Poli46
Stara legenda
- Poruka
- 84.150
Značenje reči Pejzaž
Pejzaž je termin koji potiče od holandske reči landschap, prevedeno na engleski znači – landship, odnosno na naš jezik – pejzaž.
Pejzaž se definiše kao – predeo, kraj, krajolik, slika predela i najčešće se kao termin upotrebljava u umetnosti
(slikarstvu ili fotografiji).
U slikarstvu se pejzaž prikazuje slikanjem predela. U Kini i Japanu se u periodu od VI – VII veka, razvio i pejzaž ugođaja,
koji je vekovima kasnije osto prvobitna tema u slikanju pejzaža. Sve do renesanse, pejzaž se vezivao za brojne druge
podele u slikarstvu, dok se od renesanse predstavlja kao samostalni deo slikarske umetnosti. Vrhunac slikanja pejzaža
dostiže se u XIX veku, u periodu kada su teme romantizma omogućile da stil slikanja pejzaža bude ravnopravno zastupljen
u slikarstvu (podjednako kao i istorijske teme u slikanju).
U slikarstvu, u doba romantizma, nastale su dve vrste tipa pejzaža:
1.herojski pejzaž – koji je ispunjen antičkim figurama ili građevinama i ima za cilj da oživi antiku, koju ta epoha predstavlja i
2.idealni pejzaž – koji se sastoji od pojedinačnih elemenata pejzaža, koji sveukupno stvaraju idealan prizor koji oslikava
više nego sama priroda.
U periodu starog i srednjeg veka, naturalistički prikaz pejzaža je bio vezan i za vizantijsko i rano srednjevekovno slikarstvo,
gde se pejzaž naznačavao uz pomoć određenih motiva, kao što su stene, polja, livade, drveće i slično. Međutim, u srednjem
veku se pejzaž nije toliko praktikovao, jer se akcenat stavljao više na čulno naziranje i ikonografiju, predstavljanu kroz
prirodnu realnost.
Thomas Cole 1801-1848
Pejzaži u doba renesanse se najpre vezuju za ranu renesansu i njenu inovaciju, kao što je razvoj tzv. „centralne perspektive“. Kao primer, navode se freske Ambrođija Lorencetija Dobra i njegova loša vladavina (1337. – 1339.), u Sijeni. Umetnik na tim freskama ističe i topografske finese pejzaža. Među najranijim topografskim prikazom smatra se slika Konrada Vica – „Čudnovato ribarenje“, iz 1444. godine, na kojoj je prikazan predeo oko Ženevskog jezera. Prvi prikaz pejzaža, gde sam predeo stoji kao prvobitan, oslikan je na crtežu Leonarda da Vinčija, i on je bio namenjen za ličnu svrhu i upotrebu. Potom su se nizali i akvarelni pejzaži Albrehta Direra, koje je on svrstavao u svoje studijske radove. Oko 1520. godine je nastala i štafelajska slika (malog formata), i u umetnosti je poznata kao prva slika na ulju. U pitanju je „Dunavski pejzaž sa dvorcem Vert kod Regensburga“, od strane slikara Alberhta Altdorfera. Starije slikarstvo Holandije je takođe stvaralo izuzetne pejzaže, kao što je na primer: Jan van Ajkov pejzaž u oltaru, u Gentu, kao i pejzaži Joahima Patenira itd. Piter Brojgel Stariji je u XVI veku uveo inovativne metode i elemente što se tiče slikanja pejzaža (prikazivanje promena, sve u skladu smenjivanja godišnjih doba).
Leonardo da Vinci.Adoracione dei Magi- 1482
Pejzaži u doba renesanse se najpre vezuju za ranu renesansu i njenu inovaciju, kao što je razvoj tzv. „centralne perspektive“. Kao primer, navode se freske Ambrođija Lorencetija Dobra i njegova loša vladavina (1337. – 1339.), u Sijeni. Umetnik na tim freskama ističe i topografske finese pejzaža. Među najranijim topografskim prikazom smatra se slika Konrada Vica – „Čudnovato ribarenje“, iz 1444. godine, na kojoj je prikazan predeo oko Ženevskog jezera. Prvi prikaz pejzaža, gde sam predeo stoji kao prvobitan, oslikan je na crtežu Leonarda da Vinčija, i on je bio namenjen za ličnu svrhu i upotrebu. Potom su se nizali i akvarelni pejzaži Albrehta Direra, koje je on svrstavao u svoje studijske radove. Oko 1520. godine je nastala i štafelajska slika (malog formata), i u umetnosti je poznata kao prva slika na ulju. U pitanju je „Dunavski pejzaž sa dvorcem Vert kod Regensburga“, od strane slikara Alberhta Altdorfera. Starije slikarstvo Holandije je takođe stvaralo izuzetne pejzaže, kao što je na primer: Jan van Ajkov pejzaž u oltaru, u Gentu, kao i pejzaži Joahima Patenira itd. Piter Brojgel Stariji je u XVI veku uveo inovativne metode i elemente što se tiče slikanja pejzaža (prikazivanje promena, sve u skladu smenjivanja godišnjih doba).
