Lutala sam ovih noći virtualnim nebom mojih snova, od zvijezde do zvijezde, i dalje,
do nekih meni nepoznatih planeta, tamo negdje, valjda na kraju svijeta…
Plavičasta svijetlost, nebeska tišina, pravi raj i milina…
A onda, kad htjedoh da se vratim, odnekud se pojavi neka neobična kometa,
“bum-tras” … i dođe kraj mog leta… osjetih da padam, gubim visinu,
moj space shuttle se surva u neku dolinu i ja zapadoh u duboku tminu…
Kasnije, kad otvorih oči, ugledah neka vrata, pođoh prema njima i čim dotakoh bravu,
Pojavi se dijaloški okvir sa upozorenjem “Ukucaj password!”…
Upitah se tada šta bi to moglo biti i Baltazar u meni dobi ideju –
Upisah riječ velikim slovima: “KRSTARICA”…
I gle čuda! Poče odbrojavanje: “0,1,2,3,…”
I …
Tu zaspah…od brojanja…možda kad se probudim
Vrata ove virtualne krstarice za mene budu otvorena…Laku noć!!!
do nekih meni nepoznatih planeta, tamo negdje, valjda na kraju svijeta…
Plavičasta svijetlost, nebeska tišina, pravi raj i milina…
A onda, kad htjedoh da se vratim, odnekud se pojavi neka neobična kometa,
“bum-tras” … i dođe kraj mog leta… osjetih da padam, gubim visinu,
moj space shuttle se surva u neku dolinu i ja zapadoh u duboku tminu…
Kasnije, kad otvorih oči, ugledah neka vrata, pođoh prema njima i čim dotakoh bravu,
Pojavi se dijaloški okvir sa upozorenjem “Ukucaj password!”…
Upitah se tada šta bi to moglo biti i Baltazar u meni dobi ideju –
Upisah riječ velikim slovima: “KRSTARICA”…
I gle čuda! Poče odbrojavanje: “0,1,2,3,…”
I …
Tu zaspah…od brojanja…možda kad se probudim
Vrata ove virtualne krstarice za mene budu otvorena…Laku noć!!!