- Poruka
- 392.030
Ime je dobila po obližnjem gradu Priboju koji se nalazi na svega par kilometara od ovog lečilišta, a sâmo lečilište pripada istoimenoj opštini Priboj. Pokraj reke Lim pronađeni su značajni termomineralni izvori lekovite vode čiji se potencijal uspešno iskorišćava. Celo ovo područje izuzetno je bogato neverovatno prirodom; Pribojska Banja je oivičena planinama Starovlaško-raške visije. Ovaj planinski venac zauzima veliko područje i deli se na dva dela: Stari Vlah i Raška. Pored Starovalško-raških palnina, u okolini Pribojske Banje nalaze se i Bić, Lisna Stena, Crni Vrh i Banjsko Brdo. Sâma Pribojska Banja smeštena je na prijatnoj nadmorskoj visini od 530 do 550 metara, te se zbog svog položaja i klime pod čijim je uticajem karakteriše i kao vazdušno i klimatsko lečilište. Do Pribojske Banje možete doći na dva načina: autom ili autobusom preko magistralnog puta Beograd – Podgorica; ili vozom koristeći železničku relaciju Beograd – Bar. Od Beograda, Pribojska Banja je udaljena 320 kilometara. Specifična je po svom položaju jer se nalazi kod tromeđe Bosne, Srbije i Crne Gore; a bogatstvo prirode u ovom kraju je neverovatno.
Najraniji pisani dokumenti koji spominju Pribojsku Banju datiraju iz 1153.godine. U pitanju je bio spis arabljanskog geografa Muhameda As Sarifa Idrisija, koji je po narudžbini normandskog kralja Rodžera II sastavljao i sastavio geografsku kartu sveta. Na ovoj geografskoj karti bila je ubeležena Pribojska Banja,pod imenom „Bania“.Bila je obeležena kao utvrđeni gradić kraj obale reke Lim. S obizrom na mali broj toponima sa područja Srbije koji su bili ubeleženi na toj karti, mora da je postojao neki dobar razlog zašto se na njoj našla baš Pribojska Banja; da li je to zbog samog njenog specifičnog geografskoj položaja, ili možda zbog njenih prirodnih lekovitih potencijala, nikada nećemo saznati.
Sledeće pominjanje Pribojske Banje, ali kao banje, u punom smislu te reči – kao jednog prirodnog lečilišta, desilo se za vreme Kraljevine Jugoslavije. Tada su se u statističkim godišnjacima naše zemlje navodile i najposećenije, najznačajnije banje u našoj zemlji, te je navedeno ukupno sedamnaest njih; na tom spisku našla se i „Banja kod Priboja“.
Dva termomineralna izvora, od više njih koji se nalaze u Pribojskoj Banji i čija temperatura iznosi toplih 37°C, najvažnija su, najviše zbog svoje snage, odnosno izdašnosti – izvor „Stara banja“ i izvor „Nova banja“. Ta dva izvora pune čak četiri zatvorena bazena u kojima gosti svakodnevno uživaju u ovoj toploj lekovitoj vodi.
Prve stručne hemijske analize ispitivanja ovih voda rađene su pre više od jednog veka, od strane lekara austrijskog vojnog garnizona. Ovaj garnizon bio je lociran, 1878. godine u Banji kod Priboja.Uzorci vode slali su se u Beč.Tadašnbji a i današnja ispitivanja potvrdjuju: da su vode sa ovih izvora i više nego povoljne za tretmane određenih bolesti ili njihovu prevenciju, kao i da se mogu uspešno koristiti u programima rehabilitacije ili pripreme sportista. Vode spadaju u indiferentne hometoerme zemno-alkalnog tipa; bez ukusa i mirisa su, a najviše su bogate sledećim elemenitima i mineralima: magnezijumom, kalcijumom, sulfatom, gvožđem, hlorom, i bikarbonatom. Izdašnost najslabijeg izvora u Pribojskoj banji daje 15 litara vode u sekundi (temperature 36,5°C), a izdašnost najjačeg 43 litre u sekundi (temperature 37,5°C).
Širok je spektar bolesti koje se uspešno leče i tretiraju lekovitim vodama i specijalizovanim terapijama u Pribojskoj Banji. Neke od njih su:
Neuralgije;
Kožna oboljenja i problemi sa zarastanjem rana; promene na koži nastale kao posledica šećerne bolesti i slabe periferne cirkulacije;
Ginekološki problemi (sterilitet; hronični aneksitisi)
Postraumatske povrede (stanja nakon preloma, iščašenja, hirurških intervencija i ostalih trauma kostiju i mišića; stanja nakon artroplastike kuka i kolena);
Sportske povrede;
Više oblika reumatizma (degenrativni, zapaljenski, metabolički, vanzglobni, hronični);
Bolesti gastrointestinalnog trakta ( mikrokalkuloza žučnih puteva; otežano varenje; funkcionalna oboljenja i stanja nakon operacija digestivnog trakta);
Bolesti dečjeg uzrasta;
Priroda u okolini Pribojske Banje pruža svim posetiocima mogućnost da istraže i upoznaju prirodne lepote tog kraja.Relativno bliziu nalaze se planine Zlatar i Zlatibor; zatim čuvena jezera – Zlatarsko, Potpećko i Radoinjsko;kao i Specijalni rezervat za zaštitu beloglavih supova koji se nalazi u okviru Ušačkog kanjona.Pored prirodnih lepota tu se nalaze i spomenici od velikog kulturno-istorijskog značaja, poput: Manastira Mileševa i Manastira Sveti Nikola koji datira najverovatnije iz 12. veka.
