Vuciji narod Evrope

[dublin]

molim da se ovo ostavi kao posebna tema.

Istrazujuci kauce i njihovu vezu sa volcima, naleteo sam na vuciji narod evrope. Ovaj narod je vezan totemski za vuka i Vucijeg pastira kao boga, i ima niz obicaja vezanih za vuka i vukodlaka. Najstarije pominjanje vucijeg naroda je pod imenom Sabini ili Samnites u Italiji jos pre osnivanja rima. Poslednje pod imenom Sloveni, Srbi danas, jer su sloveni i srbi bastinici ove vucije kulture i jedini koji su u evropi sacuvali njene tragove. Ovde cu polako da postavljam sve sto sam do sad nasao o ovom vucijem narodu.

Samniti su bili prastari ratnicki narod koji je ziveo u planinama centralne i juzne italije. Ova plemena su govorila Oskanski jezik i verovatno su bila deo Sabina, i nisu sebe zvali Samniti, vec su sebe na svom Oskan jeziku koristili ime koje je u latinskom zapisano kao Sabine. Da li je ovo Srbine?

Plutarhova prica o tome kako je Romulus pozvao Sabinjane na slavu povodom osnivanja rima i o tome kako im je onda oteo zene je legendarna. Cetiri plemena su bila deo Samnitske konfederacije: Hirpini, Caudini, Caraceni, and Pentri. Heraclides Ponticus kaze da je samnitsko pleme Lucani dobilo ime po tome sto su postovali vukove i sto su nosili vuka ispred sebe za vreme migracija kao vodica..

According to an unconfirmed theory, their name would derive from the Greek λυκος ("wolf"), referring to the use of the Sabellic people of a totemic animal as a guide during their migrations

http://en.wikipedia.org/wiki/Lucani_(ancient_people)

Susedi Luciana Hirpini, kaze Heraclides Ponticus, se zovu tako jer to na njihovom samnitskom jeziku znaci vuk.

Their name derives, according to ancient writers, from hirpus, the Oscan name of a wolf; and, in accordance with this derivation, their first ancestors were supposedly guided to their new settlements by a wolf.[2] This tradition implies the Hirpini were regarded as having migrated, like the other Sabellian races in the south of Italy, from the north, but when this migration occurred is unknown. From their position in the vastnesses of the central Apennines, they were probably there long before they first appear in history.

http://en.wikipedia.org/wiki/Hirpini

http://en.wikipedia.org/wiki/Samnium

Samnitski, Sabinski, Srpski??? vojnici

Julius pokorni kaze da ime vodi poreklo od indo evropske reci "swo-bho" koja je presla u "swe-bho" i koja je postala osnova za "sebe" ("oneself"). Od ovoga poticu Germanic Suebi and Semnones, Suiones; Celtic Senones; Slavic Serbs and Sorbs; Italic Sabelli, Sabini, etc. Da li je "swo-bho" originalno znacilo swobodni slobodni?

The linguist, Julius Pokorny, carries the etymology somewhat further back. Conjecturing that the -a- was altered from an -o- during some prehistoric residence in Illyria he derives the names from an o-grade extension *swo-bho- of an extended e-grade *swe-bho- of the possessive adjective, *s(e)we-, of the reflexive pronoun, *se-, "oneself" (the source of English self). The result is a set of Indo-European tribal names (if not the endonym of the Indo-Europeans): Germanic Suebi and Semnones, Suiones; Celtic Senones; Slavic Serbs and Sorbs; Italic Sabelli, Sabini, etc., as well as a large number of kinship terms. The general concept is "our own kith and kin," Pokorny's "von eigener Art," "Gesamtheit der eigenen Leute," "Liebe," "Sippegenossen," "Sippenangehörigen," and the like.[5]

http://en.wikipedia.org/wiki/Samnites

http://en.wikipedia.org/wiki/Sabines

 

[SunTzu]

негерманска историја и историја нефаворизована од стране русије подвлачи да срби нису словени те да као такви немамо никакве везе са словенима

 

[svarozic]

негерманска историја и историја нефаворизована од стране русије подвлачи да срби нису словени те да као такви немамо никакве везе са словенима

A srpski jezik je ugro-finski, šta...?!

 

[Lesandar]

Julius pokorni kaze da ime vodi poreklo od indo evropske reci "swo-bho" koja je presla u "swe-bho" i koja je postala osnova za "sebe" ("oneself"). Od ovoga poticu Germanic Suebi and Semnones, Suiones; Celtic Senones; Slavic Serbs and Sorbs; Italic Sabelli, Sabini, etc. Da li je "swo-bho" originalno znacilo swobodni slobodni?

To je jedina etimologija za reč sloboda od paloeslovenskog svobada, od indoevropskog korena swo-bo ( SVOJ BITI) sa značenjem onaj ko postoji za sebe.

 

[dublin]

Odmah pored teritorije Samnita, nalazila se tereitorija plemena Volsci (Vukovi). Volsci su pricali Volscian jezik koji je bio Sabelski jezik. Na teritoriji plemena Volsci se nalazi mali grad Velitrae (modern Velletri) odakle potice porodica Caesara Augustusa. Volsci su bili najveci neprijatelji Ranog rima. Rimljani su napali Volsce za vreme vladavine sedmog rimskog kralja koji se zvao Lucius Tarquinius Superbus. Inace ovaj Rimski kralj je kao i njegovi prethodnici bio Etrurac i prvi koji su pali pod napadima ovih Etrurskih Rimljana (Rumljana???) su bili Latini. Za ime Lucius se nezna sta tacno znaci. Neki kazu da znaci kralj na etrurskom i da su rimski istoricari pomesali titiulu sa imenom. Ali ako pogledamo kako se tumaci ime Lukijana (Vuci) onda je i ime ovog kralja takodje istog porekla i verovatno je bilo Vuk.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lucius_Tarquinius_Superbus

Otac ovog Vuka etrurskog je bio jos jedan Lukius (Vuk) Lucius Tarquinius Priscus. Ono sto je interesantno za ovog Vuka je da je po ocu bio Grk a po majci Etrurac. Posto po etrurskom zakonu nije mogao da vlada jer mu otac nije bio etrurac, ovaj Vuk odlazi u rim i tamo postaje peti rimski car.

After inheriting his father's entire fortune, Lucius attempted to gain a political office. Disgruntled with his opportunities in Etruria (he had been prohibited from obtaining political office in Tarquinii because of the ethnicity of his father, Demaratus, who came from the Greek city of Corinth), he migrated to Rome with his wife Tanaquil, at her suggestion.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lucius_Tarquinius_Priscus

Zena ovog Vuka se zvala Tanaquil i potice iz mocne etrurske porodice Tarquini.

http://en.wikipedia.org/wiki/Tanaquil

Tanaquil i Lucius su imali dva sina i dve cerke. Jedna od cerki ce postati zena sestog rimskog kralja koji se zvao Servius Tullius i koji je takodje bio Etrurac. Ono sto je interesantno za ovog Serviusa je da je pre nego sto je postao rimski kralj ratovao kao placenik protiv rima pod imenom Mastarna (Bastarna???).

http://en.wikipedia.org/wiki/Servius_Tullius

Inace za rimsko ime Servius, koje je bilo jako popularno, se kaze da se nezna sta tacno znaci i odakle potice:

The original meaning of Servius was forgotten by the late Republic.

http://en.wikipedia.org/wiki/Servius_(praenomen)

Servius (Mastarna) je prikazan na zidnoj slici i groba iz etrurskog grada Volci (Vulci).

http://en.wikipedia.org/wiki/Vulci

Na ovoj zidnoj slici je prikazano kako Caelius i Aulus Vibenna i Mastarna sa saveznicima koji su imenovani kao 'Larth Ulthes', 'Rasce' and 'Marce Camitlnas' ubijaju pobedjene i zarobljene neprijatelje koji su imenovani kao 'Laris Papathnas Velznach', 'Pesna Arcmsnas Sveamach', 'Venthical[...]plsachs' and 'Cneve Tarchunies Rumach'....Puno imean koja zvuce slovenski (srpski)....

http://en.wikipedia.org/wiki/François_Tomb
http://en.wikipedia.org/wiki/Caelius_Vibenna

Dakle sedmi kralj rima, Lucius Tarquinius Superbus, Etrurac, iz mesta Severni Vulci, je kao kralj rima napao juznu Vulciu i tako je poceo rat koji ce trajati 200 godina i koji ce dovesti do unistenja Volaca. Koliko ovo sve zvuci poznato. Bratoubilacki rat, prodate duse....


