- Poruka
- 32.437
Светски дан читања наглас ове године обележава се 2. фебруара. Иницијативу за обележавање овог дана покренула је непрофитна организација LitWorld из Сједињених Америчких Држава, која се залаже за описмењавање, а у обележавање овог дана укључиле су се и бројне издавачке куће, удружења наставника и различите непрофитне организације.
У истраживању издавачке куће Scholastic из Енглеске више од 80% родитеља и деце изјавило је да „ужива у заједничком читању јер време које проведу читајући постаје важан део заједничких успомена“.
Читање наглас развија машту и критичко мишљење, нарочито ако је комбиновано са постављањем питања и разговором о прочитаном. Такође, читање наглас развија породично заједништво тако што окупља породицу, што може бити одлична прилика за разговор о многим важним темама.
Психолог Марина Виденовић наглашава важност заједничког читања у раном узрасту деце:
“Није важно само да читате детету, важно је и шта му читате и како то чините. Читање треба да буде заједничка активност током које дете поставља питања и заједно са одраслим разговара о ономе што му се чита. Важно је да одрасли мењају начин говора, наглашавају битне делове приче, постављају питања детету, коментаришу, како би се осигурали да имају поред себе пажљивог слушаоца за кога читање има развојне добити. Читање је прилика да тандем родитељ-дете развија блискост и боље се упозна. Пребрзо прелетање преко текста, без задржавања на појединим деловима, није нарочито корисно. Одрасли би требало да се наоружају стрпљењем и спреме на то да ће дете тражити да му се текст чита у више наврата. Поновно читање већ прочитаног текста јесте важно за богаћење речника и развијање осећаја сигурности у себе. Што се тиче избора књига, најбоље је да одрасли консултују децу и заједно изаберу ону која је и слушаоцу и читаоцу интересантна. Добро је да се изабере текст у којем нема пуно непознатих речи и предугих реченица, али у којем пак има нешто што је детету ново и што може да научи.”
У истраживању издавачке куће Scholastic из Енглеске више од 80% родитеља и деце изјавило је да „ужива у заједничком читању јер време које проведу читајући постаје важан део заједничких успомена“.
Читање наглас развија машту и критичко мишљење, нарочито ако је комбиновано са постављањем питања и разговором о прочитаном. Такође, читање наглас развија породично заједништво тако што окупља породицу, што може бити одлична прилика за разговор о многим важним темама.
Психолог Марина Виденовић наглашава важност заједничког читања у раном узрасту деце:
“Није важно само да читате детету, важно је и шта му читате и како то чините. Читање треба да буде заједничка активност током које дете поставља питања и заједно са одраслим разговара о ономе што му се чита. Важно је да одрасли мењају начин говора, наглашавају битне делове приче, постављају питања детету, коментаришу, како би се осигурали да имају поред себе пажљивог слушаоца за кога читање има развојне добити. Читање је прилика да тандем родитељ-дете развија блискост и боље се упозна. Пребрзо прелетање преко текста, без задржавања на појединим деловима, није нарочито корисно. Одрасли би требало да се наоружају стрпљењем и спреме на то да ће дете тражити да му се текст чита у више наврата. Поновно читање већ прочитаног текста јесте важно за богаћење речника и развијање осећаја сигурности у себе. Што се тиче избора књига, најбоље је да одрасли консултују децу и заједно изаберу ону која је и слушаоцу и читаоцу интересантна. Добро је да се изабере текст у којем нема пуно непознатих речи и предугих реченица, али у којем пак има нешто што је детету ново и што може да научи.”