Mika
dream catcher
- Poruka
- 24.291
O sebi i svoju tešku životnu priču je rekla:
Vesna Parun je bila hrvatska pesnikinja i dečji pisac. Važi za jednu od najistaknutijih ličnosti hrvatske poezije i književnosti za decu u drugoj polovini XX veka. Bila je prva žena u hrvatskoj književnosti koja je od nje i za nju živela.
Rođena je 10. aprila 1922. godine na Zlarinu, ostrvu koje pripada Šibeniku, a preminula je 25. oktobra 2010. godine u domu u Stubičkim Toplicama.
Vesna je imala majku Anticu, oca Anta i troje braće i sestara. Otac je bio opštinski činovnik koji je često premeštan pa je detinjstvo provela na relaciji Split-Biograd na Moru-Šibenik. Osnovnu školu je završila na Visu, a gimnaziju u Šibeniku i Splitu gde je 1940. godine maturirala. Iste godine je upisala studije romanistike na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, ali je pobegla u Split zbog rata. Pošto je živela u teškim uslovima, već od 14. godine je samu sebe izdržavala podučavanjem druge dece.
Sa 10 godina je napisala svoju prvu pesmu pod nazivom „Pramaljeće“ i ona je objavljena u listu „Anđeo čuvar“.
1942. godine se vratila u Zagreb gde je nastavila da studira filozofiju.
Vesnin brat je otišao u partizane i ubrzo je poginuo.
1947. godine je obolela od tifusa i tugovala je zbog nesrećne ljubavi koja je počela devet godina ranije. Zbog svega ovoga je pravila pauze tokom studiranja. Bila je veoma lepa žena, a kada je obolela od tumora štitne žlezde, odbila je da se operiše jer je osećala da tu leži njena kreativnost.
1962. godine se preselila u Bugarsku gde se udala. Vesna i njen suprug su skromno živeli i ona je o njemu uvek lepo govorila. Bila je žrtva političkih manipulacija, a u ljubavi je bila jako nesrećna.
1967. godine se vratila u Zagreb i radila je kao slobodan književnik.
2000. godine je zbog, zdravstvenih problema, napustila dom koji se nalazio u Studentskom gradu, u zagrebačkoj Dubravi. Otišla je u dom u Stubličkim Toplicama.
U 85-oj godini života se učlanila u Demokratsku stranku žena i podržala ju je na izborima 2007. godine.
Od 1947. godine je bila član DHK (Društva hrvatskih književnika), ali je 2010. godine poslala pismo u kome je obrazložila zašto ih napušta. Iste godine je preminula. Počela je da piše autobiografiju, ali je nije završila.
Izvor: https://www.biografija.org/knjizevnost/vesna-parun/
Žena pjesnik, ali ne i žena muškobanja,
žena nerodilja, ali ne i žena nemajka.
Ljubavnica, ali ne i preljubnica.
Žena otpor i žena prijekor...
žena nerodilja, ali ne i žena nemajka.
Ljubavnica, ali ne i preljubnica.
Žena otpor i žena prijekor...
Vesna Parun je bila hrvatska pesnikinja i dečji pisac. Važi za jednu od najistaknutijih ličnosti hrvatske poezije i književnosti za decu u drugoj polovini XX veka. Bila je prva žena u hrvatskoj književnosti koja je od nje i za nju živela.
Rođena je 10. aprila 1922. godine na Zlarinu, ostrvu koje pripada Šibeniku, a preminula je 25. oktobra 2010. godine u domu u Stubičkim Toplicama.
Vesna je imala majku Anticu, oca Anta i troje braće i sestara. Otac je bio opštinski činovnik koji je često premeštan pa je detinjstvo provela na relaciji Split-Biograd na Moru-Šibenik. Osnovnu školu je završila na Visu, a gimnaziju u Šibeniku i Splitu gde je 1940. godine maturirala. Iste godine je upisala studije romanistike na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, ali je pobegla u Split zbog rata. Pošto je živela u teškim uslovima, već od 14. godine je samu sebe izdržavala podučavanjem druge dece.
Sa 10 godina je napisala svoju prvu pesmu pod nazivom „Pramaljeće“ i ona je objavljena u listu „Anđeo čuvar“.
1942. godine se vratila u Zagreb gde je nastavila da studira filozofiju.
Vesnin brat je otišao u partizane i ubrzo je poginuo.
1947. godine je obolela od tifusa i tugovala je zbog nesrećne ljubavi koja je počela devet godina ranije. Zbog svega ovoga je pravila pauze tokom studiranja. Bila je veoma lepa žena, a kada je obolela od tumora štitne žlezde, odbila je da se operiše jer je osećala da tu leži njena kreativnost.
1962. godine se preselila u Bugarsku gde se udala. Vesna i njen suprug su skromno živeli i ona je o njemu uvek lepo govorila. Bila je žrtva političkih manipulacija, a u ljubavi je bila jako nesrećna.
1967. godine se vratila u Zagreb i radila je kao slobodan književnik.
2000. godine je zbog, zdravstvenih problema, napustila dom koji se nalazio u Studentskom gradu, u zagrebačkoj Dubravi. Otišla je u dom u Stubličkim Toplicama.
U 85-oj godini života se učlanila u Demokratsku stranku žena i podržala ju je na izborima 2007. godine.
Od 1947. godine je bila član DHK (Društva hrvatskih književnika), ali je 2010. godine poslala pismo u kome je obrazložila zašto ih napušta. Iste godine je preminula. Počela je da piše autobiografiju, ali je nije završila.
Izvor: https://www.biografija.org/knjizevnost/vesna-parun/
Poslednja izmena:
