YujiroHanma
Domaćin
- Poruka
- 3.797
U post-Mao eri, postalo je popularno naduvavati mane istorijskog zapisa Mao ere i ćutati o dostignućima tog vremena. Zapravo, daleko od toga da je to bilo doba ekonomske stagnacije kako se sada obično percipira, Mao era je bila jedno od najvećih modernizacija u svetskoj istoriji, uporedivo sa najintenzivnijom industrijalizacijom kod nekoliko velikih kasnijih dolazaka u moderno doba, kao što su Nemačka, Japan i Rusija.
Počevši od nepismene, tifusom zaražene populacije koja živi u ruševinama, i radeći u potpunosti pod masivnim zapadnim sankcijama, Mao je obezbedio osnovnu univerzalnu zdravstvenu zaštitu i udvostručio očekivani životni vek sa 35 na 68. Zdrava radna snaga je temelj svih ekonomija, i nijedna zemlja ne može da se pohvali porastom očekivanog životnog veka kao Kina pod Maom: Niti bilo koja zemlja može da se pohvali povećanjem prosperiteta pod Maom:
Nemačka se razvijala po 33% po deceniji od 1880-1914.
Japan po 43% od 1874-1929
SSSR po 54% između 1928-58.
Mao-ova Kina je bila 64% između 1952-72.
Mao-ovo ekonomsko dostignuće je još značajnije jer je postignuto samim Kineskim narodom na osnovu njihovih sopstvenih skromnih materijalnih resursa, sa malo spoljne pomoći ili podrške, a ipak, kada se Mao povukao, ostavio je Kinu bez duga.
Mao-ov uticaj na Kinesku ekonomsku politiku je jasan: naučio je ljude da čitaju i pišu, kako da budu zdravi i kako da razvijaju ekonomiju brže nego što je iko mogao zamisliti. Uprkos Zapadnom, dvadesetpetogodišnjem embargu na hranu, finansije, tehnologiju i medicinsku i poljoprivrednu opremu, i njihovom isključenju Kine iz porodice nacija, pokazao je Kini kako da razvija svoju ekonomiju nezavisno od Zapada – lekciju koju su shvatili ozbiljno.
Viši prinosi useva u kasnijim godinama bili bi nemogući bez Mao-vih obimnih projekata za navodnjavanje i kontrolu poplava – brana, navodnjavanje i rečnih nasipa – izgrađenih od strane kolektivizovanih seljaka u '50-im i '60-im. Između 1951. i 1974., Mao je
Tako potpuno je Mao transformisao kinesku ekonomiju da je, do vremena kada je odstupio, osnovni ključni demografski indikatori Kine bili na nivou mnogo bogatijih zemalja sa srednjim dohotkom.
Do 1974. je ujedinio, zamislio, reformisao i revitalizovao najveću, najstariju civilizaciju na svetu, modernizovao njenu ekonomiju nakon veka propalih modernizacija, i okončao milenijume gladi. Protjerao je invadore, razbojnike i ratne gospodare; eliminisao ozbiljan kriminal i drogu; udvostručio populaciju, njen životni vek i pismenost; oslobodio njene žene i obrazovao njene devojke; izbrisao njene razlike u bogatstvu i zemljištu; izgradio svu njenu osnovnu infrastrukturu; povećao ekonomiju za 65%; vodio četiri revolucije i uspeo u tri; proizveo mlazne avione, lokomotive, okeanske brodove, međukontinentalne balističke rakete, vodonikove bombe i satelite: temelj današnje tehnološki zasnovane ekonomije. Kaže Džon King Ferbank sa Harvarda,
Jednostavne činjenice Mao-ove karijere deluju neverovatno: na ogromnom prostoru od 400 miliona ljudi, u 28. godini, sa tucetom drugih, da osnuje partiju i u narednih pedeset godina da osvoji vlast, organizuje, i preoblikuje ljude i preuredi zemlju – istorija ne beleži veće dostignuće. Aleksandar, Cezar, Karl Veliki, svi kraljevi Evrope, Napoleon, Bizmark, Lenjin – nijedan prethodnik ne može da se uporedi sa obimom Mao Ce-tungovih dostignuća, jer nijedna druga zemlja nikada nije bila tako drevna i tako velika kao Kina. Zaista, Mao-ovo dostignuće je skoro izvan našeg razumevanja. - Džon King
Počevši od nepismene, tifusom zaražene populacije koja živi u ruševinama, i radeći u potpunosti pod masivnim zapadnim sankcijama, Mao je obezbedio osnovnu univerzalnu zdravstvenu zaštitu i udvostručio očekivani životni vek sa 35 na 68. Zdrava radna snaga je temelj svih ekonomija, i nijedna zemlja ne može da se pohvali porastom očekivanog životnog veka kao Kina pod Maom: Niti bilo koja zemlja može da se pohvali povećanjem prosperiteta pod Maom:
Nemačka se razvijala po 33% po deceniji od 1880-1914.
