Nema sumnje da se svet nalazi pred samom globalnim revolucijom.
Financije su krajnje poremećene. Poreski pritisak ne postiže svoju svrhu, kamate starih državnih dugova plaćaju se novim zajmovima, a svaki novi zajam nailazi na sve veće teškoće; do novca se može doći samo pod izgovorom ulaganja u sve više posrnulu privredu!
Državna uprava je otkako se zna skroz naskroz korumpirana, državni službenici žive više od kradje, mita i ucenjivanja nego od plate. Čitava poljoprivredna proizvodnja apsolutno najvažnija za sveopšti opstanak dovedena je u potpuni nered; velike korporacije, zemljo posednici ostaju bez radne snage, a seljaci bez dovoljno zemlje, pritisnuti porezima i raznim nametima; prinos zemljoradnje opada iz godine u godinu. Sve se to sa mukom i samo spolja održava na okupu pomoću orijentalnog despotizma , čiju samovolju mi obični smrtnici ne možemo sami sebi ni da predočimo. Pomoću despotizma koji ne samo što iz dana u dan u sve veću protivrečnost sa shvatanjima prosvećenih klasa, poglavito klasa metropolističke buržoazije, koja brzo raste, nego koji je pod svojim današnjim nosiocima izgubio veru u samog sebe, koji danas čini koncesije neoliberalizmu da bi ih sutra zaplašen opet uzeo natrag, i koji time sve više gubi svako poverenje.
A prosvećeni slojevi društva, koji se koncetrišu u velikim gradovima, postaju sve svesniji toga da je ovo stanje neodrživo, da je prevrat na pomolu, i nose se iluzijama da će se taj prevrat moći dovesti u mirno ustavno korito. Ovde su ujedinjeni svi uslovi revolucije, revolucije koju će započeti radnička klasa velikih gradova, a koju seljaci brzo moraju odvesti dalje i preko ustavne faze, revoluciju koja će za ceo svet biti od nasjveće važnost, zato što će ona jednim udarcem uništiti sve kapitalističke krvopije. Ova revolucija se približava sigurnim korakom.
Financije su krajnje poremećene. Poreski pritisak ne postiže svoju svrhu, kamate starih državnih dugova plaćaju se novim zajmovima, a svaki novi zajam nailazi na sve veće teškoće; do novca se može doći samo pod izgovorom ulaganja u sve više posrnulu privredu!
Državna uprava je otkako se zna skroz naskroz korumpirana, državni službenici žive više od kradje, mita i ucenjivanja nego od plate. Čitava poljoprivredna proizvodnja apsolutno najvažnija za sveopšti opstanak dovedena je u potpuni nered; velike korporacije, zemljo posednici ostaju bez radne snage, a seljaci bez dovoljno zemlje, pritisnuti porezima i raznim nametima; prinos zemljoradnje opada iz godine u godinu. Sve se to sa mukom i samo spolja održava na okupu pomoću orijentalnog despotizma , čiju samovolju mi obični smrtnici ne možemo sami sebi ni da predočimo. Pomoću despotizma koji ne samo što iz dana u dan u sve veću protivrečnost sa shvatanjima prosvećenih klasa, poglavito klasa metropolističke buržoazije, koja brzo raste, nego koji je pod svojim današnjim nosiocima izgubio veru u samog sebe, koji danas čini koncesije neoliberalizmu da bi ih sutra zaplašen opet uzeo natrag, i koji time sve više gubi svako poverenje.
A prosvećeni slojevi društva, koji se koncetrišu u velikim gradovima, postaju sve svesniji toga da je ovo stanje neodrživo, da je prevrat na pomolu, i nose se iluzijama da će se taj prevrat moći dovesti u mirno ustavno korito. Ovde su ujedinjeni svi uslovi revolucije, revolucije koju će započeti radnička klasa velikih gradova, a koju seljaci brzo moraju odvesti dalje i preko ustavne faze, revoluciju koja će za ceo svet biti od nasjveće važnost, zato što će ona jednim udarcem uništiti sve kapitalističke krvopije. Ova revolucija se približava sigurnim korakom.
