- Poruka
- 69.760
Koje rase pasa žive najduže, a koje najkraće? Naučnici ispitali 155 vrsta i došli do odgovora
izvor Business InsiderShutterstock/Africa Studio
Svi žele da njihov pas može da živi zauvek, ali kao što svaki ljubitelj kućnih ljubimaca zna, voljeni psići sa svojim vlasnicima provode samo delić njihovih života.
Bez obzira da li žele da nabave novog psa ili da maksimalno iskoriste vreme sa svojim krznenim prijateljem, vredi znati tipičan životni vek različitih rasa.
Sada naučnici mogu da odgovore na ta pitanja tačnije nego ikada ranije, piše Business Insider.
Opšrina nova studija organizacije za zaštitu pasa „Dog’s Trust UК“ analizirala je životni vek 155 različitih rasa pasa i otkrila da rase poput tibetanskih španijela i šiba inu obično žive najduže, dok rase kao što su mastifi i bernardinci ne dožive „duboku“ starost.
Studija, objavljena u četvrtak u recenziranom časopisu Scientific Reports, analizirala je podatke od preko pola miliona pasa u Velikoj Britaniji kako bi istražila kako rasa, veličina tela, pol i oblik lica utiču na životni vek krznenih prijatelja.
Psi sa najdužim i najkraćim životnim vekom
Studija je pokazala da je srednji očekivani životni vek za sve pse 12,5 godina. Ali neke rase imaju tendenciju da žive nekoliko godina duže.Među čistokrvnim rasama, pet je vrsta koje su najmanje izložene riziku od rane smrti.
To su lankašir hiler, tibetanski španijel, šiba inu, papilon i lejklandski/jezerski terijeri.
- Lankašir hiler – 15.4 godine
- Tibetanski španijel – 15.2 godine
- Šiba inu – 14.6 godine
- Papilon – 14.5 godine
- Lejklandski terijer – 14.2 godine
Među čistokrvnim rasama, pet rasa koje su najviše izložene riziku od rane smrti bili su kavkaski ovčari, kanarski pas, kane korso, mastifi i bernardinci.
- Kavkaski ovčar – 5.4 godine
- Kanarski pas – 7.7 godine
- Kane korso – 8.1 godine
- Mastif – 9.0 godine
- Bernardinac – 9.3 godine
Svih pet su veliki psi, koji imaju 20 odsto veći rizik od rane smrti u poređenju sa malim psima, prema studiji na koju se poziva ovaj medij.
utiče samo veličina psa
Pored veličine tela, studija je otkrila da pol i oblik lica takođe utiču na dugovečnost.
Muški psi, na primer, žive u proseku 0,3 godine kraće od ženki, što podržava hipotezu o „prednosti preživljavanja ženki“ koja ukazuje da kod mnogih različitih vrsta sisara (uključujući ljude) ženke nadžive mužjake.Štaviše, psi sa ravnim licem, poput francuskih buldoga i mopsa, imaju 40 odsto veći rizik od rane smrti u poređenju sa psima srednje dužine lica, poput labradora ili zlatnih retrivera, rekla je za Business Insider autorka studije Кirsten Mekmilan.
Ove rase ravnih lica obično imaju probleme sa disanjem i srčane bolesti, što verovatno objašnjava njihov kraći životni vek.
Osim pasa, naučnici su posmatrali i mešance. Otkrili su da je srednji životni vek čistokrvnih rasa bio 0,70 godina duži u poređenju sa onim manje prestižnog porekla.
Razlika bi se mogla objasniti pojavom „dizajnerskih“ meleza poput labradudla, rekla je Mekmilan.
Ove rase su nastale iz prakse veštačkog uzgoja, ali su se za ovu studiju ta je praska smatrana ukrštanjem.
Кao rezultat toga, to može objasniti zašto mešanci u proseku, prema ovoj studiji, žive kraće, rekao je Mekmilan.
Drugačija vrsta studija
Dok su prethodne studije nezavisno analizirale faktore uključujući pol, oblik lica, rasu i veličinu tela, ovo je prva studija koja je istražila kako se svi oni odnose na veštački uzgoj i na kraju kako to utiče na životni vek psa, rekla je Mekmilan za BI.„Niko zapravo nije istražio potencijalnu vezu između evolucione istorije i životnog veka, uprkos činjenici da smo stvorili ove rase“, rekla je ona.
Pripitomljavanje pasa počelo je pre oko 16.000 godina. Ali ogromna raznolikost rasa koje danas vidimo pojavila se u novije vreme, oko poslednjih 200 godina.
U stvari, lankašir hiler – rasa koja živi najduže, prema studiji – upravo je prepoznata kao najnovija pasmina pasa Američkog kinološkog kluba u januaru.
Veštački uzgoj skratio je život psima
Ljudi su počeli veštački da uzgajaju pse da bi postigli željene karakteristike ili sposobnosti.Jazavčari su, na primer, uzgajani posebno za lov na jazavce. Njihove kratke noge i usko, dugačko telo drže ih nisko pri tlu kako bi pratili mirise i omogućili im da se uvuku u uske jazbine.
Ljudi su vekovima oblikovali evolucionu istoriju pasa, ali su pritom i oblikovali njihov životni vek.
Veštačke prakse uzgoja kao što su inbriding, selekcija osobina i izolacija populacije mogu smanjiti genetsku raznolikost i dovesti do velikih zdravstvenih problema, objasnila je Mekmilan.
Gotovo 700 naslednih poremećaja je dokumentovano kod domaćih pasa, uključujući displaziju kuka, endokrini poremećaj i poremećaje krvi.
„Etičke brige i brige o dobrobiti u vezi sa uzgojem postale su jedno od najvažnijih pitanja u okviru dobrobiti pasa. I to ne važi samo za Veliku Britaniju, već širom sveta“, zaključila je Mekmilan.
dobro , dobro ništa nije