Na obroncima planine Sorakte ziveli su Hirpi Sorani (vukovi iz grada Sore, ili vukovi sa planine Sorate).

http://en.wikipedia.org/wiki/Sora,_Lazio

Sora je bila glavni grad plemena Volsci

http://en.wikipedia.org/wiki/Volsci

Po tradiciji koju je preneo Servius, (http://en.wikipedia.org/wiki/Servius) prorocica je savetovala Hirpima Soranima da zive "kao vukovi" od pljacke. Ovi Sorani nisu placali takse i nisu isli u vojsku. Harpi Sorani su bili obozavaoci boga Soranusa.

http://en.wikipedia.org/wiki/Soranus_(mythology)

Soranus je bio vrhovni bog plemena Volsci i bio je deo Sabinskog panteona. Ovaj bog je bio bog podzemnog sveta. Dali je ovo Veles? Glavno svetiliste Soranusa je bilo na istom mestu gde je bilo i svetiliste kasnijeg rimskog boga Dis Pater koji je bio rani rimski bog podzemnog sveta.

http://en.wikipedia.org/wiki/Dis_Pater

Soranusova zena je bila Feronia ciji je svetiliste bilo u svetom lugu ili kako se to na latinskom kaze u Lucusu...

http://en.wikipedia.org/wiki/Feronia_(mythology)
http://en.wikipedia.org/wiki/Lucus_Feroniae


Svestenici boga Soranisa su kao deo proslave ovog boga hodali po uzarenom ugljevlju da bi osigurali plodnost zemlje. Ovaj ritual je praktikovan u Trakiji i verovatno u Dakiji...Preziveo je u bugarskoj u obliku destinarskog plesa.

Nestinari

http://en.wikipedia.org/wiki/Nestinarstvo
http://en.wikipedia.org/wiki/Strandzha_Mountains

 

[dublin]

Volsci su osnovali grad Antium???

The Volscians founded some cities which survived during Roman period: Antium, with a patron goddess who was interpreted as Fortune but had a larger “sphere of competence”: she was a goddess linked to fertility, birth, healing especially of reproductive organs, but also to navigation and agriculture; Anxur, where there were a temple dedicated to Iuppiter anxurus or Jupiter as a child, built in IV century a.e.v., over which Sulla made another temple to be built. Cassino is a Volscian city too, and there are traces of a cult to a deity of waters, later identified with Apollo.

Dali je Dis Pater, Soranis ustvari Dabog, Hromi daba, vuciju pastir? Soranis je bio poznat i kao Suri..

Hirpini had the wolf as sacred animal and their name comes from the Samnite word for wolf, hirpus. They were an Oscan-speaking population, settled in southern Sannio, where Romans founded the colony of Beneventum. They, or their priests, were also called Hirpi Sorani (wolves of mount Soratte, from the place where this cult was celebrated); the historiographer Servius said that Hirpini practised the cult to Dis Pater, a Latin deity of underworld, with whom the original deity must have been identified, so some scholars believe that the adjective “Sorani” may come from Suri, an Etruscan underworld god. Hirpini also practised fire-walking, walking on coals with bare feet.

Da li su ovi Lukiani, Volci isti oni kasniji Lugiani, Volci...Kaze se da ime moze da bude od grckog Lukos (vuk) ili od latinskog Lucus (Lug)...I jedno i drugo su prevodi i interpretacije koje vode do Lugiana, Volaca..

Lucanians’ sacred animal was the wolf, too, if we consider their name as given to them by Grecians, coming from the word meaning wolf, lukos; according to some philologists, their name is rather derived from the Latin word for “sacred wood”, lucus.

Bruti koji su bili pastiri i sluge Lugiana, Volaca. Ziveli su u opidijumima (kruznim utvrdjenjima koja se vezuju za kelte)...Da li su vec ovde Lugiani Volci i Kelti ziveli zajedno?

To their south, the Bruttii settled in current Calabria; ancient historiographers said they were shepherds or servants to Lucanians, but soon rebelled against them. They were a rough and nomadic population who conquered many cities of Magna Graecia before being defeated by Romans during the Punic Wars, when they were Hannibal’s allies. Archaeological findings demonstrate that they never founded real cities and their settlements consisted in an oppidum (fortification) and its connected villae. We don’t have traces of their culture.

http://www.federazionepagana.it/religioniitalicheen.html

 

[FORMICA]

Odmah pored teritorije Samnita, nalazila se tereitorija plemena Volsci (Vukovi). Volsci su pricali Volscian jezik koji je bio Sabelski jezik. Na teritoriji plemena Volsci se nalazi mali grad Velitrae (modern Velletri) odakle potice porodica Caesara Augustusa. Volsci su bili najveci neprijatelji Ranog rima. Rimljani su napali Volsce za vreme vladavine sedmog rimskog kralja koji se zvao Lucius Tarquinius Superbus. Inace ovaj Rimski kralj je kao i njegovi prethodnici bio Etrurac i prvi koji su pali pod napadima ovih Etrurskih Rimljana (Rumljana???) su bili Latini. Za ime Lucius se nezna sta tacno znaci. Neki kazu da znaci kralj na etrurskom i da su rimski istoricari pomesali titiulu sa imenom. Ali ako pogledamo kako se tumaci ime Lukijana (Vuci) onda je i ime ovog kralja takodje istog porekla i verovatno je bilo Vuk.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lucius_Tarquinius_Superbus

Otac ovog Vuka etrurskog je bio jos jedan Lukius (Vuk) Lucius Tarquinius Priscus. Ono sto je interesantno za ovog Vuka je da je po ocu bio Grk a po majci Etrurac. Posto po etrurskom zakonu nije mogao da vlada jer mu otac nije bio etrurac, ovaj Vuk odlazi u rim i tamo postaje peti rimski car.



http://en.wikipedia.org/wiki/Lucius_Tarquinius_Priscus

Zena ovog Vuka se zvala Tanaquil i potice iz mocne etrurske porodice Tarquini.

http://en.wikipedia.org/wiki/Tanaquil

Tanaquil i Lucius su imali dva sina i dve cerke. Jedna od cerki ce postati zena sestog rimskog kralja koji se zvao Servius Tullius i koji je takodje bio Etrurac. Ono sto je interesantno za ovog Serviusa je da je pre nego sto je postao rimski kralj ratovao kao placenik protiv rima pod imenom Mastarna (Bastarna???).

http://en.wikipedia.org/wiki/Servius_Tullius

Inace za rimsko ime Servius, koje je bilo jako popularno, se kaze da se nezna sta tacno znaci i odakle potice:



http://en.wikipedia.org/wiki/Servius_(praenomen)

Servius (Mastarna) je prikazan na zidnoj slici i groba iz etrurskog grada Volci (Vulci).

http://en.wikipedia.org/wiki/Vulci

Na ovoj zidnoj slici je prikazano kako Caelius i Aulus Vibenna i Mastarna sa saveznicima koji su imenovani kao 'Larth Ulthes', 'Rasce' and 'Marce Camitlnas' ubijaju pobedjene i zarobljene neprijatelje koji su imenovani kao 'Laris Papathnas Velznach', 'Pesna Arcmsnas Sveamach', 'Venthical[...]plsachs' and 'Cneve Tarchunies Rumach'....Puno imean koja zvuce slovenski (srpski)....

http://en.wikipedia.org/wiki/François_Tomb
http://en.wikipedia.org/wiki/Caelius_Vibenna

Dakle sedmi kralj rima, Lucius Tarquinius Superbus, Etrurac, iz mesta Severni Vulci, je kao kralj rima napao juznu Vulciu i tako je poceo rat koji ce trajati 200 godina i koji ce dovesti do unistenja Volaca. Koliko ovo sve zvuci poznato. Bratoubilacki rat, prodate duse....


