- Poruka
- 42.171
Jezik cveća, u stručnim krugovima poznat i kao floriografija, sredstvo je komunikacije u kome se poruke ili osećanja koja se teško pretoče u reči prenose na druge ljude kroz poklone cveća ili buketa. Često su to poruke ljubavi.
Bezbroj cveća se poklanja svakog dana, često sa vrlo jasnom namerom i u važnim prilikama: u verskim, porodičnim ili zvaničnim prilikama, da bi se proslavio praznik ili ceremonija, da bi se izrazila osećanja ili jednostavno da bi voljena osoba bila srećna za pripremu.
Ako pustite cveće da govori, možete preneti veoma različite poruke:
zahvalnost za pruženu uslugu;
Najava dobrih vesti;
Izražavanje prijateljstva, uvažavanja ili naklonosti.
Oplakivanje ili sećanje na preminulu osobu;
izjava ljubavi;
Divljenje.
U davna vremena, određene biljke i cveće su imale vrlo specifičnu simboliku. Čak iu srednjem veku i renesansi, cveće je zadržalo svoju ulogu ambasadora.
Početkom 17. veka, švedski kralj je dao određena značenja određenom cveću nakon putovanja u tadašnju Persiju. U 18. veku, britanska aristokrata ledi Meri Vortli Montagu (1689-1762), čiji je muž bio engleski ambasador u Carigradu, opisala je u posthumno objavljenom delu sofisticirani jezik cveća uobičajenog u haremima Otomanskog carstva.
Ali tek u 19. veku jezik cveća je osvojio ceo svet. To je bilo podstaknuto svetskim otkrićem novih biljnih vrsta i etiketom koja je preovladavala u to vreme. Godine 1818. objavljena je knjiga Šarlote de La Tur „Jezik cveća ili simbolika biljnog carstva”, koja je postala bestseler i morala je više puta da bude ponovo objavljena.
Iako je jezik cveća ovih dana uveliko zaboravljen, ostao je običaj da se nešto saopštava kroz cveće: i danas ljudi poklanjaju buket ruža u znak ljubavi ili sade hrizanteme na grobove na Dan svih svetih.
U mnogim delovima sveta cveće i dalje ima veoma snažno simboličko značenje. U Polineziji, na primer, novopridošlice se dočekuju lancem cveća kao poklon dobrodošlice.
Bezbroj cveća se poklanja svakog dana, često sa vrlo jasnom namerom i u važnim prilikama: u verskim, porodičnim ili zvaničnim prilikama, da bi se proslavio praznik ili ceremonija, da bi se izrazila osećanja ili jednostavno da bi voljena osoba bila srećna za pripremu.
Ako pustite cveće da govori, možete preneti veoma različite poruke:
zahvalnost za pruženu uslugu;
Najava dobrih vesti;
Izražavanje prijateljstva, uvažavanja ili naklonosti.
Oplakivanje ili sećanje na preminulu osobu;
izjava ljubavi;
Divljenje.
U davna vremena, određene biljke i cveće su imale vrlo specifičnu simboliku. Čak iu srednjem veku i renesansi, cveće je zadržalo svoju ulogu ambasadora.
Početkom 17. veka, švedski kralj je dao određena značenja određenom cveću nakon putovanja u tadašnju Persiju. U 18. veku, britanska aristokrata ledi Meri Vortli Montagu (1689-1762), čiji je muž bio engleski ambasador u Carigradu, opisala je u posthumno objavljenom delu sofisticirani jezik cveća uobičajenog u haremima Otomanskog carstva.
Ali tek u 19. veku jezik cveća je osvojio ceo svet. To je bilo podstaknuto svetskim otkrićem novih biljnih vrsta i etiketom koja je preovladavala u to vreme. Godine 1818. objavljena je knjiga Šarlote de La Tur „Jezik cveća ili simbolika biljnog carstva”, koja je postala bestseler i morala je više puta da bude ponovo objavljena.
Iako je jezik cveća ovih dana uveliko zaboravljen, ostao je običaj da se nešto saopštava kroz cveće: i danas ljudi poklanjaju buket ruža u znak ljubavi ili sade hrizanteme na grobove na Dan svih svetih.
U mnogim delovima sveta cveće i dalje ima veoma snažno simboličko značenje. U Polineziji, na primer, novopridošlice se dočekuju lancem cveća kao poklon dobrodošlice.
