- Poruka
- 379.360
Povodom 90. godišnjice rođenja slavnog srpskog slikara Milića Stankovića, čuvenog Milića od Mačve, u Narodnom muzeju promovisana je monografija
„Milić od Mačve – srpski barbarogenije“
Barbarogenije, pojam koji potiče iz zenitizma, srpskog avangardnog pokreta s početka prošlog veka, označava novovekovnog heroja koji brani svoje poreklo i nacionalni identitet. Svojim životom i delom Milić od Mačve jeste istinski srpski barbarogenije, koji je rodnu Mačvu doživljavao kao centar sveta.
Ono što su za njega primetili jeste, da postao svetski slikar ostajući naš. On je sebi veliko ime u Evropi i svetu izgradio ne tako što je otišao u inostranstvo, kao mnogi drugi slikari tih pedesetih godina, nego što je ovde imao svoju bazu, a bio tražen na sve strane.Srpski barbarogenije je još kao osamnaestogodišnjak doneo odluku da će biti slikar i da će živeti od slikarstva. A uzori su mu pored Dalija i de Kirika bili i Boš, Brojgel.
Bio je jedinstven kao slikar 20.-og veka .On je čak i u Medijali bio neobičan. Jer oni su negovali tu figuraciju, fantastiku, a bio je neobičan što je jedini prikazivao nacionalne teme u velikoj meri.
Milić od Mačve ( 1934- 2000) bio je jedan od najpoznatijih srpskih slikara XX veka.
Milićevo pravo ime bilo je Milić Stanković ali je široj javnosti više poznat pod svojim umetničkim pseudonimom Milić od Mačve, značenja da je poreklom iz Mačve, oblasti u severozapadnoj Srbiji čiji je najveći grad Šabac.Nacionalne motive Milić od Mačve je jedinstvenim stilom spajao sa nadrealizmom i simbolizmom i ostavio neizbrisiv trag u istoriji srpske umetnosti. Nije voleo da se odvaja od svojih slika, pa ih je prodavao samo onim ljudima i ustanovama gde je mogao da povremeno ode i da ih ponovo vidi.
Đorđe Kadijević je rekao jednom prilikom, zapravo su slike Milićev dvojnik i da vi možete da upoznate Milića gledajući njegove slike, ne morate o njemu da znate ništa. U tom smislu, knjiga je dobra zato što gledajući slike vi ćete da upoznate Milića“
Umetnik sa plaštom, renesansnom kapom i štapom bavio se i arhitekturom, projektovao je i sagradio tri ateljea, vajarstvom i pisanjem poezije.
Preminuo je 8. decembra 2000. godine i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.(rts)