Na obroncima planine Sorakte ziveli su Hirpi Sorani (vukovi iz grada Sore, ili vukovi sa planine Sorate).

http://en.wikipedia.org/wiki/Sora,_Lazio

Sora je bila glavni grad plemena Volsci

http://en.wikipedia.org/wiki/Volsci

Po tradiciji koju je preneo Servius, (http://en.wikipedia.org/wiki/Servius) prorocica je savetovala Hirpima Soranima da zive "kao vukovi" od pljacke. Ovi Sorani nisu placali takse i nisu isli u vojsku. Harpi Sorani su bili obozavaoci boga Soranusa.

http://en.wikipedia.org/wiki/Soranus_(mythology)

Soranus je bio vrhovni bog plemena Volsci i bio je deo Sabinskog panteona. Ovaj bog je bio bog podzemnog sveta. Dali je ovo Veles? Glavno svetiliste Soranusa je bilo na istom mestu gde je bilo i svetiliste kasnijeg rimskog boga Dis Pater koji je bio rani rimski bog podzemnog sveta.

http://en.wikipedia.org/wiki/Dis_Pater

Soranusova zena je bila Feronia ciji je svetiliste bilo u svetom lugu ili kako se to na latinskom kaze u Lucusu...

http://en.wikipedia.org/wiki/Feronia_(mythology)
http://en.wikipedia.org/wiki/Lucus_Feroniae


Svestenici boga Soranisa su kao deo proslave ovog boga hodali po uzarenom ugljevlju da bi osigurali plodnost zemlje. Ovaj ritual je praktikovan u Trakiji i verovatno u Dakiji...Preziveo je u bugarskoj u obliku destinarskog plesa.

Nestinari

http://en.wikipedia.org/wiki/Nestinarstvo
http://en.wikipedia.org/wiki/Strandzha_Mountains

Meni se čini vjerovatnije da je Lukius od luk (ljut, štipa za oči) vego od vuk koji je tad bio umiljata domaća životinja, te ti sve ostalo ne brojim.

 

[dublin]

Meni se čini vjerovatnije da je Lukius od luk (ljut, štipa za oči) vego od vuk koji je tad bio umiljata domaća životinja, te ti sve ostalo ne brojim.

ja samo prenosim sta su drugi pisali. postavljam pitanja i ostavljam ljudima ovde da sami donesu svoje zakljucke i daju odgovore...

 

[FORMICA]

ja samo prenosim sta su drugi pisali. postavljam pitanja i ostavljam ljudima ovde da sami donesu svoje zakljucke i daju odgovore...

OK, malo sam se našalio, nemojte se uvrijeduiti, mada ni luk nije loša zamisao. na latinskom je vuk lupus a to mi je daleko od Lukius

 

[dublin]

OK, malo sam se našalio, nemojte se uvrijeduiti, mada ni luk nije loša zamisao. na latinskom je vuk lupus a to mi je daleko od Lukius

ma sve je ok. sala komika.

na latinskom je vuk lupus. to je tacno. ali mi ovde ne govorimao o latinskom jeziku vec o staro rimskom koji je mesavina gomile jezika, grckog, latinskog (od plemena latini), etrurskog, volackog.... u vreme kada su zapisivana imena ovih naroda, u ranom rimu, zapisivali su ih grci koji su ziveli u grckim kolonijama u italiji i odatle lucius (lykius) - vuk. ti ljudi su verovatno sebe zvali volci. imamo istu teritoriju koja se na karti zove volscia, ciji se ljudi u nekim izvorima zovu volsci, koji imaju grad vulci (volci) a koji se u drugim izvorima zovu luciani i harpini (na etrurskom vukovi). znaci ako sva druga imena znace vuk, onda i luciani znaci vukovi. grci su samo na svoj jezik preveli ime plemena volci, i to su radili masu puta. to cu dokumentovati u sledecim postovima.
sto se tice drugog (latinskog) znacenja reci lucian to dolazi of "latinskog" lucus, sto znaci sveta suma, gaj, lug. znaci latini su prepravili g u c jer im je bilo mnogo tvrdo i dodali su svoje us na kraj i dobili smo lucus od lug (sveta suma). lug je bio zabran, sveta suma koja nije smela (bila je zabranjena, ogradjena) da se sece, bila ne nasad (vestacka zasadjena nasadjena suma) u kojoj su drvidi volaca obavljali svoje religijske obrede. dakle lucian na latinskom moze da bude i lugian, ili ti drvid (drvenar, dervanin) opet prevod ovaj put na latinski "volacke" reci.
dakle naizgled imamo dva suprotstavljena znacenja, ali ustvari oba su samo prevodi, prvi prevod imena naroda i drugi prevod svestenika ili vodja naroda. i odatle u irskom imamo lugh nasad (sveti lug), imamo lugiane i volce, imamo drvenare (dervane) i volce, imamo luzicane sorbe i volce, i drvenare (dervane)...sve isti narod.

 

[FORMICA]

ma sve je ok. sala komika.

na latinskom je vuk lupus. to je tacno. ali mi ovde ne govorimao o latinskom jeziku vec o staro rimskom koji je mesavina gomile jezika, grckog, latinskog (od plemena latini), etrurskog, volackog.... u vreme kada su zapisivana imena ovih naroda, u ranom rimu, zapisivali su ih grci koji su ziveli u grckim kolonijama u italiji i odatle lucius (lykius) - vuk. ti ljudi su verovatno sebe zvali volci. imamo istu teritoriju koja se na karti zove volscia, ciji se ljudi u nekim izvorima zovu volsci, koji imaju grad vulci (volci) a koji se u drugim izvorima zovu luciani i harpini (na etrurskom vukovi). znaci ako sva druga imena znace vuk, onda i luciani znaci vukovi. grci su samo na svoj jezik preveli ime plemena volci, i to su radili masu puta. to cu dokumentovati u sledecim postovima.
sto se tice drugog (latinskog) znacenja reci lucian to dolazi of "latinskog" lucus, sto znaci sveta suma, gaj, lug. znaci latini su prepravili g u c jer im je bilo mnogo tvrdo i dodali su svoje us na kraj i dobili smo lucus od lug (sveta suma). lug je bio zabran, sveta suma koja nije smela (bila je zabranjena, ogradjena) da se sece, bila ne nasad (vestacka zasadjena nasadjena suma) u kojoj su drvidi volaca obavljali svoje religijske obrede. dakle lucian na latinskom moze da bude i lugian, ili ti drvid (drvenar, dervanin) opet prevod ovaj put na latinski "volacke" reci.
dakle naizgled imamo dva suprotstavljena znacenja, ali ustvari oba su samo prevodi, prvi prevod imena naroda i drugi prevod svestenika ili vodja naroda. i odatle u irskom imamo lugh nasad (sveti lug), imamo lugiane i volce, imamo drvenare (dervane) i volce, imamo luzicane sorbe i volce, i drvenare (dervane)...sve isti narod.

Da sad mi je jasnije i zaista logično. Nestrpljivo čekam dalje.

 

[Lesandar]

molim da se ovo ostavi kao posebna tema.

Istrazujuci kauce i njihovu vezu sa volcima, naleteo sam na vuciji narod evrope. Ovaj narod je vezan totemski za vuka i Vucijeg pastira kao boga, i ima niz obicaja vezanih za vuka i vukodlaka. Najstarije pominjanje vucijeg naroda je pod imenom Sabini ili Samnites u Italiji jos pre osnivanja rima. Poslednje pod imenom Sloveni, Srbi danas, jer su sloveni i srbi bastinici ove vucije kulture i jedini koji su u evropi sacuvali njene tragove. Ovde cu polako da postavljam sve sto sam do sad nasao o ovom vucijem narodu.

