Nikita Kulganov
Buduća legenda
- Poruka
- 37.596
- Evo Vranca, evo Vranca Vojvode Pećanca - stih koji je Draža hteo da izbaci iz pesme od Tople do Tople po svaku cenu, jer taj stih upravo je govorio o velikoj popularnosti Penćanca- Milovan Drecun politički i istorijski analitičar
Kosta Pećanac Dražin suparnik, izmedju njih dvojice je postojalo rivalstvo, koje se posle pretvorilo u lični rat. Draži je smetala njegova popularnost i po svaku cenu je hteo da ga likvidira i to najgori mogući način da ga zakolje. Draža je u to vreme svestan da gubi rat, ali to njemu nije bitno, njega vodi slepa mrznja da ubije svoga rivala.
Bojan Dimitrijevic je rekao da su cetnici Koste Pecanca pomogli Drazi da prezivi i da legalizuje svoje snage, a Draza ga je posle likvidirao.
Konstantin Milovanović - Kosta Pećanac (Dečani, 1879. - Sokobanja, 25. V. 1944) je bio četnički vojvoda iz vremena balkanskih ratova kraljevine Srbije, prvog svetskog rata i drugog svetskog rata u Jugoslaviji.
Učestvovao je u Balkanskim ratovima 1912/1913. kao pripadnik četničkih jedinica. Za vrijeme Prvog svjetskog rata zajedno s poraženom srpskom vojskom i srpskom vladom prebacio se na otok Krf.
Pećanac je poslat od srpske Vrhovne komande 1916. godine da preuzme kontrolu nad Topličkim ustankom.
Ključeve manastira Visoki Dečani prima vojvoda Kosta Pećanac od austrijskog činovnika. Desno je poručnik Milan Zonić-Kral. Slika je nastala 29. septembra 1918. godine, a našla se na jugoslovenskoj razglednici tridesetih godina.
https://www.telegraf.rs/zanimljivos...kljuceve-visokih-decana-vojvodi-kosti-pecancu
https://historica.fandom.com/wiki/Kosta_Pecanac
Još u danima aprilskog rasula, Kosta Pećanac, koji je bio na čelu četništva, instalirao je svoj štab na planini Sokolovici, na tromeđi srezova kosaničkog, topličkog i jablaničkog, i odatle počeo da šalje na sve strane vojvodske dekrete, vrbujući oficire bivše vojske koji su dolazili kućama, opštinske delovođe i razne političare, koji su nastavljali sa organizovanjem četničkih jedinica. U početku je to činjeno tako da se kod rodoljubivih masa mogao stvoriti utisak da je reč o pripremama za borbe protiv okupatora u „pogodnom momentu".
Po okupaciji Jugoslavije, Pećanac je bio suparnik Draži Mihailoviću u borbi za vlast nad četnicima. Pećanac je, kao i Draža Mihailović, organizovao ljude u šumi i čekao.
On je prvi sklopio sporazum sa Nemcima, o zajedničkoj borbi protiv partizanskog ustanka. 18. avgusta 1941. godine, dok je ugovarao saradnju sa okupacionim trupama, Pećanac je primio pismo od Draže Mihailovića koji je tražio da se nagode. Pećanac bi kontrolisao četnike južno od Zapadne Morave, a Mihailović četnike u svim drugim oblastima. Pećanac odbio njegov zahtev. Sugerisao je Draži Mihailoviću da mu se potčini, ponudivši mu mesto načelnika štaba. 27. avgusta, vojvoda Pećanac je izdao "Proglas dragom narodu", u kom sebe prikazuje kao zaštitnika Srba, pozivajući "odrede formirane bez njegovog odobrenja" da stupe pod njegovu komandu.
Engleski oficir Kapet DŽons je bio u poseti štabu Vojvode Koste Pećanca u septembru 1941.
Pećanac je isto kao i Draža odbio saradnju sa partizanima da se bore protiv okupatora.
U borbama do kraja 1941. godine partizani su zarobljenim četnicima sudili i uglavnom su ih, ako nisu bili zločinci, puštali kućama, iako su četnici zarobljene partizane ili odmah ubijali ili predavali Nemcima, a ovi odvodili u logore, gde su streljani. Mećutim, nekoliko borbi početkom 1942. godine, kada su četnici ispoljili posebna zverstva prema zarobljenicima, partizanima, ali i njihovim porodicama i uopšte osumnjičenim da su simpatizeri, i partizani oštrije kažnjavaju zarobljene četnike.
