- Poruka
- 400.120
Ljubičasta kravata ima zanimljivo i višeslojno značenje, kako u simbolici boja, tako i u društvenom kontekstu. Ova boja je tradicionalno povezana sa moći, dostojanstvom i luksuzom.Još u starom Rimu i Vizantiji ljubičastu su nosili isključivo carevi i visoko plemstvo, jer je bila izuzetno retka i skupa za proizvodnju. Zbog toga je do danas zadržala prizvuk autoriteta, samopouzdanja i sofisticiranosti.
Ljubičasta boja datira još iz antičkog sveta, gde je imala gotovo mitski status. U starom Tiru, feničanskom gradu-državi (današnji Liban), proizvodila se iz retkog morskog puža murex, pa je takozvana „tirijanska purpura“ bila toliko skupa da su mogli da je nose samo carevi i sveštenici. Rimljani su njome bojili toge senatora i imperatora, dok je u Vizantiji bila simbol božanskog prava na vladanje — zato su vladare često nazivali „rođenima u purpuru“.
Kada su kravate ušle u modu tokom 18. i 19. veka, plemstvo i visoko društvo prepoznali su ljubičastu kao boju prestiža, kulture i intelektualnog uzdizanja. U viktorijanskoj Engleskoj, muškarci koji su nosili kravate u nijansama purpurne ili tamnolila smatrani su sofisticiranim estetama, često umetničkih sklonosti.
Poslovni kodeks
Tokom 20. veka, kada kravata postaje nezaobilazan deo poslovnog i političkog kodeksa, ljubičasta je zadržala oreol ekskluzivnosti. U vreme kada su crvene i plave kravate počele označavati političke tabore, ljubičasta je postala boja neutralnosti, pomirenja i promišljenog autoriteta.U savremenom poslovnom svetu ljubičasta kravata ima posebno mesto, jer jasno izražava karakter i stav onoga ko je nosi. Osoba koja je odabere obično ima snažan individualni stil i ne boji se da se istakne. Istovremeno, ta boja odražava kreativnost, samouverenost i smirenost – jer ljubičasta spaja energiju crvene i stabilnost plave. Tamniji tonovi, poput purpurne ili boje šljive, povezuju se sa mudrošću i iskustvom, dok svetlije nijanse – lavanda ili lila – deluju umetnički, suptilno i meko.
Ljubičasta boja datira još iz antičkog sveta, gde je imala gotovo mitski status. U starom Tiru, feničanskom gradu-državi (današnji Liban), proizvodila se iz retkog morskog puža murex, pa je takozvana „tirijanska purpura“ bila toliko skupa da su mogli da je nose samo carevi i sveštenici. Rimljani su njome bojili toge senatora i imperatora, dok je u Vizantiji bila simbol božanskog prava na vladanje — zato su vladare često nazivali „rođenima u purpuru“.
Kada su kravate ušle u modu tokom 18. i 19. veka, plemstvo i visoko društvo prepoznali su ljubičastu kao boju prestiža, kulture i intelektualnog uzdizanja. U viktorijanskoj Engleskoj, muškarci koji su nosili kravate u nijansama purpurne ili tamnolila smatrani su sofisticiranim estetama, često umetničkih sklonosti.
Poslovni kodeks
Tokom 20. veka, kada kravata postaje nezaobilazan deo poslovnog i političkog kodeksa, ljubičasta je zadržala oreol ekskluzivnosti. U vreme kada su crvene i plave kravate počele označavati političke tabore, ljubičasta je postala boja neutralnosti, pomirenja i promišljenog autoriteta.U savremenom poslovnom svetu ljubičasta kravata ima posebno mesto, jer jasno izražava karakter i stav onoga ko je nosi. Osoba koja je odabere obično ima snažan individualni stil i ne boji se da se istakne. Istovremeno, ta boja odražava kreativnost, samouverenost i smirenost – jer ljubičasta spaja energiju crvene i stabilnost plave. Tamniji tonovi, poput purpurne ili boje šljive, povezuju se sa mudrošću i iskustvom, dok svetlije nijanse – lavanda ili lila – deluju umetnički, suptilno i meko.
