Kojot
Zainteresovan član
- Poruka
- 350
Marička bitka – tursko bugarska kolaboracija
Najveća vojska na Helmskom poluostrvu ( celoj Evropi? ) pod vođstvom braće Mrnjavčević Vukašina i Uglješe, pošla je na boj sa sve više nadirućim Otomanima-Turcima i ostalim azijatima.
Taj susret Evrope i Azije je trebao da se odigra na reci Marici, na teritoriji današnje Bugarske. Otomani su u tom periodu već okupirali bulgarske gradove i teritorije, na kojima su ovi obitavali već više vekova unazad, bez ikakve konfrotacije od strane Bulgara. Tadašnja bulgarska vlastela je odlučila da se ne suprotstavi Turcima, a kao razlog tome u prilog ide, pored brojnosti horda iz Azije, i činjenica da su imali iste daleke pretke. A ta mongolska konekcija je igrala veliku ulogu.
Dakle, tada su velike Srbske vojskovođe, braća Mrnjavčević, sa tada najvećom znanom vojskom krenule da zaustave dalji prodor Otomana.
I tu dolazi do paradoksa što se tiče izvora klasične istorije. Naime, u konvencionali piše, da je Najveća vojska poražena na spavanju. A to je naravno jedna velika neistina. Upravo su to stvari o kojima je apsurdno i govoriti.
Pošto su se Bulgari predali Otomanima, ovi su to i te kako znali da iskoriste. Preuzeli su ceo bulgarski staleški red a tako i kontrolu nad njima.
Srbska vojska koja je tada trebala da ratuje sa Otomanima, nije znala da isto tako mora da se čuva i od Bulgara. Vojska koja se usresredila na boj nije uvidela da je, zemlja bulgarska ustvari neprijateljska zemlja. A verovali su u suprotno.
Izdajstvo Bulgara je bilo osnovni put kojim su Turci dalje napredovali.
Otomanska imperija je u narednim vekovima predstavljala najveću opasnost po Stari kontinent.
Najveća vojska na Helmskom poluostrvu ( celoj Evropi? ) pod vođstvom braće Mrnjavčević Vukašina i Uglješe, pošla je na boj sa sve više nadirućim Otomanima-Turcima i ostalim azijatima.
Taj susret Evrope i Azije je trebao da se odigra na reci Marici, na teritoriji današnje Bugarske. Otomani su u tom periodu već okupirali bulgarske gradove i teritorije, na kojima su ovi obitavali već više vekova unazad, bez ikakve konfrotacije od strane Bulgara. Tadašnja bulgarska vlastela je odlučila da se ne suprotstavi Turcima, a kao razlog tome u prilog ide, pored brojnosti horda iz Azije, i činjenica da su imali iste daleke pretke. A ta mongolska konekcija je igrala veliku ulogu.
Dakle, tada su velike Srbske vojskovođe, braća Mrnjavčević, sa tada najvećom znanom vojskom krenule da zaustave dalji prodor Otomana.
I tu dolazi do paradoksa što se tiče izvora klasične istorije. Naime, u konvencionali piše, da je Najveća vojska poražena na spavanju. A to je naravno jedna velika neistina. Upravo su to stvari o kojima je apsurdno i govoriti.
Pošto su se Bulgari predali Otomanima, ovi su to i te kako znali da iskoriste. Preuzeli su ceo bulgarski staleški red a tako i kontrolu nad njima.
Srbska vojska koja je tada trebala da ratuje sa Otomanima, nije znala da isto tako mora da se čuva i od Bulgara. Vojska koja se usresredila na boj nije uvidela da je, zemlja bulgarska ustvari neprijateljska zemlja. A verovali su u suprotno.
Izdajstvo Bulgara je bilo osnovni put kojim su Turci dalje napredovali.
Otomanska imperija je u narednim vekovima predstavljala najveću opasnost po Stari kontinent.
