Japanska preciznost u tankoj oštrici noža

[Lada]

Japanci su svoju preciznost pretočili i u noževe koji su pored nemačkih najcenjeniji u kulinarskom svetu. Ipak u odnosu na nemačke vidljive su jasne razlike.

Oni su uglavnom dosta lakši jer ih je tako teže falsifikovati. Japanski noževi imaju veoma malo ili nimalo podloge, i strmije su izoštreni.

 

[Lada]

Nož za svaku radnju

Deba bōchō – noževi koji se uglavnom koriste za filetiranje i rezanje ribe, ali se može koristiti i za meso. Ovi noževi su se prvi put pojavili između 17. i 19. veka u gradu Sakai. Njime se ne preporučuje rezanje kostiju osim ribljih.

 

[Lada]

Santoku – su višenamenski noževi veličine oštrice od 13- 20 centimetara. Ima ravne krajeve i vrh oštrice koji je pod uglom od 60 stepeni. Vrh drške noža je u ravnini sa vrhom oštrice, što olakšava sečenje.

 

[Lada]

Nakiri bōchō jeste nož za rezanje zeleniša, dok je usuba bōchō, tradicionalni japanski nož za rezanje povrća.

Oni su drugačiji od deba bocho noža u svom obliku, iamju veoma ravnu oštricu koja dozvoljava rezanje u svim smerovima bez striktnog povlačenja i guranja horizontalno. Ovi noževi su i mnogo tanji. Nisu od neke pomoći kod rezanja mesa i ribe.
Japanci imaju čak i nož isključivo za rezanje i čišćenje hobotnice

 

[Lada]

Nakiri bōchō jeste nož više za kućnu upotrebu dok je usuba bōchō veoma čest u rukama profesionalaca za rezanje povrća.

 

[Lada]

Tako hiki se koristi za čišćenje i pripremanje hobotnice.

 

[Lada]

Yanagi je nož koji se koristi za pripremi sašimija i sušija, dugacke je, veoma tanke i veoma ostre oštrice. Specijalno je dizajniran samo za ovu upotrebu i karakteristike koje on ima ne mogu se naći kod drugih noževa.

 

[Lada]

Jedan od najpoznatijih brendova u japanu jesu Doi noževi iza kojih se krije stari zanatlija po imenu Kejiro Doi za koga se veruje da je jedan od najboljih zanatlija koji su ikada živeli. Njegov zanat naslediće njegov sin i još jedan učenik. Doi noževi dolaze u posebnim kutijama sa slikom majstora Doia. Japanska vlada ga je odlikovala za poseban doprinos.

 

[faraonn]

...japanska tradicija je u istancanom radu na ostrici sjeciva
to su tajne koje se ne prenose nego zasluzuju drugim putevima i zaslugama
jos od istorijskog perioda nindja _ratnika , ako se tako mogu nazvati, jer Nindja znaci 'Niko'
izradjivali su se macevi / katane/ a probali su se samuraj ili Nindja izadju na ulicu i sjecom glave prolazniku 'zakljucivali su ' o kvalitetu ...tako su radili i samuraji koji nijesu bili spremni zavrsiti 'poslove ' koje mogu Nindje i uhvaceni Nindja ne postoji jer nema identitet...no , poznato je ritualno samoubistvo Misime Jukija koji je kao vec poznat Pisac tezio da vrati japansku tradiciju i osnovao je privatnu vojsku a nametnuo je sebi sub_spartanski zivot...njegove su omiljene 'simbioze ',- ostrica katane i rez tijela a sve u eroticno_misterioznom jedinstvu...
P.S.
...M.J. nije uspio pridobiti vojsku Japana i veliki pisac je rano zavrsio svoj zivot ritualnim samoubistvom/ Hara_kiri ili sepuku.../

 

[doppler]

Loš im je čelik, evropski je mogo bolji.

 

[Sensei]

Inox Steel Gyutou 8.2
TOGIHARU

Lagan je, sa drškom od kompozitnog drveta i tankim sečivom, savršen za precizno sečenje.

 

[Sensei]

Da li su japanski noževi bolji od nemačkih?

Japanski noževi su generalno lakši i oštriji od nemačkih. S obzirom da su tanji, malo su skloniji lomljenju vrha ili krzanju oštrice, pa japanskim noževima treba više održavanja. Njihova tanka, lagana konstrukcija čini japanske noževe odličnim za fine, delikatne zadatke, poput rezanja povrća ili rezanja ribe.

Sa druge strane, nemački noževi su često teški i glomazni, ali i čvršći sa debljim sečivima koja zahtevaju više oštrenja radi dobrog zadržavanja ivica. Nemački noževi su dobri za teže poslove, poput garniranja piletine.

