Ako ste mislili da su ciepele sa visokom potpeticom nastale iz estetskih razloga, kako bi osoba koja ih nosi bila viša i gracioznija – prevarili ste se. Kako tvrde istoričari, štikle su nastale iz veoma praktičnog razloga.
-
- Popularno:
- Uspavani džin ispod Kanade – rased...
- Tadž Mahal
- Da li je najstarija piramida na svetu...
- Svet bez žena u biznisu
- Azbuka glumaca
- Šta biste vi odabrali u raspravi
- Najsiromašnije evropske zemlje prema...
- Kada biste mogli da promenite bar jednu...
- Darko Glišić imao moždani udar, u...
- Čoporativnost
Kako su nastale cipele na štiklu?
- Začetnik teme Lada
- Datum pokretanja
U 15. veku konj je bio glavno prevozno sredstvo, a jahači su svakodnevno prelazili velike razdaljine. Kako im noga ne bi klizila sa kaiša zakačenog na sedlo, osmišljena je visoka potpetica. Tako je nastala i obuća sa potpeticom od 3 centimetra, koja se nazivala i „jahačevom petom”. Nalikovala je današnjim kaubojskim čizmama.
Tokom prve tri decenije 15. veka, ova peta menjala je oblik i mnogo puta je iznova stilizovana, gubeći polako praktičnu ulogu. Vremenom su cipele sa visokom štiklom postale svakodnevna obuća, ali samo na dvorovima. Krajem 16. veka, muška obuća imala je potpetice od 6 do čak 9 centimetara.
Tokom prve tri decenije 15. veka, ova peta menjala je oblik i mnogo puta je iznova stilizovana, gubeći polako praktičnu ulogu. Vremenom su cipele sa visokom štiklom postale svakodnevna obuća, ali samo na dvorovima. Krajem 16. veka, muška obuća imala je potpetice od 6 do čak 9 centimetara.
Modni imperativ na francuskom dvoru
Katarina, supruga grofa Orleana, 1533. godine je od svog obućara zatražila da joj napravi cipele sa potpeticom, koje će biti lepe, ali koje će u isto vreme činiti da ona izgleda više, jer je bila veoma niska rastom. Obućar joj je napravio drvene cipele sa platformom.Uskoro su cipele sa potpeticama postale modni imperativ francuske aristokratije. A vrlo brzo se ovaj trend preneo i van granica Francuske. Visoke potpetice su bile sve traženije i postale su simbol bogatstva i prestiža i tokom 17. i 18. veka.
Posle Francuske revolucije, iz protesta zbog klasnih razlika, visoke potpetice su pale u zaborav i u modu je ponovo ušla ravna obuća. Tako je bilo sve do sredine 19. veka, kada se vraćaju visoke pete, uglavnom kod pripadnica lepšeg pola.
Tokom 60-ih i 70-ih godina prošlog veka, ravne cipele su opet povele bitku, ali kasnih 80-ih i dolaskom disko-ere, cipele na štiklu vraćaju se na velika vrata, čemu su posebno doprineli tadašnji top-modeli – na revijama su nosili visoke potpetice i u njima se slikali za naslovne strane vodećih modnih časopisa. Štikle su do dan-danas ostale omiljena obuća žena.
- Poruka
- 95.555
- Poruka
- 95.555
Najstariji prikazi obuće sa potpeticama nalaze se na zidnim slikama antičkog Egipta i pretpostavlja se da su nošene u ceremonijalnim prilikama.
Takođe, zna se da su u Egiptu nošene i sandale sa platformama.-- Njih su nosili mesari, kako bi izbegli da bosim stopalima gaze po iznutricama.
Grci su poznati po svojim ravnim sandalama, ali su glumci u tragedijama nosili visoke platforme – koturne (kothorni).
Koturne su izrađivane od drveta ili plute. . Nisu svi glumci nosili platforme iste visine, i ona je ukazivala na društveni položaj lika koga igraju u predstavi.
,
Ovaj običaj su usvojili i Rimljani, ali su oni nosili obuću sa platformama i na ulici. (kako bi izbegli da gaze po blatu i đubretu)
. Posebno visoke platforme su nosile prostitutke, kako bi bile zavodljivije i uočljivije.
Poznato je i da su mongolski narodi za jahanje nosili obuću sa potpeticama, jer je tako stopalo bilo bolje fiksirano u uzengijama.
U srednjem veku i žene i muškarci nose patan (pattens) – neku vrstu drvenih papuča koje se nose preko obuće, kako bi je zaštitile od blata.
U XV veku su se u Turskoj pojavile šopan (chopines), koje su ubrzo postale popularne i u Evropi. Njihova visina je je bila do 20 cm, a u nekim slučajevima je išla i do 75 cm. Žene koje su ih nosile su morale da se poštapaju pri hodu, ili da budu pridržavane od posluge koja ih je pratila. Šopan su se, kao i patan, nosile preko obuće, ali su ih nosile isključivo žene.
Tokom XVI veka se pojavljuje i nova vrsta obuće, sa štiklom koja je deo đona. Ova obuća je bila namenjena, pre svega, za jahanje i potpetica je bila visoka 3-4 cm. Nosili su je i muškarci i žene.
Sredinom XVI veka štikle postaju tanje i elegantnije.
