Forma_Ideale
Aktivan član
- Poruka
- 1.451
U Beogradu je u četvrtak preminuo Petar Kralj. Tek teška bolest naterala ga je da “okači kopačke o klin”, što je odavno najavljivao, govoreći da se premorio... Ali za kralja glume koji je decenijama suvereno vladao scenom nije bilo odmora gotovo do poslednjeg daha. Igrao je u brojnim predstavama, televizijskim serijama, filmovima. Njegov Tola Manojlović živeo je u našem teatru četrdeset i četiri godine, pa je dugovečnost i žilavost ovog srpskog seljaka nadmašila vremešnost čak i čuvene “Bube u uhu”. Poslednja uloga u nekada matičnom teatru, Ateljeu 212: Andrija Gavrilović, zastavnik prve klase JNA u penziji, u predstavi “Matica”...
Posle Kočića i Servantesa, nizali su se drugi pisci, reditelji i ponude. Za uloge se nije nudio, ali kažu da pozive nije ni odbijao. Voleo je scenu, ali mu je i ona uzvraćala istom merom. Voleo je i poeziju, divno je kazivao, a i stihovi su voleli Petra Kralja. Kome još, kad se kaže “Santa Marija dela Salute” ne odzvanja u ušima njegov glas? Ili Davičova “Srbija”, njegovim glasom opevana “buna među narodima”...
Rođen je 4. aprila 1941. godine u Zagrebu, dva dana pre početka bombardovanja Jugoslavije. Usred ratnog vihora, s dve godine, stiže s majkom u Rumu kod ujaka.
Igrao je na mnogim scenama, najviše u Ateljeu i Narodnom pozorištu. Bio je nezaboravni Hamlet, Trepljev, Astrov i Ujka Vanja, Norman, Lefevr, Đorđe, David Štrbac... Gledali smo ga, između ostalih, u filmovima “Roj”, “Hajka”, “Poseban tretman”, “Sok od šljiva”, “Una”, “Andergraund”, “Sinovci”. Teško je prebrojati nagrade koje je dobio (nekoliko Sterijinih, nekoliko “Ćurana”, nekoliko “Zlatnih lovorovih vjenaca”...), a mnogobrojne TV serije nas svaki put, iznova, podsete na izuzetno majstorstvo ovog velikana glume - od “Čedomira Ilića”, “Diplomaca”, “S vanglom u svet”, “Nevena”, do “Boljeg života”, “Zaboravljenih”, “Srećnih ljudi”, “Porodičnog blaga”. Neko je rekao da je teško naći glumca Petrovog formata jer on igra za - ceo jedan teatar.
