- Poruka
- 392.100
U gradu Širazu u iranskoj pokrajini Fars, nalazi se džamija i mauzolej koji čuva grobove dva brata, Ahmeda i Muhameda, sinove Muse al-Kazima. Šah Čerag, što u prevodu znači Kralj svetlosti, poznata je i kao smaragdna džamija i jedno je od tri najvažnija mesta hodočašća u Iranu.
Braća Ahmed i Muhamed, sinovi šiitskog imama Muse al-Kazima, izbegli su u Širaz nakon što je Abasidska dinastija izvršila progon šiitskih muslimana u 10. veku. Legenda kaže da je jedan putnik uočio u daljini jaku svetlost i uputio se ka njoj. Kad je stigao, primetio je osvetljeni grob i u njemu telo u oklopu koji emituje tu svetlost. Na ruci pokojnika nalazio se prsten na kom je bilo zapisano: Ponos pripada Bogu, Ahmed, sin Musin. Grob, koji je pripadao Ahmedu i Muhamedu, ubrzo je postao mesto hodočašća šiitskih muslimana.
Za vreme vladavine Zengidske dinastije u 12. veku, izgrađena je grobnica i iznad nje hol sa kupolom i tako je ostalo naredna dva veka. Tek u 14. veku, kraljica Taš Hatun pokrenula je inicijativu za rekonstrukciju zdanja. Ona ga je znatno proširila, dogradila teološku školu, a zidove ukrasila milionima sitnih komada ogledala i obojenog stakla. Želja joj je bila da unutrašnjost džamije oslikava njen naziv, tako što će se i najmanji tračak svetla koji dopire u unutrašnjost iznova i iznova odbijati od staklenu površinu, stvarajući sjaj kao pod zvezdama.
Smaragdna džamija, kako se često naziva zbog dominantne zelene boje u unutrašnjosti, ima dva minareta i kupolu u zapadnom krilu. Visoke strehe pridržavaju debeli osmougaoni stubovi koji su povezani sa zidom od zelenog mermera, a ulaz u džamiju čuvaju teška, pozlaćena vrata koja vernici ljube i miluju dok ulaze unutra. Centralno mesto pod kupolom zauzima grob Ahmeda, sina Musinog. Nadgrobni spomenik od srebra, iznad kog su na plavoj podlozi zlatnim slovima ispisani stihovi iz Kurana, spojen je sa zidom koji glavni hol razdvaja na ženski i muški deo. Nešto dalje nalazi se i grob Ahmedovog brata Muhameda, koji je isti kao i Ahmedov, samo nešto manji.
Ova velelepna građevina čuvena je po zlatnim minaretima, tornjevima s čijeg "balkona" mujezin poziva muslimane pet puta dnevno na molitvu, i mozaicima, a njena unutrašnjost je krajnje impresivna.Zidovi i svodovi dekorisani su milionima staklića koji obasipaju svetlost na sve strane.
Vrata su prekrivena pločama od srebra, a lusteri su od kristala, pa unutrašnjost džamije podseća na kristalnu dvoranu.
Poseta ove velelepne građevine dozvoljena je i nemuslimanskom stanovništvu, koji, kao i muslimani, moraju da se izuju,
a žene su obavezne da obuku čador koji je moguće iznajmiti na samom ulazu u džamiju.
(alo,putovanja)
Braća Ahmed i Muhamed, sinovi šiitskog imama Muse al-Kazima, izbegli su u Širaz nakon što je Abasidska dinastija izvršila progon šiitskih muslimana u 10. veku. Legenda kaže da je jedan putnik uočio u daljini jaku svetlost i uputio se ka njoj. Kad je stigao, primetio je osvetljeni grob i u njemu telo u oklopu koji emituje tu svetlost. Na ruci pokojnika nalazio se prsten na kom je bilo zapisano: Ponos pripada Bogu, Ahmed, sin Musin. Grob, koji je pripadao Ahmedu i Muhamedu, ubrzo je postao mesto hodočašća šiitskih muslimana.
Za vreme vladavine Zengidske dinastije u 12. veku, izgrađena je grobnica i iznad nje hol sa kupolom i tako je ostalo naredna dva veka. Tek u 14. veku, kraljica Taš Hatun pokrenula je inicijativu za rekonstrukciju zdanja. Ona ga je znatno proširila, dogradila teološku školu, a zidove ukrasila milionima sitnih komada ogledala i obojenog stakla. Želja joj je bila da unutrašnjost džamije oslikava njen naziv, tako što će se i najmanji tračak svetla koji dopire u unutrašnjost iznova i iznova odbijati od staklenu površinu, stvarajući sjaj kao pod zvezdama.
Smaragdna džamija, kako se često naziva zbog dominantne zelene boje u unutrašnjosti, ima dva minareta i kupolu u zapadnom krilu. Visoke strehe pridržavaju debeli osmougaoni stubovi koji su povezani sa zidom od zelenog mermera, a ulaz u džamiju čuvaju teška, pozlaćena vrata koja vernici ljube i miluju dok ulaze unutra. Centralno mesto pod kupolom zauzima grob Ahmeda, sina Musinog. Nadgrobni spomenik od srebra, iznad kog su na plavoj podlozi zlatnim slovima ispisani stihovi iz Kurana, spojen je sa zidom koji glavni hol razdvaja na ženski i muški deo. Nešto dalje nalazi se i grob Ahmedovog brata Muhameda, koji je isti kao i Ahmedov, samo nešto manji.
Ova velelepna građevina čuvena je po zlatnim minaretima, tornjevima s čijeg "balkona" mujezin poziva muslimane pet puta dnevno na molitvu, i mozaicima, a njena unutrašnjost je krajnje impresivna.Zidovi i svodovi dekorisani su milionima staklića koji obasipaju svetlost na sve strane.
Vrata su prekrivena pločama od srebra, a lusteri su od kristala, pa unutrašnjost džamije podseća na kristalnu dvoranu.
Poseta ove velelepne građevine dozvoljena je i nemuslimanskom stanovništvu, koji, kao i muslimani, moraju da se izuju,
a žene su obavezne da obuku čador koji je moguće iznajmiti na samom ulazu u džamiju.
(alo,putovanja)