U septembru 1941. godine, razvojem ustanka u Srbiji, neki od Pećanačevih potčinjenih se pridružuju partizanima u borbi protiv Nemaca. 7. oktobra 1941. godine, Pećanac poslao zahtev šefu srpske marionetske vlade Milanu Nediću za snabdevanje, oružje, plate i još mnogo toga. Međutim, krajem oktobra Nemci su odlučili da prestanu naoružavati "nepouzdane" elemente unutar Pećanačevih četnika. Kasnije su njegovi zahtevi ispunjeni. 17. januara 1942. godine, prema nemačkim podacima, 72 oficira i 7.963 četnička borca su bili pod komandom srpske žandarmerije. U to vreme bilo je oko dve ili tri hiljade Mihailovićevih četnici koji su se legalizovali.
Pećanac je smatrao da se Mihailović meša u njegovu nadležnost vođenja četničkih odreda. Pećanac je tvrdio da je politika emigrantske jugoslovenske vlade slična politici koju je Pašićeva vlada vodila iz emigracije u prvom svetskom ratu, kada je on poslat da uguši ustanak.
.Brojno stanje četničkih odreda, a naročito broj četnika u njima, često se menjao, pa ga je teško utvrditi. Kosta Pećanac, proglasivši se za komandanta svih četničkih odreda, tvrdio je da raspolaže sa 80 odreda i oko 15.000 četnika. Kosta Peć.Brojno stanje ljudstva u odredima često se menjalo, jer su mnogi četnici koji su stupili u odrede radi borbe protiv neprijatelja, shvativši da Pećanac stupa u otvorenu saradnju sa okupatorom, napuštali odrede. Osipanje odreda je bilo naročito primetno posle neke neuspele četničke potere i borbe sa partizanima, kada su odredi bili potučeni.
Ipak, jedan broj je ostajao, a naročito kada su odredi i četnici u njima, počeli da primaju plate i dnevnice. Prema platnim spiskovima, početkom 1942. godine bio je 41 četnički odred sa oko 4000 četnika, ali je i taj broj u toku 1942. godine smanjivan
PO NALOGU DRAŽE MIHAILOVIĆA, KOSTA PEĆANAC JE LIKVIDIRAN
Posle naloga Milana Nedića da se Pećančevi četnički odredi rasformiraju Kosta Pećanac sklanja se sa stotinak, sebi odanih četnika u Lukovsku banju, na padinama Kopaonika. Ali, kada su odredi Draže Mihailovića krajem 1942. i početkom 1943. godine, počeli da kruže ovim krajem, pa jedne noći napali i Kostin štab u Lukovskoj banji, Pećanac se u dogovoru sa Nedićem sklanja u Sokobanju. Bio je smeštenu vili Milanovo, posle rata nazvanog "Dalmacija". Uz sebeje imao 50 do 60 četnika, koji su bili na platnom spisku Nedićeve državne straže i imali sve beneficije kao i oni: dobijali su sledovanje namirnica, ali i piće, uglavnom rakiju
.
Kosta Pećanacje znao da je od strane Draže Mihailovića osućen na smrt, ali je smatrao da je to Mihailovićev politički potez, te da se neće usuditi da likvidira vojvodu i prvog gerilca Srbije.
Dana 17. februara 1944, u ataru sela Resnika, na drugom kilometru od Banje ka Aleksincu, grupa Dražinih četnika iz Deligradskog korpusa, predvoćena Vojinom Andrićem uhvatila je Kostu, dok se sa grupom četnika nalazio u lovu. Andrić, inače šef ravnogorske omladine, došao je na ovaj teren sa ličnom naredbom Draže Mihailovića da organizuje likvidaciju Koste Pećanca.
Po nekim kazivanjima, Kosta je na licu mesta ubijen, a egzekutori su bili četnici Budimir Mitrović i Tilko Dinić, zvani "Kasapče", poznat kao koljaš - egzekutor u Deligradskom korpusu Ljube Jovanovića - Patka.
U verziji koju je posle osloboćenja ispričao Vojin Andrić, na saslušanju u OZNI Sokobanje, egzekucija nije odmah izvršena, već tek 5. maja 1944. godine, i to u obližnjem selu Nikolici, na putu za selo Čitluk.
Prema napisu bivšeg šefa OZNE u Sokobanji Miodraga Ni-kolića (Svedok, 1. juli 2003.), Vojin Andrić je improvizovao suđenje Kosti Milovanoviću - Pećancu, a sudsko veće su sačinjavali Andrić, kao predsednik, jedan od članova veća Ceka Cekić (ostalih se ne seća), koje je Pećanca "zbog saradnje sa okupatorom" osudilo na smrt. I Andrić je potvrdio da je egzekutor bio "Kasapče", a da je Kosta zaklan i sahranjen ispod neke kruške, kraj puta koji od Sokobanje vodi ka selu Nikolici.
http://istorijanisa.wikidot.com/cetnici-koste-pecanca
Inače Draža je plagijator jer je promenio reči u pesmi spremte se spremte se četnici, jer prava i prava verzija te pesme je posvećena Vojvodi Kosti Pećancu.