Do kraja XVI veka visoke potpetice prihvataju i muškarci, i često se za bogate ljude ili ljude od ugleda kaže da su well-heeled (sa dobrim štiklama). Moda nošenja visokih potpetica se nastavila i u XVII i XVIII veku. Poseban pečat ovoj modi daje Luj XIV, sa svojim crvenim potpeticama, ukrašenim minijaturnim scenama bitaka izvedenim u zlatu. Zvali su ih Luj štikle i mogle su biti visoke do 12 cm. Lujevim dekretom samo plemstvo je smelo da nosi crvene potpetice
. Amerikanke će početi da nose obuću po evropskoj modi tek sredinom XIX veka.
Sa francuskom revolucijom štikle nestaju iz upotrebe, kao simbol aristokratije. Čak su bile i zakonom zabranjene. No, i pored zabrane, Marija Antoaneta se na gubilište popela u cipelama sa štiklama od 5 cm.
I početak XIX veka je obeležen ravnim cipelama, nalik na baletanke.
Povratak ravnih cipela prestavlja i povratak različitoj formi leve i desne cipele.
Visoka potpetica se ponovo vraća u drugoj polovini XIX veka. Ideal je malo stopalo visoko izvijenog svoda, koji se doživljava kao simbol ženskih oblina.
Štikle ponovo dostižu vrtoglave visine koje se kreću do 12 cm (ponekad i 15 cm).
U to vreme se za visoke štikle, kao i za korsete, tvrdilo da su zdrave, jer umanjuju bolove u leđima i čine hod manje napornim....
Posle II svetskog rata Dior (Christian Dior) sarađuje sa kreatorom obuće Vivijeom (Roger Vivier), koji 1954. predstavlja prve salonke sa stiletto štiklom (ime su dobile po italijanskom kratkom nožu, uske štrice). Ovakve cipele su u to vreme bile često zabranjivane u javnim zgradama, jer oštećuju pod. Od tada, pa do danas štikle menjaju svoju formu i visinu, ali ne izlaze iz mode....
Takođe, zna se da su u Egiptu nošene i sandale sa platformama.-- Njih su nosili mesari, kako bi izbegli da bosim stopalima gaze po iznutricama.
Grci su poznati po svojim ravnim sandalama, ali su glumci u tragedijama nosili visoke platforme – koturne (kothorni).
Koturne su izrađivane od drveta ili plute. . Nisu svi glumci nosili platforme iste visine, i ona je ukazivala na društveni položaj lika koga igraju u predstavi.
,
Ovaj običaj su usvojili i Rimljani, ali su oni nosili obuću sa platformama i na ulici. (kako bi izbegli da gaze po blatu i đubretu)
. Posebno visoke platforme su nosile prostitutke, kako bi bile zavodljivije i uočljivije.
Poznato je i da su mongolski narodi za jahanje nosili obuću sa potpeticama, jer je tako stopalo bilo bolje fiksirano u uzengijama.
U srednjem veku i žene i muškarci nose patan (pattens) – neku vrstu drvenih papuča koje se nose preko obuće, kako bi je zaštitile od blata.
U XV veku su se u Turskoj pojavile šopan (chopines), koje su ubrzo postale popularne i u Evropi. Njihova visina je je bila do 20 cm, a u nekim slučajevima je išla i do 75 cm. Žene koje su ih nosile su morale da se poštapaju pri hodu, ili da budu pridržavane od posluge koja ih je pratila. Šopan su se, kao i patan, nosile preko obuće, ali su ih nosile isključivo žene.
Tokom XVI veka se pojavljuje i nova vrsta obuće, sa štiklom koja je deo đona. Ova obuća je bila namenjena, pre svega, za jahanje i potpetica je bila visoka 3-4 cm. Nosili su je i muškarci i žene.
Sredinom XVI veka štikle postaju tanje i elegantnije.
Do kraja XVI veka visoke potpetice prihvataju i muškarci, i često se za bogate ljude ili ljude od ugleda kaže da su well-heeled (sa dobrim štiklama). Moda nošenja visokih potpetica se nastavila i u XVII i XVIII veku. Poseban pečat ovoj modi daje Luj XIV, sa svojim crvenim potpeticama, ukrašenim minijaturnim scenama bitaka izvedenim u zlatu. Zvali su ih Luj štikle i mogle su biti visoke do 12 cm. Lujevim dekretom samo plemstvo je smelo da nosi crvene potpetice
. Amerikanke će početi da nose obuću po evropskoj modi tek sredinom XIX veka.
Sa francuskom revolucijom štikle nestaju iz upotrebe, kao simbol aristokratije. Čak su bile i zakonom zabranjene. No, i pored zabrane, Marija Antoaneta se na gubilište popela u cipelama sa štiklama od 5 cm.
I početak XIX veka je obeležen ravnim cipelama, nalik na baletanke.
Povratak ravnih cipela prestavlja i povratak različitoj formi leve i desne cipele.
Visoka potpetica se ponovo vraća u drugoj polovini XIX veka. Ideal je malo stopalo visoko izvijenog svoda, koji se doživljava kao simbol ženskih oblina.
Štikle ponovo dostižu vrtoglave visine koje se kreću do 12 cm (ponekad i 15 cm).
U to vreme se za visoke štikle, kao i za korsete, tvrdilo da su zdrave, jer umanjuju bolove u leđima i čine hod manje napornim....
Posle II svetskog rata Dior (Christian Dior) sarađuje sa kreatorom obuće Vivijeom (Roger Vivier), koji 1954. predstavlja prve salonke sa stiletto štiklom (ime su dobile po italijanskom kratkom nožu, uske štrice). Ovakve cipele su u to vreme bile često zabranjivane u javnim zgradama, jer oštećuju pod. Od tada, pa do danas štikle menjaju svoju formu i visinu, ali ne izlaze iz mode....