Samniti su bili prastari ratnicki narod koji je ziveo u planinama centralne i juzne italije. Ova plemena su govorila Oskanski jezik i verovatno su bila deo Sabina, i nisu sebe zvali Samniti, vec su sebe na svom Oskan jeziku koristili ime koje je u latinskom zapisano kao Sabine. Da li je ovo Srbine?

Plutarhova prica o tome kako je Romulus pozvao Sabinjane na slavu povodom osnivanja rima i o tome kako im je onda oteo zene je legendarna. Cetiri plemena su bila deo Samnitske konfederacije: Hirpini, Caudini, Caraceni, and Pentri. Heraclides Ponticus kaze da je samnitsko pleme Lucani dobilo ime po tome sto su postovali vukove i sto su nosili vuka ispred sebe za vreme migracija kao vodica..




http://en.wikipedia.org/wiki/Lucani_(ancient_people)

Susedi Luciana Hirpini, kaze Heraclides Ponticus, se zovu tako jer to na njihovom samnitskom jeziku znaci vuk.



http://en.wikipedia.org/wiki/Hirpini

http://en.wikipedia.org/wiki/Samnium

Samnitski, Sabinski, Srpski??? vojnici

Pogledajte prilog 274660

Julius pokorni kaze da ime vodi poreklo od indo evropske reci "swo-bho" koja je presla u "swe-bho" i koja je postala osnova za "sebe" ("oneself"). Od ovoga poticu Germanic Suebi and Semnones, Suiones; Celtic Senones; Slavic Serbs and Sorbs; Italic Sabelli, Sabini, etc. Da li je "swo-bho" originalno znacilo swobodni slobodni?




http://en.wikipedia.org/wiki/Samnites

http://en.wikipedia.org/wiki/Sabines

Dodatak o poreklu iz gotovo svih izvora:

Ovo implicira direktan dolazak ovog plemena sa Balkana kao poslednji od Japiga, neki kažu pomorskim putem.

 

[dublin]

ROMULUS I REMUS

Po legendi koju je preneo rimski istoricar Titus Liviu, Rhea Silvia, cerka jedinica kralja Albe Longe, Koja je takodje bila i vestalna devica u hramu boga marsa, je zatrudnela sa bogom marsom, vucijim bogom, i rodila je blizance, rumula i rema. Njen ujak, koji je zeleo presto Albe Longe za sebe, je naredio da se deca bace u reku Tiber. Covek koji je trebalo da izvrsi ovo naredjenje je decu umesto da ih baci u vodu, stavio ih je u kosaru i pustio ih je da odplove niz reku. Kosara se nasukala na obalu gde je decu nasla vucica koja je izgubila svoj nakot i koja je decu zadojila i odgajila. Romulus kasnije postaje "osnivac" rima.

U ovoj legendi imamo Vucijeg boga marsa, kome je vuk bio jedna od svetih zivotinja, kao oca.

Mars' association with the wolf is familiar from what may be the most famous of Roman myths, the story of how a she-wolf (lupa) suckled his infant sons...The wolf appears elsewhere in Roman art and literature in masculine form as the animal of Mars. A statue group that stood along the Appian Way showed Mars in the company of wolves.[37] At the Battle of Sentinum in 295 BC, the appearance of the wolf of Mars (Martius lupus) was a sign that Roman victory was to come.[38]

Takodje imamo i "Vucicu" kao majku.

U legendama o nastancima naroda, dominantno pleme je uvek predstavljeno kao otac a podredjeno pleme kao majka. Ovde je vucica najverovatnije simbol ako ne za narod Samnite, Sabinjane, Lukiane, Volsce onda za zenu ovog porekla. Interesantno je da je u slucaju Romula otac bog, i to Mars vuciji bog. Da bi otkrili ko je ustvari otac moramo da vidimo ko je Mars.



Mars nije Italsko bozanstvo vec je kao i mnoga druga rimska bozanstva donet u italiju sa balkana. Mars je bio bog rata, rimska verzija "grckog" boga Aresa koga su grci mrzeli i koga su se u isto vreme bojali i za koga sami grci kazu da je bio tracki bog:

This ambivalence is expressed also in the Greeks' association of the god with the Thracians, whom they regarded as a barbarous and warlike people.[17] Thrace was Ares' birthplace, his true home, and his refuge after the affair with Aphrodite was exposed to the general mockery of the other gods.[18]

http://en.wikipedia.org/wiki/Ares

U legendama o rodjenju boga Marsa se kaze da je mars rodjen u trakiji....

Although Ares was the son of Zeus and Hera,[5] Mars was the son of Juno alone. Jupiter had usurped the mother's function when he gave birth to Minerva directly from his forehead (or mind); to restore the balance, Juno sought the advice of the goddess Flora on how to do the same. Flora obtained a magic flower (Latin flos, plural flores, a masculine word) and tested it on a heifer who became fecund at once. She then plucked a flower ritually using her thumb, touched Juno's belly, and impregnated her. Juno withdrew to Thrace and the shore of Marmara for the birth.

http://en.wikipedia.org/wiki/Mars_(mythology)

Ali mars je takodje i verzija sabinskog boga Quirinusa, starog sabinskog boga rata cije ime znaci "naoruzan kopljem":

Quirinus was originally most likely a Sabine god of war. The Sabines had a settlement near the eventual site of Rome, and erected an altar to Quirinus on the Collis Quirinalis, the Quirinal Hill, one of the Seven Hills of Rome. When the Romans settled there, they absorbed the cult of Quirinus into their early belief system — previous to direct Greek influence — and by the end of the first century BC Quirinus was considered to be the deified Romulus.[4][5]

Quirinos je bio originalni rimski bog rata dok je Mars bio bog poljoprivrede. kao takvi oni su bili deo stare "kapitolske trijade" starog rimskog trojstva (triglava) koje vodi poreklo direktno iz etrurske religije:

http://en.wikipedia.org/wiki/Capitoline_Triad

Kasnije je Mars u sebe upio Quirinosa i Quirinos je postao samo aspekt marsa.

Mars Quirinus was the protector of the Quirites ("citizens" or "civilians") as divided into curiae (citizen assemblies), whose oaths were required to make a treaty.[65] As a guarantor of treaties, Mars Quirinus is thus a god of peace: "When he rampages, Mars is called Gradivus, but when he's at peace Quirinus."[66]
The deified Romulus was identified with Mars Quirinus. In the Archaic Triad of Jupiter, Mars, and Quirinus, however, Mars and Quirinus were two separate deities, though not perhaps in origin. Each of the three had his own flamen (specialized priest), but the functions of the Flamen Martialis and Flamen Quirinalis are hard to distinguish.[67]

Ono sto je interesantno je da je obogotvoreni romulus nazvan Mars Quirinus po izricitom zahtevu romulusa, kao i da se kaze da je tesko videti razlike izmedju marska i quirinosa...Iz svega ovoga proizilazi da je Mars ustvari Quirinus - Ares, Sabinsko (Srpsko?) - Tracko (Srpsko) bozansvo rata, obogotvoreni kopljanik.

