- Poruka
- 392.100
Sevilju su u prošlosti želeli da pokore mnogi osvajači. Danas se u osvajanje ovog andaluzijskog grada takmiče turisti iz celog sveta.
"Izgradimo je tako da će budući naraštaji misliti da smo bili ludi kada smo je gradili", bila je izjava gradskih većnika Sevilje prilikom izgradnje seviljske katedrale.
Sevilja je najveći grad i prestonica Andaluzije. Nedaleko od Sevilje nalazi se Atlantski okean, a ovim gradom protiče i reka Gvadalkivir, koja je u prošlosti bila značajno veća, šira i plovna, tako da je Sevilja od davnina poznata kao luka u koju su pristizali razni proizvodi i bogatstva prikupljena na novookrivenim teritorijama.
Grad je osnovan još u drugom milenijumu pre nove ere i njegova istorija prati istoriju drugih andaluzijskih gradova. Ove prostore naseljivali su Rimljani (sadašnja Sevilja dobija naziv Hispalis), nakon pobede u Drugom punskom ratu i od tada postaje administrativno sedište regije. Jedno vreme je bila i sedište Vandala, a od 5. veka Sevilja potpada i pod vizigotsku vladavinu.
Prodorom Mavara (Arapa) na teritoriju Španije, Mavari zauzimaju i ovaj grad kome daju naziv Išbilija. Međutim, u to vreme, Mavari su ipak prednost davali razvoju Kordobe, tako da je Sevilja bila u njenoj senci. Mavari su se okupljali oko nekoliko značajnih mavarskih dinastija i svaka od njih je imala svoje sedište. Prestonica dinastije Almohada postaje Sevilja i od tada počinje dosta da se razvija, a posebno u pogledu arhitekture i graditeljstva.
Španci 1248. godine osvajaju ove prostore i zavode svoju vlast. U početku suptilno, a kasnije i mnogo agresivnije počinje pokrštavanje odnosno proterivanje Mavara. Prema procenama preko 300.000 Mavara je napustilo ove prostore. Ova sudbina nije zatekla samo Mavare, već i Jevreje. 1391. godine su zatvorene sve sinagoge u Sevilji i pretvorene u katoličke crkve, a najteže godine za Mavare i Jevreje su bile u 15. veku kada je za one koji nisu želeli da se pokrste i pređu u katoličku veru, bio je osnovan inkvizicijski sud.
Svoju najveću ekspanziju, Sevilja, nesumnjivo doživljava nakon otkrića Amerike, što je dovelo čak i do osnivanja prve trgovačke komore u 16. veku. Ovo je period kada je sve što su Kristofor Kolumbo, Amerigo Vespuči i drugi moreplovci kolonizacijom teritorija Amerike prikupili od lokalnog stanovništva pristizalo u Sevilju, a posebno plemeniti metali – poput zlata i srebra, začini, poljoprivredni proizvodi... To dovodi do toga da u 16. veku, Sevilja postaje najveći i najbogatiji grad Španije i da ima preko 150.000 stanovnika.
Međutim, 17. vek nije bio tako sjajan. Glavni problem je bio taj što se Sevilja nije razvijala lokalnu proizvodnju, već je živela na račun onoga što su doneli sa američke teritorije.Ponovni uspon doživljava u 20. veku, kada je u Sevilji 1929. godine bila održana Ibero – američka izložba, kada je grad ponovo industrijski pokrenut i postao trgovački centar.Tokom Španskog građanskog rata u ovom gradu nisu bile vođene borbe, tako da ni zdanja Sevilje nisu razarana.
U 20. veku, značajna je i 1992. godina kada je u Sevilji bila održana Svetska izložba, kao godina obeležavanja 500 godina od pronalaska novih teritorija od strane Kolumba. Tada je grad infrastrukturno dodatno obogaćen.Sevilja se nalazi na jugu Iberijskog poluostrva, u regiji Andaluzija. Kroz grad protiče reka Gvadalkivir, koja se uliva u Atlantski okean, koji od Sevilje udaljen oko 90 km.Upravo ovaj položaj je u mnogome odredio sudbinu Sevilje i onoga čime će se baviti njeni meštani. To su pretežno proizvodnja maslina, žita i pamuka, a pored ovoga, Sevilja je bogata rudama i to pretežno bakrom, ugljem i gvožđem.
Sevilja ima subtropsku klimu i zato je poznata kao grad koji ima najtoplija leta u kontinentalnoj Evropi (u proseku oко 35 Celzijusovih stepeni), a nije nezabeležen podatak da letnja temperatura pređe i preko 40 stepeni. Zime su blage, a prosečne zimske temperature variraju od 5 – 15 Celzijusovih stepeni.
Zbog vremenskih uslova, ali i zbog čuvene Svete nedelje (Semana Santa), koja se završava Uskrsom (kada se održava nekoliko festivala, sajmova, karnevala), najbolje je ovaj grad obilaziti u aprilu ili maju. Tada je već sve olistalo i prepuno cveća što će dodatno pojačati utisak o gradu.
Interesantna je priča oko slogana grada koji se nalazi i na zastavi Sevilje. On glasi "NO8DO" na španskom "No me ha dejado", što u prevodu znači "Sevilja me nije napustila". U sredini se nalazi broj 8 koji predstavlja klupko vune. Ovaj slogan je vezan za istorijsku priču Kralja Alfonsa X, koga su građani Sevilje jako cenili i voleli i to u periodu kada je njegov sin pokušavao da preuzme presto. Od tada se koristi kao amblem grada, nalazi se na šahtama, na zgradama koje su u imovini grada i zastavi grada.
Sevilja je danas veliki turistički, privredni, kulturni i finansijski centar i grad sa preko 700.000 stanovnika, što ga svrstava na četvrto mesto u Španiji posle Madrida, Barselone i Valensije.
