Despot Djuradj Branković ubraja se u najbogatije evropske vladare svoga vremena. Glavni njegovi prihodi bili su mnogi rudnici u Srbiji i njegova dobra u Ugarskoj.
U Budimu, u talijanskoj ulici, imao je palatu od kamena; u Kupiniku, današnjem Kupinovu na Savi, dvorac; u Nekudimu, na stavu Jasenice i Kubršnice, letnjikovac.
O njegovom bogatstvu najbolje svedočanstvo imamo u podacima koji se odnose na pokreteni imetak dat, po opsadi Smedereva 1439, u "poklad" dubrovačkoj opštini. Bile su to vreće mletačkih, turskih i ugarskih dukata, zatim vreće nekovana zlata i srebra, vreće zlatnih i srebrnih predmeta.
Što se tiče despotovog novca, koji je kovan u Rudniku, Novom Brdu, Srebrenici i Smederevu, on predstavlja najraznovrsniji i najlepši novac koji je jedan srpski vladar posle cara Dušana ostavio.
Novo Brdo je tvrđava u Srbiji koja se nalazi 20km istočno od Prištine. Podignuta je na usamljenom vrhu Male planine u međurečju Prilepnice, Novobrdske reke i Krive reke.
Tvrđava je podignuta početkom XIV veka u cilju zaštite bogatog rudnog područija u kome se eksploatisalo gvožđe, olovo, srebro i zlato i koje od sredine XIV veka postaje najznačajniji rudnik u Srbiji, a svoj vrhunac dostiže u doba despotovine kada su Novobrdski rudnici despotu Đurđu godišnje donosili prema različitim izvorima 50.000,120.000 ili čak 200.000 zlatnih dukata.
Od 1349. godine kuje sopstveni srebrni novac.