Japan po 43% od 1874-1929
SSSR po 54% između 1928-58.
Mao-ova Kina je bila 64% između 1952-72.
Mao-ovo ekonomsko dostignuće je još značajnije jer je postignuto samim Kineskim narodom na osnovu njihovih sopstvenih skromnih materijalnih resursa, sa malo spoljne pomoći ili podrške, a ipak, kada se Mao povukao, ostavio je Kinu bez duga.
Mao-ov uticaj na Kinesku ekonomsku politiku je jasan: naučio je ljude da čitaju i pišu, kako da budu zdravi i kako da razvijaju ekonomiju brže nego što je iko mogao zamisliti. Uprkos Zapadnom, dvadesetpetogodišnjem embargu na hranu, finansije, tehnologiju i medicinsku i poljoprivrednu opremu, i njihovom isključenju Kine iz porodice nacija, pokazao je Kini kako da razvija svoju ekonomiju nezavisno od Zapada – lekciju koju su shvatili ozbiljno.
Viši prinosi useva u kasnijim godinama bili bi nemogući bez Mao-vih obimnih projekata za navodnjavanje i kontrolu poplava – brana, navodnjavanje i rečnih nasipa – izgrađenih od strane kolektivizovanih seljaka u '50-im i '60-im. Između 1951. i 1974., Mao je
- okončao smrt od gladi
- udvostručio populaciju sa 542 miliona na 956 miliona
- udvostručio očekivani životni vek
- udvostručio kalorijski unos
- petostruko povećao BDP
- četvorostruko povećao pismenost
- povećao proizvodnju žitarica za 300%
- povećao ukupnu industrijsku proizvodnju za 4000%
- povećao tešku industriju za 9000%.
- povećao železničke linije za 266%
- povećao železnički saobraćaj sa 102,970,000 putnika na 814,910,000.
- povećao teretni železnički promet za 2000%
- povećao mrežu puteva za 1000%.
- povećao proizvodnju čelika sa nula na 35,000,000/godišnje
- Povećao doprinos industrije kineskom neto materijalnom proizvodu sa 23% na 54%.
- Lansirao satelite u orbitu
- Razvio atomsku bombu i vodonikovu bombu brže nego bilo ko u istoriji
Tako potpuno je Mao transformisao kinesku ekonomiju da je, do vremena kada je odstupio, osnovni ključni demografski indikatori Kine bili na nivou mnogo bogatijih zemalja sa srednjim dohotkom.
Do 1974. je ujedinio, zamislio, reformisao i revitalizovao najveću, najstariju civilizaciju na svetu, modernizovao njenu ekonomiju nakon veka propalih modernizacija, i okončao milenijume gladi. Protjerao je invadore, razbojnike i ratne gospodare; eliminisao ozbiljan kriminal i drogu; udvostručio populaciju, njen životni vek i pismenost; oslobodio njene žene i obrazovao njene devojke; izbrisao njene razlike u bogatstvu i zemljištu; izgradio svu njenu osnovnu infrastrukturu; povećao ekonomiju za 65%; vodio četiri revolucije i uspeo u tri; proizveo mlazne avione, lokomotive, okeanske brodove, međukontinentalne balističke rakete, vodonikove bombe i satelite: temelj današnje tehnološki zasnovane ekonomije. Kaže Džon King Ferbank sa Harvarda,
Jednostavne činjenice Mao-ove karijere deluju neverovatno: na ogromnom prostoru od 400 miliona ljudi, u 28. godini, sa tucetom drugih, da osnuje partiju i u narednih pedeset godina da osvoji vlast, organizuje, i preoblikuje ljude i preuredi zemlju – istorija ne beleži veće dostignuće. Aleksandar, Cezar, Karl Veliki, svi kraljevi Evrope, Napoleon, Bizmark, Lenjin – nijedan prethodnik ne može da se uporedi sa obimom Mao Ce-tungovih dostignuća, jer nijedna druga zemlja nikada nije bila tako drevna i tako velika kao Kina. Zaista, Mao-ovo dostignuće je skoro izvan našeg razumevanja. - Džon King