Interesantno je da se kaze da je Aresa kao i druge "grcke" bogove u italiju doneo trojanac Evander iz arkadije koji je dosao 60 godina pre trojanskog rata i osnovao grad Pallantium, koji je nazvan po arkadijskom Pallantiumu iz koga je Evander dosao:

In Roman mythology, Evander (from Greek Εὔανδρος Euandros, "good man" or "strong man": a spelling and etymology affected by poets to emphasize the hero's virtue),[1] also spelled Euander, was a deific culture hero from Arcadia, Greece, who brought the Greek pantheon, laws and alphabet to Italy, where he founded the city of Pallantium on the future site of Rome, sixty years before the Trojan War. He instituted the festival of Lupercalia.

http://en.wikipedia.org/wiki/Evander_of_Pallene

Interesantno je da je ovaj Evander takodje u italiju doneo iz arkadije i vuciji kult, kao i slavu Luperkalia (Vuciju slavu). Da li je ovaj Evander predak Vucijeg naroda iz italije Volaca? Da li to znaci da je poreklo vucijeg kulta u arkadiji? U arkadiji nalazimo Lykaona, Vuka, kralja arkadije sina Pelasga. Za njega se kaze da ga je Zevs pretvorio u vuka, posto je Lykaon zevsu prineo na zrtvu svog sina...I tu sad imamo Vucijeg boga i prinosenje dece na zrtvu isto kao u irskoj sa Crom Dubhom i hromim dabom...

http://en.wikipedia.org/wiki/Lycaon_(mythology)

Nastavak uskoro

 

[FORMICA]

ROMULUS I REMUS

Po legendi koju je preneo rimski istoricar Titus Liviu, Rhea Silvia, cerka jedinica kralja Albe Longe, Koja je takodje bila i vestalna devica u hramu boga marsa, je zatrudnela sa bogom marsom, vucijim bogom, i rodila je blizance, rumula i rema. Njen ujak, koji je zeleo presto Albe Longe za sebe, je naredio da se deca bace u reku Tiber. Covek koji je trebalo da izvrsi ovo naredjenje je decu umesto da ih baci u vodu, stavio ih je u kosaru i pustio ih je da odplove niz reku. Kosara se nasukala na obalu gde je decu nasla vucica koja je izgubila svoj nakot i koja je decu zadojila i odgajila. Romulus kasnije postaje "osnivac" rima.

U ovoj legendi imamo Vucijeg boga marsa, kome je vuk bio jedna od svetih zivotinja, kao oca.



Takodje imamo i "Vucicu" kao majku.

U legendama o nastancima naroda, dominantno pleme je uvek predstavljeno kao otac a podredjeno pleme kao majka. Ovde je vucica najverovatnije simbol ako ne za narod Samnite, Sabinjane, Lukiane, Volsce onda za zenu ovog porekla. Interesantno je da je u slucaju Romula otac bog, i to Mars vuciji bog. Da bi otkrili ko je ustvari otac moramo da vidimo ko je Mars.



Mars nije Italsko bozanstvo vec je kao i mnoga druga rimska bozanstva donet u italiju sa balkana. Mars je bio bog rata, rimska verzija "grckog" boga Aresa koga su grci mrzeli i koga su se u isto vreme bojali i za koga sami grci kazu da je bio tracki bog:



http://en.wikipedia.org/wiki/Ares

U legendama o rodjenju boga Marsa se kaze da je mars rodjen u trakiji....



http://en.wikipedia.org/wiki/Mars_(mythology)

Ali mars je takodje i verzija sabinskog boga Quirinusa, starog sabinskog boga rata cije ime znaci "naoruzan kopljem":



Quirinos je bio originalni rimski bog rata dok je Mars bio bog poljoprivrede. kao takvi oni su bili deo stare "kapitolske trijade" starog rimskog trojstva (triglava) koje vodi poreklo direktno iz etrurske religije:

http://en.wikipedia.org/wiki/Capitoline_Triad

Kasnije je Mars u sebe upio Quirinosa i Quirinos je postao samo aspekt marsa.



Ono sto je interesantno je da je obogotvoreni romulus nazvan Mars Quirinus po izricitom zahtevu romulusa, kao i da se kaze da je tesko videti razlike izmedju marska i quirinosa...Iz svega ovoga proizilazi da je Mars ustvari Quirinus - Ares, Sabinsko (Srpsko?) - Tracko (Srpsko) bozansvo rata, obogotvoreni kopljanik.

Interesantno je da se kaze da je Aresa kao i druge "grcke" bogove u italiju doneo trojanac Evander iz arkadije koji je dosao 60 godina pre trojanskog rata i osnovao grad Pallantium, koji je nazvan po arkadijskom Pallantiumu iz koga je Evander dosao:



http://en.wikipedia.org/wiki/Evander_of_Pallene

Interesantno je da je ovaj Evander takodje u italiju doneo iz arkadije i vuciji kult, kao i slavu Luperkalia (Vuciju slavu). Da li je ovaj Evander predak Vucijeg naroda iz italije Volaca? Da li to znaci da je poreklo vucijeg kulta u arkadiji? U arkadiji nalazimo Lykaona, Vuka, kralja arkadije sina Pelasga. Za njega se kaze da ga je Zevs pretvorio u vuka, posto je Lykaon zevsu prineo na zrtvu svog sina...I tu sad imamo Vucijeg boga i prinosenje dece na zrtvu isto kao u irskoj sa Crom Dubhom i hromim dabom...

http://en.wikipedia.org/wiki/Lycaon_(mythology)

Nastavak uskoro

Da ovo je tačno što si naveo. Mars jeste bio bog poljoprivrede i tek kasnije postao bog rata kod Rimljana. On je otac Romula i rema pa kako im je majka vučica pretpostaviti je da im je otac vuk, ili Mars.

 

[dublin]

formica hvala sto pratis temu.

Mars jeste bio bog poljoprivrede i tek kasnije postao bog rata kod Rimljana. On je otac Romula i rema pa kako im je majka vučica pretpostaviti je da im je otac vuk, ili Mars.

ovo sto si rekao je tacno. Mars jeste otac romula ali samo ako pod marsom podrazumevas Quirinosa, Sabinskog boga rata kome su latini promenili ime. Izgleda da su romulu i otac i majka bili Sabini, i da je originalni rim bio Sabinski grad a ne latinski. Romulus je obogotvoren pod imenom Quirinos, bog rimljana, odnosno ljudi koji zive u rimu sto znaci da je verovatno vecina originalnih rimljana bila sabinskog porekla.

Mars Quirinus was the protector of the Quirites ("citizens" or "civilians")

.

jos par interesantnih stvari u vezi boga marsa je da on nema oca???? U mitoloskom smislu to znaci da je on bog podredjenog plemena, sabina.

Mars was the son of Juno alone.

http://en.wikipedia.org/wiki/Mars_(mythology)

Juno je bila zastitnik rima. Ona je bila rimski ekvivalent Here, ali i ekvivalent etrurske boginje Uni.


Kaze se da je jedno od njenih najstarijih imena Lucina...dakle vucica. Ona je neraskidivo povezana sa lupercaliama. Lucina je takodje boginja kojoj se posvecuju lucusi, svete sume, lugovi.

In Rome she was since the most ancient times named Lucina, Mater and Regina.

Juno as Sospita (the Saviour) is thus the goddess that defends and protects the Romans since the first day in this perilous time of passage. On the same day recurred the celebration at the lucus grove of Helernus, which Dumezil thinks was a god of vegetation related to the cult of Carna/Crane, a nymph who may be an image of Juno Sospita.[21] The way this period should be dealt with came to a concrete acme on the 15 in the Lupercalia: the rite was directly suggested to the Roman couples by Juno Lucina in her lucus on the Esquiline,[22] and was considered to be a rite of periodical purification and fertility. It was perhaps also associated to the renewal of political power, as it may appear in the competition between the two groups of the Luperci, the Fabii and the Quinctii, mythically associated to Remus and Romulus.

A temple (aedes) of Juno Lucina was built in 375 BC[35] in the grove sacred to the goddess from early times.[36] It stood precisely on the Cispius near the sixth shrine of the Argei.[37] probably not far west of the church of S. Prassede, where inscriptions relating to her cult have been found.[38] The grove should have extended down the slope south of the temple.[39] As Servius Tullius ordered the gifts for the newborn to be placed in the treasury of the temple though it looks that another shrine stood there before 375 BC. In 190 BC the temple was struck by lightning, its gable and doors injured.[40] The annual festival of the Matronalia was celebrated here on March 1, day of the dedication of the temple.[41][42]

Ona je takodje poznata i kao Curitis (Naoruzana kopljem), sto je dovodi u direktnu vezu sa Quirinosom koji je isto naoruzan kopljem. Juno je takodje i trostruka boginja.