Kosta Pećanac Dražin suparnik, izmedju njih dvojice je postojalo rivalstvo, koje se posle pretvorilo u lični rat. Draži je smetala njegova popularnost i po svaku cenu je hteo da ga likvidira i to najgori mogući način da ga zakolje. Draža je u to vreme svestan da gubi rat, ali to njemu nije bitno, njega vodi slepa mrznja da ubije svoga rivala.
Bojan Dimitrijevic je rekao da su cetnici Koste Pecanca pomogli Drazi da prezivi i da legalizuje svoje snage, a Draza ga je posle likvidirao.
Učestvovao je u Balkanskim ratovima 1912/1913. kao pripadnik četničkih jedinica. Za vrijeme Prvog svjetskog rata zajedno s poraženom srpskom vojskom i srpskom vladom prebacio se na otok Krf.
Pećanac je poslat od srpske Vrhovne komande 1916. godine da preuzme kontrolu nad Topličkim ustankom.
Ključeve manastira Visoki Dečani prima vojvoda Kosta Pećanac od austrijskog činovnika. Desno je poručnik Milan Zonić-Kral. Slika je nastala 29. septembra 1918. godine, a našla se na jugoslovenskoj razglednici tridesetih godina.
https://www.telegraf.rs/zanimljivos...kljuceve-visokih-decana-vojvodi-kosti-pecancu
https://historica.fandom.com/wiki/Kosta_Pecanac
Još u danima aprilskog rasula, Kosta Pećanac, koji je bio na čelu četništva, instalirao je svoj štab na planini Sokolovici, na tromeđi srezova kosaničkog, topličkog i jablaničkog, i odatle počeo da šalje na sve strane vojvodske dekrete, vrbujući oficire bivše vojske koji su dolazili kućama, opštinske delovođe i razne političare, koji su nastavljali sa organizovanjem četničkih jedinica. U početku je to činjeno tako da se kod rodoljubivih masa mogao stvoriti utisak da je reč o pripremama za borbe protiv okupatora u „pogodnom momentu".
Po okupaciji Jugoslavije, Pećanac je bio suparnik Draži Mihailoviću u borbi za vlast nad četnicima. Pećanac je, kao i Draža Mihailović, organizovao ljude u šumi i čekao.
On je prvi sklopio sporazum sa Nemcima, o zajedničkoj borbi protiv partizanskog ustanka. 18. avgusta 1941. godine, dok je ugovarao saradnju sa okupacionim trupama, Pećanac je primio pismo od Draže Mihailovića koji je tražio da se nagode. Pećanac bi kontrolisao četnike južno od Zapadne Morave, a Mihailović četnike u svim drugim oblastima. Pećanac odbio njegov zahtev. Sugerisao je Draži Mihailoviću da mu se potčini, ponudivši mu mesto načelnika štaba. 27. avgusta, vojvoda Pećanac je izdao "Proglas dragom narodu", u kom sebe prikazuje kao zaštitnika Srba, pozivajući "odrede formirane bez njegovog odobrenja" da stupe pod njegovu komandu.
Engleski oficir Kapet DŽons je bio u poseti štabu Vojvode Koste Pećanca u septembru 1941.
Pećanac je isto kao i Draža odbio saradnju sa partizanima da se bore protiv okupatora.
U borbama do kraja 1941. godine partizani su zarobljenim četnicima sudili i uglavnom su ih, ako nisu bili zločinci, puštali kućama, iako su četnici zarobljene partizane ili odmah ubijali ili predavali Nemcima, a ovi odvodili u logore, gde su streljani. Mećutim, nekoliko borbi početkom 1942. godine, kada su četnici ispoljili posebna zverstva prema zarobljenicima, partizanima, ali i njihovim porodicama i uopšte osumnjičenim da su simpatizeri, i partizani oštrije kažnjavaju zarobljene četnike.
U septembru 1941. godine, razvojem ustanka u Srbiji, neki od Pećanačevih potčinjenih se pridružuju partizanima u borbi protiv Nemaca. 7. oktobra 1941. godine, Pećanac poslao zahtev šefu srpske marionetske vlade Milanu Nediću za snabdevanje, oružje, plate i još mnogo toga. Međutim, krajem oktobra Nemci su odlučili da prestanu naoružavati "nepouzdane" elemente unutar Pećanačevih četnika. Kasnije su njegovi zahtevi ispunjeni. 17. januara 1942. godine, prema nemačkim podacima, 72 oficira i 7.963 četnička borca su bili pod komandom srpske žandarmerije. U to vreme bilo je oko dve ili tri hiljade Mihailovićevih četnici koji su se legalizovali.