Na kraju, koji je nož bolji zavisi od potreba i preferencija.

 

[Sensei]

Yoshihiro Mizuyaki Honyaki – cena: $5,300​

Kao nož za rezanje sujihiki napravljen od vrhunskog čelika Honiaki, možete samo zamisliti koliko je ovo neverovatno oštro jer ima tanko sečivo dobro za sečenje ribe bez kostiju u sashimi samo jednim dugim neprekidnim potezom. San svakog kuvara!

Korice koje je u Japanu napravio jedan od Jošihiro majstor noževa u Sakaiju, ukrašene su likom feniksa metodom Fuki Urushi, tradicionalnom tehnikom lakiranja.

 

[Sensei]

Lancet Ouroboros – cena: $5,500​

Još jedan zapanjujući nož Vilijama Henrija napravljen sa lepim detaljima i sa ljupkom ručno graviranom drškom sa 24 karatnim zlatnim i bakarnim umetcima.

Sečivo je kovano ručno i ima sistem za otvaranje jednom rukom.

Čim ga držite, primetićete ugodnu vibraciju koju daje i elegantnu gravuru koja prikazuje detaljnu sliku troglavog zmaja.

Džepni nož jednostavno je umetničko delo u svakom pogledu-od prelepo ručno kovanih metala koji su zaštitni znak Vilijama Henrija do zapanjujuće ukrašenog sečiva sa inicijalima kompanije.

Kao i svi drugi proizvodi Villiama Henrija, Lancet Ouroboros dolazi s kožnom torbicom za nošenje i prekrasnom drvenom kutijom za prezentacije.

 

[Sensei]

The Lancet 'Ouroboros'

 

[Black_star]

nije za decu inace...

 

[Sizif]

jer Nindja znaci 'Niko'

Webster kaže:
Ninjas may seem mysterious, but the origin of their name is not. The word ninja derives from the Japanese characters "nin" and "ja." "Nin" initially meant "persevere," but over time it developed the extended meanings "conceal" and "move stealthily." In Japanese, "ja" is the combining form of sha, meaning "person." Ninjas originated in the mountains of Japan over 800 years ago as practitioners of ninjutsu, a martial art sometimes called "the art of stealth" or "the art of invisibility." They often served as military spies and were trained in disguise, concealment, geography, meteorology, medicine, and also other martial arts. Popular legends still associate them with espionage and assassinations, but modern ninjas are most likely to study ninjutsu to improve their physical fitness and self-defense skills.

Što se teme tiče, naivno je reći da su japanski noževi "lakši i oštriji od nemačkih", jer i Japanci i Nemci prave mnogo vrsta noževa, znači zavisi koji nož sa kojim poredimo. Većina kvalitetnih noževa (i japanskih i nemačkih) inkorporira više od jedne vrste čelika, gde se recimo za kičmu noža koristi elastični čelik koji mu daje čvrstoću, a za oštricu krti čelik koji se bolje oštri i daje mu tvrdoću. Takođe, tradicionalne tehnike koriste "sendvič" tehniku, gde se različiti čelici spajaju pri oblikovanju sečiva pa se dobije onaj šareni efekat kao na "damascus" oštricama.

 

[Lada]

A sa kojim je Madam Butterfly okoncala zivot - harikiri

 

[faraonn]

...vidim da se znalacki i obavijesteno osvjetljava pojam sjeciva i kvalitet
materijala ali,
ako se hvatamo japanske tradicije u tome onda
mora se uci u misteriju tj. shvatanje uloge majstora 'kovaca' i svrhe sjeciva jer,
katana kod Samuraja i katana kod Nindji se moze nekako pribliziti pojmom duge cijevi
kod vojnika i snajperiste / koji je isto vojnik ali.../...samo nosenje katane dosta govori,
Samuraj klasicno 'oficirski' a Nindja da je na dohvat sake s ramena...
Nindje su postojale samo u dva sela srednjovjekovnog Japana
koji su bili suparnici i razlicite skole a obuka je pocinjala od 4. godine zivota,
prva vjezba da visi o granu cio dan...Nindja zavrsava poslove za Daimjo_e ili knezeve
koje Samuraji ne mogu usljed kodex_a vitestva a i obuka Nindji je obuhvacena sistemom Nindjucu
koji se na Zapadu bukvalizuje i maltene do komike blamira...no, kad se o 'sadrzaju' celika katane radi ,
to je strogo cuvana tajna svakog majstora od livenja, pretapanja, vise vrsta celika i filigranskih spojeva...zaludu je imati rudare saske celike svedske jer katana treba da sijece i celik isto...malo tehnoloski tesko ali je tako...kvalitet, majstorstvo 'kovaca' i sijev katane...od vadjenja do 'sjece'...tako i jos mnogo vise...