Her various epithets thus show a complex of mutually interrelated functions that in the view of G. Dumezil and V. Basanoff can be traced back to the Indoeuropean trifunctional ideology: as Regina and Moneta she is a sovereign deity, as Sespeis, Curitis (spear holder) and Moneta (again) she is an armed protectress, as Mater and Curitis (again) she is a goddess of the fertility and wealth of the community in her association with the curiae.

Boginja Juno (naoruzana kopljem) je majka boga Quirinosa (naoruzanog kopljem). Zato bog Mars nema oca, jer kada je Quirinos posato Mars Sabinjani koji su osnovali Rim vise nisu valdali Rimom ali su jos uvek bili najbrojnija populacija u Rimu i zato Quirinos nije mogao da se izbrise iz rimske istorije vec je sacuvan kao Mars Quirinos bog podcinjenih Sabinjana koji ima samo majku Juno, zastitnik gradjana rima.

http://en.wikipedia.org/wiki/Juno_(mythology)

A ko je bila Juno? Livy kaze da je Juno originalno bila Uni, vrhovna boginja etruraca, koja je uneta u rimski panteon kada su rimljani pokorili etrurski grad Veii. Uni je majka junaka Hercla (Herakla) sto onda izjednacava Marsa, Quirinosa i Herakla...

Uni appears in the Etruscan text on the Pyrgi Tablets as the translation of the Phoenician goddess Astarte. Livy states (Book V, Ab Urbe Condita) that Juno was an Etruscan goddess of the Veientes, who was ceremonially adopted into the Roman pantheon when Veii was sacked in 396BC. This seems to refer to Uni. She also appears on the Liver of Piacenza.

http://en.wikipedia.org/wiki/Uni_(mythology)

Uni nije bila samo boginja etruraca vec i sabina, umbra, oscana, picena.

http://www.thaliatook.com/OGOD/uni.html

 

[dublin]

Kako je izgledala populacija najranijeg rima vidi se odavde:

The English word tribe occurs in 12th-century Middle English literature as referring to one of the Twelve Tribes of Israel. The word is from Old French tribu, in turn from Latin tribus, referring to the original tripartite ethnic division of the Ancient Roman state: Ramnes (Ramnenses), Tities (Titienses), and Luceres, corresponding, according to Marcus Terentius Varro, to the Latins, Sabines, and Etruscans respectively. The Ramnes were named after Romulus, leader of the Latins, Tities after Titus Tatius, leader of the Sabines, and Luceres after Lucumo, leader of an Etruscan army that had assisted the Latins. According to Livy, the three tribes were in fact squadrons of knights, rather than ethnic divisions. The term's ultimate etymology is uncertain, perhaps from the Proto-Indo-European roots tri- ("three") and bhew ("to be").

Dakle engleska rec tribe dolazi od latinske reci tribes, koja je originalno oznacavala etnicku podelu prvog rima na tri plemena Ramnes (Ramnenses), Tities (Titienses), i Luceres koji odgovaraju latinima, sabinima i etrurcima. Rec tribes znaci tri plemena i "verovatno" potice od "indo evropskog" tri (tri) bhew (biti) ili ti kako se to u juznoj srbiji i makedoniji kaze tri bev (behu tri) plemena. Ono sto je takodje jako interesantno je da Livy kaze da su ovo bila tri viteska "bratstva" a ne nacije...Srbi ratnicka kasta...

http://en.wikipedia.org/wiki/Tribe

“The origin of the Luceres and why they were so called is uncertain.” The History of Rome, Vol. I

http://etext.lib.virginia.edu/etcbin/toccer-new2?id=Liv1His.sgm&images=images%2Fmodeng&data=%2Ftexts%2Fenglish%2Fmodeng%2Fparsed&tag=public&part=all

 

[Stanislav...]

Dublina zatvoriti u ludnicu,obrisati mu temu,ili je prebaciti na becko berlinsku skolu,neka nas tamo brukaju pred svijetom sa ovim bolsnim fantazijama koje namjau nikakvog osnova.da je to tako to bi nasa glavna nacuna institucija vec primjetila,hoces reci da si od svih njoh pametniji? eh,kad svaki danas ima pristup informacijama pa sklapa istinu po svome,a ne gleda sta kazu profesionalni istoricari!

 

[dublin]

Dublina zatvoriti u ludnicu

Stanislave mi smo svi vec u ludnici.

Lupercalia

http://en.wikipedia.org/wiki/Lupercalia

Lupercalia je rimska vucija slava, za koju se kaze da ju je u rim doneo trojanac evander iz arkadije i da je rimska verzija arkadijske slave koja se zvala Lykaia (Vucija slava).

Lupercalia was a very ancient, possibly pre-Roman[2] pastoral festival, observed on February 13 through 15 to avert evil spirits and purify the city, releasing health and fertility. Lupercalia subsumed Februa, an earlier-origin spring cleansing ritual held on the same date, which gives the month of February (Februarius) its name.
The name Lupercalia was believed in antiquity to evince some connection with the Ancient Greek festival of the Arcadian Lykaia (from Ancient Greek: λύκος — lukos, "wolf", Latin lupus) and the worship of Lycaean Pan, assumed to be a Greek equivalent to Faunus, as instituted by Evander.[3]

http://en.wikipedia.org/wiki/Lykaia

Za luperkaliju se kaze da je bila pastirski festival sto ukazuje na to da festival nije latinskog porekla vec da potice od Sabina i drugih planinaca. Lupercalia je proslavljana u februaru, i oznacavala je kraj rimske godine. Lupercalia se slavila u slavu boga Lupercusa (Vucijeg boga) za koga se kaze da je bio isto sto i bog Pan. Takodje se kaze da je slava slavila Lupu, vucicu koje je podojila romula i rema.

Lupercalijske ceremonije su izvodili Luperci, vucija braca. Luperci su bili mladi sinovi iz najznacajnijh rimskih porodica. Slava je pocinjala prinosenjem zrtava, dva jarca i psa. Posto su zrtve zaklane, dva mlada Luperca bi legla na oltar i bili bi namazani krvlju skinutom sa zrtvenog noza pomocu pramena vune natopljene u mleko. Posle ove ceremonije, zrtve bi se jele na slavskoj gozbi a mladi Luperci bi se oblacili u koze ubijenih jaraca i trcali bi veseli i nasmejani po rimskim ulicama.

he rites were directed by the Luperci, the "brothers of the wolf (lupus)", a corporation of sacerdotes (priests) of Faunus, dressed only in a goatskin, whose institution is attributed either to the Arcadian Evander, or to Romulus and Remus. The Luperci were divided into two collegia, called Quinctiliani (or Quinctiales) and Fabiani, from the gens Quinctilia (or Quinctia) and gens Fabia; at the head of each of these colleges was a magister. In 44 BC, a third college, the Julii, was instituted in honor of Julius Caesar, the first magister of which was Mark Antony. In imperial times the members were usually of equestrian standing.
The festival began with the sacrifice by the Luperci (or the flamen dialis) of two male goats and a dog.[9] Next two young patrician Luperci were led to the altar, to be anointed on their foreheads with the sacrificial blood, which was wiped off the bloody knife with wool soaked in milk, after which they were expected to smile and laugh.
The sacrificial feast followed, after which the Luperci cut thongs from the skins of the victims, which were called februa, dressed themselves in the skins of the sacrificed goats, in imitation of Lupercus, and ran round the walls of the old Palatine city, the line of which was marked with stones, with the thongs in their hands in two bands, striking the people who crowded near. Girls and young women would line up on their route to receive lashes from these whips. This was supposed to ensure fertility, prevent sterility in women and ease the pains of childbirth.

