Šta je bilo sa muslimanima Srbije? Ti muslimani su bili pravi Srbi koji su primili Islam. Šta su sa njih uradili Srbi koji su ostali pravoslavni čim.su se popeli na vlast? Kako su Srbi muslimani tretirali pravoslavne Srbe se vidi iz činjenice da su pravoslavni opstali i nakon 430 godina islamske vladavine a muslimani ni nekoliko godina pravoslavne vladavine..
Treba li da nacrtam?
Čak i turska istoriografija tvrdi, da Srbi nisu bili pod Turcima 350 godina već pod poturicama,koji su prema hrišćanima bili čak revnosniji od samih Turaka.Stanovništvo u našim zemljama bilo je u ogromnoj većini srpsko bez obzira da li je ispovedalo pravoslavnu ili katioličku veru. Etničkih Turaka gotovo da nije bilo,a ono malo etničkih Turaka na ovim prostorima bili su (pa i oni ne uvek!) najviši i običnom narodu (Srbima i muslimanskoj raji) nedostupni Turci: vezir, kadija.Pokrajine su mogli držati samo janjičari, koji su su govorili srpskim jezikom,da bi mogli da izvršavaju od porte danu vlast.Takav je bio zakon sultana zarad etabliranja svoje loze i zbog straha od konkurencije drugih etničko turskih plemenskih kuća.Kroz istoriju je dobro poznato da su sve imperijalističke sile, nakon što bi okupirale neku teritoriju ili državu, uvodile svoj jezik kao službeni.Tako se,na primer, u Brazilu priča protugalski,u Meksiku španski, u Južnoj Africi engleski itd… U Bosni,Hercegovini,Srbiji,Crnoj Gori nije uveden turski jezik kao službeni, jer su Osmanlije zapravo bili domaće stanovništvo,koje je prešlo na islam.Iz toga se dobija logičan zaključak da su islamizovani Srbi 350 godina bili apsolutni vladari ovih teritorija i sva zla nanela Srbima. Iz tog razloga se srpski jezik ovde zadržao kao službeni jezik, pa se nije morao učiti turski jezik.Osmanlije su u početku razmatrale prisilno preobraćenje svih hrišćana – za šta se 1520. zalagao sultan Selim I, koga su od toga odgovorili njegovi trezveni doglavnici smatrajući ideju nepraktičnom – ali pošto se mali broj Turaka iz Anadolije naselio u Bosni, carska politika se usredsredila na postepeno preobraćanje lokalnog stanovništva…
Niko kao Meša Selimović nije bolje odgovorio Islamskoj verskoj zajednici, kada ga je pitala: “Zašto nas, bolan, Meša nazva otpadnicima od vjere”, a on im je lakonski odgovorio: “A kako da nazovem one koji prime vjeru okupatora?! “ Osmansko carstvo, koje je u petnaestom veku donelo islam na Balkan, bilo je apsolutno zlo.Tragovi i ožiljci tog stolećima dugog života u neslobodi ostali su trajno usečeni i na duši i na telo srpskog naroda.Ta vremena su označena kao “ljuta i naprasna”, i kada su “živi zavideli mrtvima”.
Više od 10 generacija Srba se rodilo, živelo i umrlo u turskom ropstvu, a da nikad nije doživelo ni jedna jedini dan slobode! Užasan podatak srpske istorije. Mnogo je strašnih posledica srpskog ropstva pod Turcima, ali najstrašnija je što je Srbe podelila na dve suprotne strane, muslimane i pravoslavce, i usmerila ih jedne protiv drugih, stvorila od Srbije religijsku gladijatorsku arenu koja je donela ogromne žrtve i što je najstrašnije u toj religijskoj gladijatorskoj areni borbe i danas traju.
