- Poruka
- 7.211
Film “Matriks” je krajnje negativan film, koji putem simulakruma samog oslobađanja od matriksa populariše i produbljuje sam matriks.
Sama analiza imena i naziva u filmu, posebno onih koji se odnose na biblijsko programiranje uma, ukazuje da je film bukvar samog matriksa na delu, koncentrat svih dosadašnjih programa masovnog programiranja uma. Onima koji malo bolje poznanju tematiku programiranja uma dovoljni su detalji da je tu Zion poslednje utočište za spas čovečanstva, i datum 11 septembar 2001. (na Neovim dokumentima), koji se pojavljuje u 18-tom minutu filma koji je snimljen 1999. godine.
Upravo zato on deluje na inverzan način: simulacijom razotrkrivanja samoga matriksa. Tom simulacijom produbljuje se sam matriks, kao san u snu koji nam daje privid da smo se probudili.
Ako je i po čemu film Matriks značajan, to je po tome što zvanično predstavlja tu višu fazu samog matriksa: simulakrum razbijanja matriksa kao njegovog produbljavanja.
Sama činjenica da su upravo tvorci ovog našeg matriksa napravili i popularisali ovaj film kao svetski hit i kultni fenomen trebalo bi da dovoljno govori onima koji su slepi kod očiju. Ali to su svi oni koji spavaju u svom matriksu.
To je krajnje majstorstvo iluzionista i završna faza održanja ljudi u snu: kada usnulog nateraju da veruje da se probudio dok i dalje spava. Više nema kud, završili su posao. Više ne moraju da se trude oko njega, čovek se sam održava u snu, jer veruje da je budan. Nekako je zajedno sa ovim filmom krenula poplava “New age” fraza “buđenje”, kao globalna pojava, kao “buđenje iz matriksa”. Kako se to lepo uklapa. Veliki je broj onih koji misle da su se “probudili” samo gledajući ovaj film, što znači da su se uspešno primili u novu, višu fazu sna, možda i konačnu fazu.
Kao što je lepo rečeno: “Treba pitati i tragati, ali nikada ne gubiti iz vida da je matrica uvek najbolje radila kada su ljudi mislili da nje ili nema, ili da je provaljena.”
Sama analiza imena i naziva u filmu, posebno onih koji se odnose na biblijsko programiranje uma, ukazuje da je film bukvar samog matriksa na delu, koncentrat svih dosadašnjih programa masovnog programiranja uma. Onima koji malo bolje poznanju tematiku programiranja uma dovoljni su detalji da je tu Zion poslednje utočište za spas čovečanstva, i datum 11 septembar 2001. (na Neovim dokumentima), koji se pojavljuje u 18-tom minutu filma koji je snimljen 1999. godine.
Upravo zato on deluje na inverzan način: simulacijom razotrkrivanja samoga matriksa. Tom simulacijom produbljuje se sam matriks, kao san u snu koji nam daje privid da smo se probudili.
Ako je i po čemu film Matriks značajan, to je po tome što zvanično predstavlja tu višu fazu samog matriksa: simulakrum razbijanja matriksa kao njegovog produbljavanja.
Sama činjenica da su upravo tvorci ovog našeg matriksa napravili i popularisali ovaj film kao svetski hit i kultni fenomen trebalo bi da dovoljno govori onima koji su slepi kod očiju. Ali to su svi oni koji spavaju u svom matriksu.
To je krajnje majstorstvo iluzionista i završna faza održanja ljudi u snu: kada usnulog nateraju da veruje da se probudio dok i dalje spava. Više nema kud, završili su posao. Više ne moraju da se trude oko njega, čovek se sam održava u snu, jer veruje da je budan. Nekako je zajedno sa ovim filmom krenula poplava “New age” fraza “buđenje”, kao globalna pojava, kao “buđenje iz matriksa”. Kako se to lepo uklapa. Veliki je broj onih koji misle da su se “probudili” samo gledajući ovaj film, što znači da su se uspešno primili u novu, višu fazu sna, možda i konačnu fazu.
Kao što je lepo rečeno: “Treba pitati i tragati, ali nikada ne gubiti iz vida da je matrica uvek najbolje radila kada su ljudi mislili da nje ili nema, ili da je provaljena.”
