Većina pasa nosi vučji DNK – čak i čivave

[Nina]

To je otkriće koje su u ponedeljak objavili američki naučnici, iznenađeni saznanjem da gotovo dve trećine svih rasa ima merljivu količinu vučjeg DNK.
I nije reč o genetskom ostatku iz vremena kada su se psi izvorno razvili iz vukova pre oko 20 000 godina, nego umesto toga upućuje na to da su se domaći psi i divlji vukovi međusobno ukrštali u poslednjih nekoliko hiljada godina.Čini se i da je to uticalo na veličinu, njuh pa čak i ličnost modernih psećih rasa, rekli su naučnici.
Preko 64 odsto modernih rasa ima vučje poreklo, a čak i malena čivava ima oko 0,2 odsto.

 

[Nina]

Psi sa najviše vučjeg DNK

Čehoslovački i Saarloosovi vučji psi imaju najviše vučjeg DNK, do 40 odsto.
Među rasama koje se obično drže kao kućni ljubimci, najviše „vučji“ bio je veliki englesko-francuski trobojni gonič, s oko pet odsto vučjeg DNK.
Hrtovi poput salukija i avganistanskih hrtova takođe su visoko rangirani.

Premda psi sa vučjim DNK teže biti veći, to nije uvek tako – na primer, bernardinac ga nema.
Mnoge tibetanske rase, poput pahuljastog lasa apsoa, imaju gen EPAS1 koji je nastao prilagođavanjem na velike nadmorske visine.
Tibetanski vukovi imaju isti gen.Studija je objavljena u časopisu Proceedings of the National Academy of Sciences.