Pećanac je smatrao da se Mihailović meša u njegovu nadležnost vođenja četničkih odreda. Pećanac je tvrdio da je politika emigrantske jugoslovenske vlade slična politici koju je Pašićeva vlada vodila iz emigracije u prvom svetskom ratu, kada je on poslat da uguši ustanak.
.Brojno stanje četničkih odreda, a naročito broj četnika u njima, često se menjao, pa ga je teško utvrditi. Kosta Pećanac, proglasivši se za komandanta svih četničkih odreda, tvrdio je da raspolaže sa 80 odreda i oko 15.000 četnika. Kosta Peć.Brojno stanje ljudstva u odredima često se menjalo, jer su mnogi četnici koji su stupili u odrede radi borbe protiv neprijatelja, shvativši da Pećanac stupa u otvorenu saradnju sa okupatorom, napuštali odrede. Osipanje odreda je bilo naročito primetno posle neke neuspele četničke potere i borbe sa partizanima, kada su odredi bili potučeni.
Ipak, jedan broj je ostajao, a naročito kada su odredi i četnici u njima, počeli da primaju plate i dnevnice. Prema platnim spiskovima, početkom 1942. godine bio je 41 četnički odred sa oko 4000 četnika, ali je i taj broj u toku 1942. godine smanjivan
PO NALOGU DRAŽE MIHAILOVIĆA, KOSTA PEĆANAC JE LIKVIDIRAN
Posle naloga Milana Nedića da se Pećančevi četnički odredi rasformiraju Kosta Pećanac sklanja se sa stotinak, sebi odanih četnika u Lukovsku banju, na padinama Kopaonika. Ali, kada su odredi Draže Mihailovića krajem 1942. i početkom 1943. godine, počeli da kruže ovim krajem, pa jedne noći napali i Kostin štab u Lukovskoj banji, Pećanac se u dogovoru sa Nedićem sklanja u Sokobanju. Bio je smeštenu vili Milanovo, posle rata nazvanog "Dalmacija". Uz sebeje imao 50 do 60 četnika, koji su bili na platnom spisku Nedićeve državne straže i imali sve beneficije kao i oni: dobijali su sledovanje namirnica, ali i piće, uglavnom rakiju
.
Kosta Pećanacje znao da je od strane Draže Mihailovića osućen na smrt, ali je smatrao da je to Mihailovićev politički potez, te da se neće usuditi da likvidira vojvodu i prvog gerilca Srbije.
Dana 17. februara 1944, u ataru sela Resnika, na drugom kilometru od Banje ka Aleksincu, grupa Dražinih četnika iz Deligradskog korpusa, predvoćena Vojinom Andrićem uhvatila je Kostu, dok se sa grupom četnika nalazio u lovu. Andrić, inače šef ravnogorske omladine, došao je na ovaj teren sa ličnom naredbom Draže Mihailovića da organizuje likvidaciju Koste Pećanca.
Po nekim kazivanjima, Kosta je na licu mesta ubijen, a egzekutori su bili četnici Budimir Mitrović i Tilko Dinić, zvani "Kasapče", poznat kao koljaš - egzekutor u Deligradskom korpusu Ljube Jovanovića - Patka.
U verziji koju je posle osloboćenja ispričao Vojin Andrić, na saslušanju u OZNI Sokobanje, egzekucija nije odmah izvršena, već tek 5. maja 1944. godine, i to u obližnjem selu Nikolici, na putu za selo Čitluk.
Prema napisu bivšeg šefa OZNE u Sokobanji Miodraga Ni-kolića (Svedok, 1. juli 2003.), Vojin Andrić je improvizovao suđenje Kosti Milovanoviću - Pećancu, a sudsko veće su sačinjavali Andrić, kao predsednik, jedan od članova veća Ceka Cekić (ostalih se ne seća), koje je Pećanca "zbog saradnje sa okupatorom" osudilo na smrt. I Andrić je potvrdio da je egzekutor bio "Kasapče", a da je Kosta zaklan i sahranjen ispod neke kruške, kraj puta koji od Sokobanje vodi ka selu Nikolici.
http://istorijanisa.wikidot.com/cetnici-koste-pecanca
Inače Draža je plagijator jer je promenio reči u pesmi spremte se spremte se četnici, jer prava i prava verzija te pesme je posvećena Vojvodi Kosti Pećancu.