Najraniji pisani dokumenti koji spominju Pribojsku Banju datiraju iz 1153.godine. U pitanju je bio spis arabljanskog geografa Muhameda As Sarifa Idrisija, koji je po narudžbini normandskog kralja Rodžera II sastavljao i sastavio geografsku kartu sveta. Na ovoj geografskoj karti bila je ubeležena Pribojska Banja,pod imenom „Bania“.Bila je obeležena kao utvrđeni gradić kraj obale reke Lim. S obizrom na mali broj toponima sa područja Srbije koji su bili ubeleženi na toj karti, mora da je postojao neki dobar razlog zašto se na njoj našla baš Pribojska Banja; da li je to zbog samog njenog specifičnog geografskoj položaja, ili možda zbog njenih prirodnih lekovitih potencijala, nikada nećemo saznati.
Sledeće pominjanje Pribojske Banje, ali kao banje, u punom smislu te reči – kao jednog prirodnog lečilišta, desilo se za vreme Kraljevine Jugoslavije. Tada su se u statističkim godišnjacima naše zemlje navodile i najposećenije, najznačajnije banje u našoj zemlji, te je navedeno ukupno sedamnaest njih; na tom spisku našla se i „Banja kod Priboja“.
Dva termomineralna izvora, od više njih koji se nalaze u Pribojskoj Banji i čija temperatura iznosi toplih 37°C, najvažnija su, najviše zbog svoje snage, odnosno izdašnosti – izvor „Stara banja“ i izvor „Nova banja“. Ta dva izvora pune čak četiri zatvorena bazena u kojima gosti svakodnevno uživaju u ovoj toploj lekovitoj vodi.
Prve stručne hemijske analize ispitivanja ovih voda rađene su pre više od jednog veka, od strane lekara austrijskog vojnog garnizona. Ovaj garnizon bio je lociran, 1878. godine u Banji kod Priboja.Uzorci vode slali su se u Beč.Tadašnbji a i današnja ispitivanja potvrdjuju: da su vode sa ovih izvora i više nego povoljne za tretmane određenih bolesti ili njihovu prevenciju, kao i da se mogu uspešno koristiti u programima rehabilitacije ili pripreme sportista. Vode spadaju u indiferentne hometoerme zemno-alkalnog tipa; bez ukusa i mirisa su, a najviše su bogate sledećim elemenitima i mineralima: magnezijumom, kalcijumom, sulfatom, gvožđem, hlorom, i bikarbonatom. Izdašnost najslabijeg izvora u Pribojskoj banji daje 15 litara vode u sekundi (temperature 36,5°C), a izdašnost najjačeg 43 litre u sekundi (temperature 37,5°C).
Širok je spektar bolesti koje se uspešno leče i tretiraju lekovitim vodama i specijalizovanim terapijama u Pribojskoj Banji. Neke od njih su:
Neuralgije;
Kožna oboljenja i problemi sa zarastanjem rana; promene na koži nastale kao posledica šećerne bolesti i slabe periferne cirkulacije;
Ginekološki problemi (sterilitet; hronični aneksitisi)
Postraumatske povrede (stanja nakon preloma, iščašenja, hirurških intervencija i ostalih trauma kostiju i mišića; stanja nakon artroplastike kuka i kolena);
Sportske povrede;
Više oblika reumatizma (degenrativni, zapaljenski, metabolički, vanzglobni, hronični);
Bolesti gastrointestinalnog trakta ( mikrokalkuloza žučnih puteva; otežano varenje; funkcionalna oboljenja i stanja nakon operacija digestivnog trakta);
Bolesti dečjeg uzrasta;
Priroda u okolini Pribojske Banje pruža svim posetiocima mogućnost da istraže i upoznaju prirodne lepote tog kraja.Relativno bliziu nalaze se planine Zlatar i Zlatibor; zatim čuvena jezera – Zlatarsko, Potpećko i Radoinjsko;kao i Specijalni rezervat za zaštitu beloglavih supova koji se nalazi u okviru Ušačkog kanjona.Pored prirodnih lepota tu se nalaze i spomenici od velikog kulturno-istorijskog značaja, poput: Manastira Mileševa i Manastira Sveti Nikola koji datira najverovatnije iz 12. veka.
