- Poruka
- 389.200
Švedski sto je pojam koji danas označava raznovrsno pripremljena hladna i topla jela od različitih namirnica koja se jedu zasebno u malim porcijama. Tako pripremljen sto se može složiti za doručak, ručak i večeru. Inače Šveđani hladna jela od riba, rakova i školjkaša pripremaju tako da namažu male kriške hleba maslacem na koji slažu navedene namirnice, pripremljene na različite načine. Otuda potiče i naziv švedskog stola, “Smörgåbord” – “Smörgås” – hleb s maslacem i “bord” – sto.
Članovi udruženja švedskih trgovaca u 14. veku su prvi servirali “brannvinsbord” (rakijski sto), mali buffet na kojem su služena predjela pre sedanja za glavni sto. Obavezne namirnice su bile hleb, maslac, sir, haringa i nekoliko vrsta likera, ali i dimljeni losos, kobasice i hladno narezano usoljeno meso. Brannvinsbord je služio kao predjelo dok se ljudi okupljaju ili posle večere, često i par sati pre večere, ponekad s muškarcima i ženama u odvojenim sobama.
Švedski sto je postao popularan sredinom 17. veka, kada se hrana preselila sa sporednog stola na glavni i počelo serviranje toplih i hladnih jela. Na Olimpijskim igrama 1912. u Stokholmu švedski sto je postao po prvi put – glavno jelo. Danas je uobičajan u hotelima za doručak, nekim restoranima, koktelima, prijemima.
Švedski sto je postao međunarodno poznat pojavom na 1939. Na Svetskom sajmu u NJujorku kada je ponuđen u švedskom paviljonu, u restoranu "Tri Krune"
Kod nas se ovaj pojam klasično, totalno pogrešno odomaćio i pod njim se podrazumeva svaka prezentacija jela na zajedničkom stolu s kog se gosti sami poslužuju, bez obzira na sadržaj jela i način njihove pripreme.
Članovi udruženja švedskih trgovaca u 14. veku su prvi servirali “brannvinsbord” (rakijski sto), mali buffet na kojem su služena predjela pre sedanja za glavni sto. Obavezne namirnice su bile hleb, maslac, sir, haringa i nekoliko vrsta likera, ali i dimljeni losos, kobasice i hladno narezano usoljeno meso. Brannvinsbord je služio kao predjelo dok se ljudi okupljaju ili posle večere, često i par sati pre večere, ponekad s muškarcima i ženama u odvojenim sobama.
Švedski sto je postao popularan sredinom 17. veka, kada se hrana preselila sa sporednog stola na glavni i počelo serviranje toplih i hladnih jela. Na Olimpijskim igrama 1912. u Stokholmu švedski sto je postao po prvi put – glavno jelo. Danas je uobičajan u hotelima za doručak, nekim restoranima, koktelima, prijemima.
Švedski sto je postao međunarodno poznat pojavom na 1939. Na Svetskom sajmu u NJujorku kada je ponuđen u švedskom paviljonu, u restoranu "Tri Krune"
Kod nas se ovaj pojam klasično, totalno pogrešno odomaćio i pod njim se podrazumeva svaka prezentacija jela na zajedničkom stolu s kog se gosti sami poslužuju, bez obzira na sadržaj jela i način njihove pripreme.
