- Poruka
- 394.001
Realizam u književnosti nastao je sredinom 19. veka, istovremeno sa slikarstvom, kao reakcija na romantizam. Cilj književnog realizma bio je da verno i objektivno prikaže društvo, obične ljude i njihove svakodnevne probleme. Pisci su razvijali psihološke portrete likova, verodostojne dijaloge i detaljne opise okoline, time uvlačeći čitaoca u stvarnost koja im je bila bliska i prepoznatljiva. Pisci nisu bežali od problema svog vremena, od siromaštva, nejednakosti, birokratije, korupcije i moralnih dilema. Umesto heroja i mitoloških figura, u centru književnih dela su obični ljudi, i to trgovci, činovnici, seljaci, radnici. Dela često imaju kritički ton jer pokušavaju da ukažu na nepravde i slabosti društvenih struktura.
Najpoznatiji svetski realisti su Onore de Balzak u Francuskoj, koji je u ciklusu romana „Ljudska komedija“ prikazao celokupno francusko društvo svog vremena.
Čarls Dikens u Engleskoj, čija dela poput „Olivera Tvista“ i „Velikih očekivanja“ opisuju teške uslove života dece i radnika.
Ii ruski pisci Fjodor Dostojevski („Zločin i kazna“, „Braća Karamazovi“) i Lav Tolstoj („Rat i mir“, „Ana Karenjina“), koji su obogatili književnost dubokom psihološkom analizom i moralnim dilemama likova. Njihova dela se i danas čitaju kao univerzalna svedočanstva o ljudskoj prirodi.
U hrvatskoj književnosti ističe se Avgust Šenoa („Zlatarovo zlato“, „Prosjak Luka“), koji je kombinovao realizam sa istorijskim motivima.
U srpskoj književnosti značajan je Laza Lazarević sa svojim psihološkim pričama („Sve će to narod pozlatiti“).
Elementi realizma mogu naći kod Ive Andrića („Travnička hronika“).
Najpoznatiji svetski realisti su Onore de Balzak u Francuskoj, koji je u ciklusu romana „Ljudska komedija“ prikazao celokupno francusko društvo svog vremena.
Čarls Dikens u Engleskoj, čija dela poput „Olivera Tvista“ i „Velikih očekivanja“ opisuju teške uslove života dece i radnika.
Ii ruski pisci Fjodor Dostojevski („Zločin i kazna“, „Braća Karamazovi“) i Lav Tolstoj („Rat i mir“, „Ana Karenjina“), koji su obogatili književnost dubokom psihološkom analizom i moralnim dilemama likova. Njihova dela se i danas čitaju kao univerzalna svedočanstva o ljudskoj prirodi.
U hrvatskoj književnosti ističe se Avgust Šenoa („Zlatarovo zlato“, „Prosjak Luka“), koji je kombinovao realizam sa istorijskim motivima.
U srpskoj književnosti značajan je Laza Lazarević sa svojim psihološkim pričama („Sve će to narod pozlatiti“).
Elementi realizma mogu naći kod Ive Andrića („Travnička hronika“).