"Izgradimo je tako da će budući naraštaji misliti da smo bili ludi kada smo je gradili", bila je izjava gradskih većnika Sevilje prilikom izgradnje seviljske katedrale.
Sevilja je najveći grad i prestonica Andaluzije. Nedaleko od Sevilje nalazi se Atlantski okean, a ovim gradom protiče i reka Gvadalkivir, koja je u prošlosti bila značajno veća, šira i plovna, tako da je Sevilja od davnina poznata kao luka u koju su pristizali razni proizvodi i bogatstva prikupljena na novookrivenim teritorijama.
Grad je osnovan još u drugom milenijumu pre nove ere i njegova istorija prati istoriju drugih andaluzijskih gradova. Ove prostore naseljivali su Rimljani (sadašnja Sevilja dobija naziv Hispalis), nakon pobede u Drugom punskom ratu i od tada postaje administrativno sedište regije. Jedno vreme je bila i sedište Vandala, a od 5. veka Sevilja potpada i pod vizigotsku vladavinu.
Prodorom Mavara (Arapa) na teritoriju Španije, Mavari zauzimaju i ovaj grad kome daju naziv Išbilija. Međutim, u to vreme, Mavari su ipak prednost davali razvoju Kordobe, tako da je Sevilja bila u njenoj senci. Mavari su se okupljali oko nekoliko značajnih mavarskih dinastija i svaka od njih je imala svoje sedište. Prestonica dinastije Almohada postaje Sevilja i od tada počinje dosta da se razvija, a posebno u pogledu arhitekture i graditeljstva.
Španci 1248. godine osvajaju ove prostore i zavode svoju vlast. U početku suptilno, a kasnije i mnogo agresivnije počinje pokrštavanje odnosno proterivanje Mavara. Prema procenama preko 300.000 Mavara je napustilo ove prostore. Ova sudbina nije zatekla samo Mavare, već i Jevreje. 1391. godine su zatvorene sve sinagoge u Sevilji i pretvorene u katoličke crkve, a najteže godine za Mavare i Jevreje su bile u 15. veku kada je za one koji nisu želeli da se pokrste i pređu u katoličku veru, bio je osnovan inkvizicijski sud.
Svoju najveću ekspanziju, Sevilja, nesumnjivo doživljava nakon otkrića Amerike, što je dovelo čak i do osnivanja prve trgovačke komore u 16. veku. Ovo je period kada je sve što su Kristofor Kolumbo, Amerigo Vespuči i drugi moreplovci kolonizacijom teritorija Amerike prikupili od lokalnog stanovništva pristizalo u Sevilju, a posebno plemeniti metali – poput zlata i srebra, začini, poljoprivredni proizvodi... To dovodi do toga da u 16. veku, Sevilja postaje najveći i najbogatiji grad Španije i da ima preko 150.000 stanovnika.
Međutim, 17. vek nije bio tako sjajan. Glavni problem je bio taj što se Sevilja nije razvijala lokalnu proizvodnju, već je živela na račun onoga što su doneli sa američke teritorije.Ponovni uspon doživljava u 20. veku, kada je u Sevilji 1929. godine bila održana Ibero – američka izložba, kada je grad ponovo industrijski pokrenut i postao trgovački centar.Tokom Španskog građanskog rata u ovom gradu nisu bile vođene borbe, tako da ni zdanja Sevilje nisu razarana.
U 20. veku, značajna je i 1992. godina kada je u Sevilji bila održana Svetska izložba, kao godina obeležavanja 500 godina od pronalaska novih teritorija od strane Kolumba. Tada je grad infrastrukturno dodatno obogaćen.Sevilja se nalazi na jugu Iberijskog poluostrva, u regiji Andaluzija. Kroz grad protiče reka Gvadalkivir, koja se uliva u Atlantski okean, koji od Sevilje udaljen oko 90 km.Upravo ovaj položaj je u mnogome odredio sudbinu Sevilje i onoga čime će se baviti njeni meštani. To su pretežno proizvodnja maslina, žita i pamuka, a pored ovoga, Sevilja je bogata rudama i to pretežno bakrom, ugljem i gvožđem.
Sevilja ima subtropsku klimu i zato je poznata kao grad koji ima najtoplija leta u kontinentalnoj Evropi (u proseku oко 35 Celzijusovih stepeni), a nije nezabeležen podatak da letnja temperatura pređe i preko 40 stepeni. Zime su blage, a prosečne zimske temperature variraju od 5 – 15 Celzijusovih stepeni.
Zbog vremenskih uslova, ali i zbog čuvene Svete nedelje (Semana Santa), koja se završava Uskrsom (kada se održava nekoliko festivala, sajmova, karnevala), najbolje je ovaj grad obilaziti u aprilu ili maju. Tada je već sve olistalo i prepuno cveća što će dodatno pojačati utisak o gradu.
Interesantna je priča oko slogana grada koji se nalazi i na zastavi Sevilje. On glasi "NO8DO" na španskom "No me ha dejado", što u prevodu znači "Sevilja me nije napustila". U sredini se nalazi broj 8 koji predstavlja klupko vune. Ovaj slogan je vezan za istorijsku priču Kralja Alfonsa X, koga su građani Sevilje jako cenili i voleli i to u periodu kada je njegov sin pokušavao da preuzme presto. Od tada se koristi kao amblem grada, nalazi se na šahtama, na zgradama koje su u imovini grada i zastavi grada.
Sevilja je danas veliki turistički, privredni, kulturni i finansijski centar i grad sa preko 700.000 stanovnika, što ga svrstava na četvrto mesto u Španiji posle Madrida, Barselone i Valensije.
