. A sada, nakon pola vijeka, među komšijama opet vlada nepovjerenje.
Klečao je samo 30 sekundi. Ali Vili Brant (Willy Brandt) je za pola minute ušao u istoriju. Njemački socijlaldemokrata je decembra 1970. bio prvi njemački kancelar koji je stupio nogom na poljsko tlo. Od Drugog svjetskog rata tada je prošlo svega 25 godina - od njemačke okupacije Poljske i njemačkog ubijanja. Brant je doputovao u Varšavu da bi omogućio novi početak u njemačko-poljskim odnosima.
Pred spomenikom ustanku u Varšavskom getu Brant je u prijepodnevnim satima 7. decembra polagao vijenac. Brant je položio vijenac, vratio se korak-dva nazad i sačekao. Odjednom je klekao pognute glave. Tako je ostao na tvrdom, mokrom granitu. Fotografi su se sjatili oko njega sluteći da će ta fotografija obići svijet.
-pročitajte i ovo: Willy Brandt: Iznad rase, vjere i nacije
„Kada jezik zakaže"
„Nad ponorom njemačke istorije, pod teretom miliona ubijenih, uradio sam to što ljudi inače rade kada jezik zakaže“, napisao je kasnije Brant u svojim memoarima. Brant je klečao kao griješnik, oslanjajući se na hrišćanske motive. Rekao je da se molio da Njemcima bude oprošteno. On, koji je oduvijek bio protivnik nacista, htio je da njegovom narodu oproste.
Brant je rekao da to nije bilo planirano. „Moji najbliži saradnici nisu bili manje iznenađeni od reportera i fotografa koji su bili pored mene“, zapisao je on.
Kšištof Ruhnjevic, profesor istorije na Vroclavskom univerzitetu kaže da je i poljska vlada bila iznenađena: „Do tada su to bili `zli Nijemci`. Predstavljali su ih kao revanšiste. A onda dođe njemački kancelar i klekne, pokazujući spremnost na pokajanje”. Poljski istoričar kaže da je poljska vlada ispravno shvatila Brantov gest, ali da partijska propaganda nije prestala da proizvodi negativnu sliku Nijemaca.
https://www.dw.com/bs/50-godina-od-pada-na-koljena-vili-branta-u-varšavi/a-55824172
a njegov je gest klecanja bo spontan, nikako kreiran od nekih politickih savetnika, taj je
gest mnogo vredniji i vazniji od Nobelove nagrade za mir jer ova slika postaje i ostaje
istorija i to ona istorija koja ima i humano lice.
50 godina od pada na koljena Vili Branta u Varšavi
Dan kada je Vili Brant pao na koljena u Varšavi moleći za oproštaj otvorio je put pomirenja Poljaka i Nijemaca. Njegov gest izazvao je najprije otpor. A sada, nakon pola vijeka, među komšijama opet vlada nepovjerenje.
Klečao je samo 30 sekundi. Ali Vili Brant (Willy Brandt) je za pola minute ušao u istoriju. Njemački socijlaldemokrata je decembra 1970. bio prvi njemački kancelar koji je stupio nogom na poljsko tlo. Od Drugog svjetskog rata tada je prošlo svega 25 godina - od njemačke okupacije Poljske i njemačkog ubijanja. Brant je doputovao u Varšavu da bi omogućio novi početak u njemačko-poljskim odnosima.
Pred spomenikom ustanku u Varšavskom getu Brant je u prijepodnevnim satima 7. decembra polagao vijenac. Brant je položio vijenac, vratio se korak-dva nazad i sačekao. Odjednom je klekao pognute glave. Tako je ostao na tvrdom, mokrom granitu. Fotografi su se sjatili oko njega sluteći da će ta fotografija obići svijet.
-pročitajte i ovo: Willy Brandt: Iznad rase, vjere i nacije
„Kada jezik zakaže"
„Nad ponorom njemačke istorije, pod teretom miliona ubijenih, uradio sam to što ljudi inače rade kada jezik zakaže“, napisao je kasnije Brant u svojim memoarima. Brant je klečao kao griješnik, oslanjajući se na hrišćanske motive. Rekao je da se molio da Njemcima bude oprošteno. On, koji je oduvijek bio protivnik nacista, htio je da njegovom narodu oproste.
Brant je rekao da to nije bilo planirano. „Moji najbliži saradnici nisu bili manje iznenađeni od reportera i fotografa koji su bili pored mene“, zapisao je on.
Kšištof Ruhnjevic, profesor istorije na Vroclavskom univerzitetu kaže da je i poljska vlada bila iznenađena: „Do tada su to bili `zli Nijemci`. Predstavljali su ih kao revanšiste. A onda dođe njemački kancelar i klekne, pokazujući spremnost na pokajanje”. Poljski istoričar kaže da je poljska vlada ispravno shvatila Brantov gest, ali da partijska propaganda nije prestala da proizvodi negativnu sliku Nijemaca.
https://www.dw.com/bs/50-godina-od-pada-na-koljena-vili-branta-u-varšavi/a-55824172