Ova ceremonija je ocigleno zamena za originalno zrtvovanje sinova Vucijem bogu, koji je u isto vreme i bog pastira, na kraju godine, za vreme jagnjenja. Lupercalija je bila slava boga plodnosti, boga koji daje, Daboga, koji je u isto vreme i Vuciji bog. Ovaj bog pastira se jos zove i Veles, i u srbiji se proslavljao od bozica do kraja februara. Ovog boga su se slavili Vucari, mladi muskarci obuceni u zivotinjske koze koji su isli kroz sela pevajuci u procesiji.

Veles also regularly sent spirits of the dead into the living world as his heralds. Festivals in honour of him were held near the end of the year, in winter, when time was coming to the very end of world order, chaos was growing stronger, the borders between worlds of living and dead were fading, and ancestral spirits would return amongst the living. This was the ancient pagan celebration of Velja noc (Great Night), the relic of which still persists amongst many Slavic countries in folk customs of Koleda, a kind of combination of carnival and Halloween, which can happen anywhere from Christmas up to end of February. Young men, known as koledari or vucari would dress long coats of sheep's wool and don grotesque masks, roaming around villages in groups and raising a lot of noise. They sang songs saying they travelled a long way, and they are all wet and muddy, an allusion of the wet underworld of Veles from which they came as ghosts of dead. The master of any house they visited would welcome them warmly and presented them with gifts. This is an example of Slavic shamanism, which also indicates Veles was a god of magic and wealth. The gifts given to koledari were probably believed to be passed onto him (which makes him very much like a dragon hoarding treasure), thus ensuring good fortune and wealth for the house and family through entire year. As seen in descriptions from the Primary Chronicle, by angering Veles one would be stricken by diseases.

http://en.wikipedia.org/wiki/Veles_(god)

 

[dublin]

Lykaia je bila vucija slava Arkadije koja se slavila u slavu boga Zeusa Lykaiosa (Vucijeg boga). Lykaia je ukljucivala zrtvovanje muske dece vucijem bogu. Platon kaze da je ova slava bila slava posebnog klana a ne svih stanovnika arkadije. Dakle moguce je da je u pitnju bila vojna oligarhija sa vukom kao zivotinjom zastitnikom, kao na primer srbi ili Serbini ili Sabini kojima je takodje vuk bio totemska zivotinja. Ceremonija zrtvovanja je obavljana jednom u devet godina na vrhu planie Lykaion (Vucije planine) s portske . Zrtvovane su zivotnije i ljudi. Njihovo meso je izmesano i onaj ko bi pojeo ljudsko meso bi se pretvorio u vuka na 9 godina. Ovaj "vukodlak" bi se ponovo vratio u ljudsko oblicje ako za tih 9 godina ne bi okusio ljudsko meso. Ova transformacija mladica u vuka se moze povezati sa obicajem u grckoj gde su mladici od 17 godina izbacivani iz majcinog doma i nateravani da provedu odredjeni period vremena ziveci kao vukovi, od lova, prevare i pljacke da bi postali muskarci. Filozof Porphyry iz treceg veka pre nove ere kaze da je Theophrastus uporedio zrtvovanje Lykaiosu sa kartaginskim zrtvovanjem Molohu???

Stanislave

http://en.wikipedia.org/wiki/Lykaia

In Ancient Greece, the Lykaia (Greek: Λυκαία) was an archaic festival with a secret ritual on the slopes of Mount Lykaion ("Wolf Mountain"), the tallest peak in rustic Arcadia. The rituals and myths of this primitive rite of passage centered upon an ancient threat of cannibalism and the possibility of a werewolf transformation for the epheboi (adolescent males) who were the participants. The festival occurred yearly, probably at the beginning of May.[1]
The epithet Lykaios ("wolf-Zeus") is assumed by Zeus only in connection with the Lykaia, which was the main Arcadian festival. Zeus had only a formal connection as patron of the ritual. In the founding myth, of Lycaon's[2] banquet for the gods that included the flesh of a human sacrifice,[3] perhaps one of his sons, Nyctimus[4] or his grandson, Arcas,[5] Zeus overturned the table and struck the house of Lyceus with a thunderbolt;[6] his patronage at the Lykaia can have been little more than a formula.[7] Long afterward, in the late 3rd century CE, the philosopher Porphyry reported[8] that Theophrastus had compared the sacrifice "at the Lykaia in Arcadia" with Carthaginian sacrifices to Moloch.
The ritual was nocturnal, to judge from the name of Nyctimus (nyx, "night") that was given to the son of Lycaeus who was killed and served up as part of the feast to Zeus. Rumors of the ceremony that circulated among other Greeks revolved around the theme of human sacrifice and cannibalism: according to Plato, a particular clan would gather on the mountain to make a sacrifice every nine years to Zeus Lykaios, and a single morsel of human entrails would be intermingled with the animal's. Whoever ate the human flesh was said to turn into a wolf, and could only regain human form if he did not eat again of human flesh until the next nine-year cycle had ended.[9] The traveller Pausanias told of an Olympic boxing champion Damarchus of Parrhasia, who had "turned into a wolf at the sacrifice to Zeus Lykaios, and changed back into a man again in the ninth year thereafter",[10] from which Walter Burkert affirms that, for Damarchus to have successfully participated at least nine years later, the participants in the ritual feast must have been ephebes.[11]

http://en.wikipedia.org/wiki/Ephebos

In regards to Greek mythology, the ephebe was a young man/initiate, around the ages of 17-18, who was put through a period of isolation from his prior community, usually the world of his mother, where he was a child in the community. The ephebe would need to hunt, rely on his senses, on aggression, stealth, and trickery to survive. At the end of the initiation, the ephebe was reincorporated back into society as a man. The idea was that if the community was ever threatened, its men would have these skills needed to protect it.

Na planini Lykaion se nalazila pecina boginje Rhea zvane Kretaia, gde je rodjen Zeus. Planina Lykaion je rodno mesto Pelasgusa oca pelagza. Zeus je vezan za Arkadiju i pelagze i za Krit minojce. Njegova majka Rea Kretaia oznacava da je u formiranju vucijeg kulta mikenska kultura ucestvovala kao podredjena kultura. Njegov Otac Cronos, kao i samo mesto rodjenja Zevsa Lykaiosa oznacava da je u formiranju vucijeg kulta Pelaska kulture ucestvovala kao dominantna kultura. Planina Lykaion je bila sveto mesto na kome su se prinosile zrtve od treceg milenijuma pre nove ere, hiljadu godina pre nego je zevs postao bog u grckoj. Medju zrtvenim nalazima je nadjen i kristalni pecatni prsten u obliku bika iz kasne minojske kulture. To znaci da je vuciji bog (hromi daba, dabog) mnogo stariji od zevsa koji je verovatno donet sa krita hiljadu ipo godina kasnije. tada je pelaski vuciji bog hromi daba postao vuciji zeus. Tada je verovatno i bik poceo da se povezuje sa hromim dabom kome su se kasnije, na primer u irskoj, zrtvovali bikovi.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lykaia

Near the ancient ash-heap where the sacrifices took place was a forbidden precinct in which, allegedly, no shadows were ever cast. Anyone who entered would have to be sacrificed.[14] There was the cave of Rhea, the Kretaia, where, according to local legend, Zeus was born and was cared for by the nymphs. Greek-American interdisciplinary Mt. Lykaion Excavation and Survey Project excavated a trench and detected ritual presence at the site at the beginning of the third millennium BCE,[17] a thousand years before Zeus was worshiped in Greece.[18] A Late Minoan rock crystal seal bearing the image of a bull was a notable surprise.

Planina Lykaion je sveta planina Arkadije, mesto rodjenja Prvog coveka Pelasgusa i njegovog sina Lycaona, prvog koji je bogovima zrtvovao svog sina i koje od boga pretvoren u vuka i od koga verovatno potice proslava vucije slave i slavljenje vucijeg boga. Planina Lykaion ima tri vrha: Stephani, Ae Lias (=Ayios Elias), and Diaphorti. Interesantno je da je Diaphorti kovanica od

"Dias", the name of Zeus in modern Greek, and "fero," a verb meaning "I bring," thus meaning that Mount Lykaion is a mountain that brings Zeus.