Pejzaž je termin koji potiče od holandske reči landschap, prevedeno na engleski znači – landship, odnosno na naš jezik – pejzaž.
Pejzaž se definiše kao – predeo, kraj, krajolik, slika predela i najčešće se kao termin upotrebljava u umetnosti
(slikarstvu ili fotografiji).
U slikarstvu se pejzaž prikazuje slikanjem predela. U Kini i Japanu se u periodu od VI – VII veka, razvio i pejzaž ugođaja,
koji je vekovima kasnije osto prvobitna tema u slikanju pejzaža. Sve do renesanse, pejzaž se vezivao za brojne druge
podele u slikarstvu, dok se od renesanse predstavlja kao samostalni deo slikarske umetnosti. Vrhunac slikanja pejzaža
dostiže se u XIX veku, u periodu kada su teme romantizma omogućile da stil slikanja pejzaža bude ravnopravno zastupljen
u slikarstvu (podjednako kao i istorijske teme u slikanju).
U slikarstvu, u doba romantizma, nastale su dve vrste tipa pejzaža:
1.herojski pejzaž – koji je ispunjen antičkim figurama ili građevinama i ima za cilj da oživi antiku, koju ta epoha predstavlja i
2.idealni pejzaž – koji se sastoji od pojedinačnih elemenata pejzaža, koji sveukupno stvaraju idealan prizor koji oslikava
više nego sama priroda.
U periodu starog i srednjeg veka, naturalistički prikaz pejzaža je bio vezan i za vizantijsko i rano srednjevekovno slikarstvo,
gde se pejzaž naznačavao uz pomoć određenih motiva, kao što su stene, polja, livade, drveće i slično. Međutim, u srednjem
veku se pejzaž nije toliko praktikovao, jer se akcenat stavljao više na čulno naziranje i ikonografiju, predstavljanu kroz
prirodnu realnost.
Thomas Cole 1801-1848
Pejzaži u doba renesanse se najpre vezuju za ranu renesansu i njenu inovaciju, kao što je razvoj tzv. „centralne perspektive“. Kao primer, navode se freske Ambrođija Lorencetija Dobra i njegova loša vladavina (1337. – 1339.), u Sijeni. Umetnik na tim freskama ističe i topografske finese pejzaža. Među najranijim topografskim prikazom smatra se slika Konrada Vica – „Čudnovato ribarenje“, iz 1444. godine, na kojoj je prikazan predeo oko Ženevskog jezera. Prvi prikaz pejzaža, gde sam predeo stoji kao prvobitan, oslikan je na crtežu Leonarda da Vinčija, i on je bio namenjen za ličnu svrhu i upotrebu. Potom su se nizali i akvarelni pejzaži Albrehta Direra, koje je on svrstavao u svoje studijske radove. Oko 1520. godine je nastala i štafelajska slika (malog formata), i u umetnosti je poznata kao prva slika na ulju. U pitanju je „Dunavski pejzaž sa dvorcem Vert kod Regensburga“, od strane slikara Alberhta Altdorfera. Starije slikarstvo Holandije je takođe stvaralo izuzetne pejzaže, kao što je na primer: Jan van Ajkov pejzaž u oltaru, u Gentu, kao i pejzaži Joahima Patenira itd. Piter Brojgel Stariji je u XVI veku uveo inovativne metode i elemente što se tiče slikanja pejzaža (prikazivanje promena, sve u skladu smenjivanja godišnjih doba).
Leonardo da Vinci.Adoracione dei Magi- 1482
Pejzaži u doba renesanse se najpre vezuju za ranu renesansu i njenu inovaciju, kao što je razvoj tzv. „centralne perspektive“. Kao primer, navode se freske Ambrođija Lorencetija Dobra i njegova loša vladavina (1337. – 1339.), u Sijeni. Umetnik na tim freskama ističe i topografske finese pejzaža. Među najranijim topografskim prikazom smatra se slika Konrada Vica – „Čudnovato ribarenje“, iz 1444. godine, na kojoj je prikazan predeo oko Ženevskog jezera. Prvi prikaz pejzaža, gde sam predeo stoji kao prvobitan, oslikan je na crtežu Leonarda da Vinčija, i on je bio namenjen za ličnu svrhu i upotrebu. Potom su se nizali i akvarelni pejzaži Albrehta Direra, koje je on svrstavao u svoje studijske radove. Oko 1520. godine je nastala i štafelajska slika (malog formata), i u umetnosti je poznata kao prva slika na ulju. U pitanju je „Dunavski pejzaž sa dvorcem Vert kod Regensburga“, od strane slikara Alberhta Altdorfera. Starije slikarstvo Holandije je takođe stvaralo izuzetne pejzaže, kao što je na primer: Jan van Ajkov pejzaž u oltaru, u Gentu, kao i pejzaži Joahima Patenira itd. Piter Brojgel Stariji je u XVI veku uveo inovativne metode i elemente što se tiče slikanja pejzaža (prikazivanje promena, sve u skladu smenjivanja godišnjih doba).
