- Poruka
- 5.472
1914. godine rođen je američki fizičar Džejms Alfred van Alen zaslužan za okriće pojaseva zračenja oko Zemlje, bez kojih na našoj planeti ne bi bilo sadašnjeg oblika života.
Van Alenovi pojasevi zračenja su područja oko Zemlje u kojima se zbog delovanja Zemljinog magnetnog polja električki nabijene čestice /većinom protoni i elektroni/, uz malo alfa čestica i jona kiseonika, kreću velikim brzinama stvarajući snažan izvor elektromagnetnog zračenja.
Unutrašnji Van Alenov pojas nalazi se na visini od 1.000 do 10.000 kilometara, a spoljni na visini od 13.000 do 60.000 kilometara.
Treći, privremeni, Van Alenov pojas otkriven je u septembru 2012. godine između unutrašnjeg i spoljnog pojasa i trajao je mesec dana.
Pojasevi nisu pravilnog oblika niti su jednako udaljeni od Zemlje, jer ih Sunčev vetar potiskuje na osvetljenoj strani prema Zemljinoj površini, dok su na tamnoj strani razvučeni u svemir.
Zbog velike prodorne moći čestica mogu nastati oštećenja svemirskih letelica, pogotovo kada se zbog pojačane Sunčeve aktivnosti povećaju energije čestica i nastanu geomagnetne oluje.
Ovi pojasevi okružuju Zemlju poput štitova iz naučnofantastičnog serijala "Zvezdane staze".
Američki naučni tim otkrio je svojevremeno barijeru na nekih 11,5 kilometara iznad površine Zemlje - ona blokira visokoenergične elektrone koji prete astronautima i satelitima, navode naučni portali.
Sve to izgleda poput štitova koje kreiraju energetska polja u "Zvezdanim stazama" za odbranu svemirskih brodova od vanzemaljskih oružja.
Priroda energetskog polja ostaje nerešena misterija, navode naučni krugovi.
Naučnici navode da pojasevi nisu povezani sa magnetskim poljem niti radio-signalima koje su stvorili ljudi.
Takođe, naučnici nisu ubeđeni da oblak naelektrisanog gasa koji se zove plazmasfera, a koji se nalazi u Van Alenovom pojasu, može da objasni fenomen.
Skeptici koji ni danas ne veruju da su se ljudi spustili na Mesec kao argument potežu upravo Van Alenove pojaseve, tvrdeći da nijedan zemaljski vasionski brod ne može da podnese radijaciju kojoj je izložen unutar tog štita.
Džejms Alfred van Allen
Van Alenovi pojasevi zračenja su područja oko Zemlje u kojima se zbog delovanja Zemljinog magnetnog polja električki nabijene čestice /većinom protoni i elektroni/, uz malo alfa čestica i jona kiseonika, kreću velikim brzinama stvarajući snažan izvor elektromagnetnog zračenja.
Unutrašnji Van Alenov pojas nalazi se na visini od 1.000 do 10.000 kilometara, a spoljni na visini od 13.000 do 60.000 kilometara.
Treći, privremeni, Van Alenov pojas otkriven je u septembru 2012. godine između unutrašnjeg i spoljnog pojasa i trajao je mesec dana.
Pojasevi nisu pravilnog oblika niti su jednako udaljeni od Zemlje, jer ih Sunčev vetar potiskuje na osvetljenoj strani prema Zemljinoj površini, dok su na tamnoj strani razvučeni u svemir.
Zbog velike prodorne moći čestica mogu nastati oštećenja svemirskih letelica, pogotovo kada se zbog pojačane Sunčeve aktivnosti povećaju energije čestica i nastanu geomagnetne oluje.
Ovi pojasevi okružuju Zemlju poput štitova iz naučnofantastičnog serijala "Zvezdane staze".
Američki naučni tim otkrio je svojevremeno barijeru na nekih 11,5 kilometara iznad površine Zemlje - ona blokira visokoenergične elektrone koji prete astronautima i satelitima, navode naučni portali.
Sve to izgleda poput štitova koje kreiraju energetska polja u "Zvezdanim stazama" za odbranu svemirskih brodova od vanzemaljskih oružja.
Priroda energetskog polja ostaje nerešena misterija, navode naučni krugovi.
Naučnici navode da pojasevi nisu povezani sa magnetskim poljem niti radio-signalima koje su stvorili ljudi.
Takođe, naučnici nisu ubeđeni da oblak naelektrisanog gasa koji se zove plazmasfera, a koji se nalazi u Van Alenovom pojasu, može da objasni fenomen.
Skeptici koji ni danas ne veruju da su se ljudi spustili na Mesec kao argument potežu upravo Van Alenove pojaseve, tvrdeći da nijedan zemaljski vasionski brod ne može da podnese radijaciju kojoj je izložen unutar tog štita.
Džejms Alfred van Allen