. Ja mislim da ova kovanica znaci Dabog...

Lykaion (1421 m, Greek: Λύκαιον ὄρος; Latin: Mons Lycaeus, French: Mont Lycée, Italian: Monte Liceo) is a mountain in Arcadia. Lykaion has two peaks, the northern one higher (1421 m) than the southern (1382 m), where the altar of Zeus is located. Mount Lykaion is sacred to Zeus Lykaios, who was said to have been born and brought up on it, and was the home of Pelasgus and his son Lycaon, who is said to have founded the ritual of Zeus practiced on its summit. This seems to have involved a human sacrifice, and a feast in which the man who received the portion of a human victim was changed to a wolf, as Lycaon had been after sacrificing a child. The altar of Zeus consists of a great mound of ashes with a retaining wall. It was said that no shadows fell within the precincts; and that any who entered it died within the year. The sanctuary of Zeus played host to athletic games held every four years, the Lykaia.
According to some, the modern name of the mountain is Diaforti (Gell gives "Dioforti" or "Dioforte"[1]), which is presumed to consist of two Greek words: "Dias", the name of Zeus in modern Greek, and "fero," a verb meaning "I bring," thus meaning that Mount Lykaion is a mountain that brings Zeus.[citation needed] According to Kourouniotes, however, the southern peak has never been called Diaforti, only "Ayios Ilias" after the chapel of St. Elijah below the summit.[2] Cook distinguishes three summits, the highest Stephani, the next Ae Lias (=Ayios Elias), and Diaphorti.[3]

http://en.wikipedia.org/wiki/Lycaeus

Na planini Lykaion je slavljen Pan u svetom gaju, lugu. Pan je bio arkadijski bog pastira, isti bog kome su posvecene luperkalije u rimu. Pan, pastirski bog je Veles. Dabog Vuciji bog i Veles Pastirski bog uvek idu zajedno. Oba su podzemna bozanstva.

Mt. Lykaion was an important site of religious worship in ancient Greece. Pausanias describes a sanctuary of Pan surrounded by a grove of trees. References to Lykaian Pan are especially abundant in Latin poetry, as for instance in Virgil’s epic, the Aeneid: “Lupercal / Parrhasio dictum Panos de more Lycaei,” “...the Lupercal, named after the Parrhasian worship of Lykaian Pan,”[23] and in Horace’s Odes: “Velox amoenum saepe Lucretilem / mutat Lycaeo Faunus,” “Often swift Faunus [Pan] exchanges Lykaion for pleasant Lucretilis.”[24]

http://en.wikipedia.org/wiki/Pan_(god)

Pan je bio bog Arkadijaca koje su grci prezirali. Dakle arkadijci nisu bili grci....

The worship of Pan began in Arcadia which was always the principal seat of his worship. Arcadia was a district of mountain people whom other Greeks disdained.

 

[dublin]

Apolo je takodje u staro vreme imao vuciji oblik i zvao se vuciji apolo. Slavljen je u Lykeionu (Lyceumu) u atini gde je kasnije predavao aristotel. Lyceum je bio sveti lug koji je bio posvecen vucijem bogu apolu. Interesantno je da se vuciji bog i sveti lug uvek nalaze zajedno, dakle Volci i Lugiani.

Apollo, too had an archaic wolf-form, Apollo Lycaeus, worshipped in Athens at the Lykeion, or Lyceum, which was made memorable as the site where Aristotle walked and taught.

The Lyceum (Ancient Greek: Λύκειον, "Lykeion") was a gymnasium and public meeting place in Classical Athens named after the god of the grove that housed the Lyceum, Apollo Lyceus (Apollo as 'wolf-god'). Though best known for its connection with Aristotle and the peripatetic school he led there, the Lyceum was in existence long before Aristotle’s formal founding in 334 or 335 BC and continued under several heads until the Roman general Sulla sacked Athens in 86 BC.[1] The remains of the Lyceum were discovered in modern Athens in 1996.

Lyceius, svetiliste vucijeg boga je bio sveti lug. U njemu su drvidi slavili Vucijeg boga. Kasnije su filozofi u tom istom lugu drzali svoja predavanja.

Athenian school founded by Aristotle in 335 BC in a grove sacred to Apollo Lyceius. Owing to his habit of walking about the grove while lecturing his students, the school and its students acquired the label of Peripatetics (Greek peri, "around," and patein, "to walk"). The peripatos was the covered walkway of the Lyceum. Most of Aristotle's extant writings comprise notes for lectures delivered at the school as edited by his successors.

Takodje je interesantno da je ovaj vuciji bog uvek vezan za vojnu kastu. Dakle imamo vojnu oligarhiju i religijsku oligarhiju koje vladaju i kojima je brhovni bog vuciji bog kome su svestenici drvidi koji slave ovog boga u svetom lugu.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lyceum_(Classical)

 

[Lakonac]

Ima neki nemac koji je izneo teoriju da su Srbi narod koji gaji kult vuka i da je opsednut vukovima. Ovo su naravno naklapanja kvazinaučnika, ali je upotrebljavano u demonizaciji Srbije i prikazivanju Srba kao afričkog plemena sa zašiljenim štapovima kako u transu igra oko vučjeg totema.

 

[dublin]

Ovo su naravno naklapanja kvazinaučnika

Ovo nisu naklapanja kvazi naucnika vec cinjenica. U evropi postoji narod ili ratnicka kasta koja moze da se prati od bronzanog doba kojima je vrhovni bog vuciji bog (dabog, hromi daba) i kojima je totem zastitnik vuk. Ovaj isti narod je tom svom bogu prinosio ljudske zrtve, prvorodjene sinove.
Vuk je takodje i totemska zivotinja zapadnih slovena a pogotovu srba kojima je takodje bog dabog, vuciji bog vuciji pastir. Takodje postoje indicije da su srbi prinosili prvorodjene sinove svom bogu, bozicu dabogu hromom dabi....

to zasta je ova cinjenica koriscena je sasvim druga prica.

 

[Сребрена]

Odmah pored teritorije Samnita, nalazila se tereitorija plemena Volsci (Vukovi). Volsci su pricali Volscian jezik

Влци су причали влчији језик, тако би се отприлике изговорило на српском у време пре реформе Вука Караџића.
Вук у старијем говору изговаран је влк (в.лк), а вуци (вукови) в.лци, а мислим да је назив одржан у рудиментарнијим и изолованијим данашњим срединама код нас.

 

[vučko]

Veoma interesantna tema, pogotovo nama koji imamo "vuk" u prezimenu

Dublin, ono što si pisao o Soranisu, kao bogu; odma mi je pala na pamet reka u Sloveniji, kod Kranja koja se zove "Sora"; i nema nikakvo značenje u slovenačkom jeziku, bar koliko ja znam. To sam več čuo, da su Srbi slavili vuka, kao srpski totem, ali nisam znao da su ga slavili kao boga. Interesantno je, da se u slovenačkom jeziku "vuk" piše "volk" a izgovara "vouk" što je možda još bliže VOLSC ili VOLSCI.

Reci mi ako sam pravilno shavtio, da su plemena (Sabini i ostali) došla u današnju Italiju iz Arkadije od Pelazga? Jesu li Pelazgi preuzeli kult vuka od Tračana? Gde je taj kult prvobitno počeo?

 

[FORMICA]

Влци су причали влчији језик, тако би се отприлике изговорило на српском у време пре реформе Вука Караџића.
Вук у старијем говору изговаран је влк (в.лк), а вуци (вукови) в.лци, а мислим да је назив одржан у рудиментарнијим и изолованијим данашњим срединама код нас.

Srebrena što mislite, da li je i naziv slovenskog plemena Vilci istog korijena, meni nekako izgleda da jeste