Poas je vulkan sa 3 kratera koji se nalazi u Kostariki. Takođe je poznat širom sveta kao najjači gejzir na svetu. Postavlja se logično pitanje da li je Paos gejzir ili vulkan?! U stvari, oba su tačna odgovora. Jedna od poslednjih faza u evoluciji aktivnog vulkana je period kada se ponaša kao gejzir. Naučnici smatraju da ovaj trenutak zapravo predstavlja „početak kraja” životnog ciklusa vulkana, odnosno početak perioda njegovog gašenja. Kako voda prodire duboko u zemljinu koru, dolazi u kontakt sa izvorom toplote vulkana u vidu usijane stene koja se polako gasi i kao rezultat tog kontakta vulkan emituje erupcije vodene pare slične onima koje se vide u klasični gejziri. Tokom jednog takvog niza događaja 1910. godine, vulkan Poas je izbacio stub tople vode i pare na visinu od oko 6,4 km, postavljajući apsolutni rekord u erupciji gejzira. Kasnije, tokom istorije erupcija od 300 metara i više, često su kidale nebo iznad vulkana.
http://www.zanimljivageografija.rs/geografija/poas-vulkan-ili-gejzir/754
Inače Poas je vulkan sa 4 kratera od kojih su 2 odavno neaktivna. Jedan od njih popunjen je živopisnim jezerom dok drugi prekriva patuljasta šuma koja je neprekidno pod velom oblaka. Lokalne orhideje i neobična biljka poznata pod nadimkom „kišobran siromaha“ kao i retke vrste ptica iz roda slavuja i crvendaća pravo su prirodno bogatstvo Kostarike.
Najniži krater već deluje kao pravi vulkanski reljef. Prizor sličan površini Meseca proteže se kraterom dubine 300 m i prešnika preko 1,5 km. Dno je prekriveno vrućim blatnim jezerom koje se dimu i ključa a oko njega se prostire crno tlo nastalo slaganjem pepela prošarano grumenjem lave. U posednjih par godina krater se sve manje ponaša kao vulkan a sve više kao gejzir sa sve kraćim razmacima između erupcija vodene pare. Isparavanja su dovela do kiselih kiša toliko snažnih da su lokalna imanja opustošena a stanovnici se polako sele iz ovih krajeva. Naučnom svetu krater je postao omiiljen zbog jezera rastopljenog sumpora, jedinstvenog u svetu, koje se formiralo kao nusprodukt u procesu gašenja vulkana. Otvori iz kojih izbija para pod nazivom fumarole nalaze se na više mesta širom kratera i njegovog oboda a zbog neprijatnog mirisa sumpora koji iz njih uzbija najveći među njima poneo je nadimak „Đavolji zadah“. Sve u svemu, na prostoru samo jednog vilkana (i gejzira) možete uživati u mini kišnoj prašumi, bistrom jezeru i prizoru kao iz pakla i to na relativno maloj površini terena. Sjajna prilika za jedinstveni set fotografija sa vašeg putovanja.
Inače, vulkan Poas samo je jedan od 60-ak njih smeštenih u ovom delu Centralne Amerike. Ako ste ljubitelji ove vrste pejzaža ne propustite priliku da obiđete vulkan Kosigina u Nikaragvi čija je eksplozija 1835. godine bla snažnija od nuklearne bombe ili vulkan Pakava u Gvatemali čije erupcije čine reke tečne lave. Na mnogim mestima ovog podneblja možete videti otiske stopa ljudi koji su bežeći pred vulkanskom stihijom pregazili preko rasopljenih stena čijim hlađenjem je ostao jedinstveni pečat i dokaz tektonske aktivnosti ovog geološki izuzetno mladog dela naše prelepe planete.
http://www.zanimljivageografija.rs/geografija/poas-vulkan-ili-gejzir/754
Inače Poas je vulkan sa 4 kratera od kojih su 2 odavno neaktivna. Jedan od njih popunjen je živopisnim jezerom dok drugi prekriva patuljasta šuma koja je neprekidno pod velom oblaka. Lokalne orhideje i neobična biljka poznata pod nadimkom „kišobran siromaha“ kao i retke vrste ptica iz roda slavuja i crvendaća pravo su prirodno bogatstvo Kostarike.
Najniži krater već deluje kao pravi vulkanski reljef. Prizor sličan površini Meseca proteže se kraterom dubine 300 m i prešnika preko 1,5 km. Dno je prekriveno vrućim blatnim jezerom koje se dimu i ključa a oko njega se prostire crno tlo nastalo slaganjem pepela prošarano grumenjem lave. U posednjih par godina krater se sve manje ponaša kao vulkan a sve više kao gejzir sa sve kraćim razmacima između erupcija vodene pare. Isparavanja su dovela do kiselih kiša toliko snažnih da su lokalna imanja opustošena a stanovnici se polako sele iz ovih krajeva. Naučnom svetu krater je postao omiiljen zbog jezera rastopljenog sumpora, jedinstvenog u svetu, koje se formiralo kao nusprodukt u procesu gašenja vulkana. Otvori iz kojih izbija para pod nazivom fumarole nalaze se na više mesta širom kratera i njegovog oboda a zbog neprijatnog mirisa sumpora koji iz njih uzbija najveći među njima poneo je nadimak „Đavolji zadah“. Sve u svemu, na prostoru samo jednog vilkana (i gejzira) možete uživati u mini kišnoj prašumi, bistrom jezeru i prizoru kao iz pakla i to na relativno maloj površini terena. Sjajna prilika za jedinstveni set fotografija sa vašeg putovanja.
Inače, vulkan Poas samo je jedan od 60-ak njih smeštenih u ovom delu Centralne Amerike. Ako ste ljubitelji ove vrste pejzaža ne propustite priliku da obiđete vulkan Kosigina u Nikaragvi čija je eksplozija 1835. godine bla snažnija od nuklearne bombe ili vulkan Pakava u Gvatemali čije erupcije čine reke tečne lave. Na mnogim mestima ovog podneblja možete videti otiske stopa ljudi koji su bežeći pred vulkanskom stihijom pregazili preko rasopljenih stena čijim hlađenjem je ostao jedinstveni pečat i dokaz tektonske aktivnosti ovog geološki izuzetno mladog dela naše prelepe planete.
