Grad Leskovac

[Nina]

Još u vreme srednjevekovne srpske države, Leskovac je bio trgovački centar čitave okoline, a u XIX veku cvetali su u njemu zanatstvo i trgovina.
U XVII veku Leskovac je imao stalne trgovačke veze sa Dubrovnikom. Glavni izvozni artikal bila je vuna, a uvozni – vunene tkanine i svila.
Leskovac je u to vreme bio čuven po dobro posećenim i poljopriivrednim proizvodima bogatim panađurima i vašarima.
Godine 1839. kada je Beograd brojao oko 20.000 stanovnika, Leskovac je imao 12.000 stanovnika, a 1858. godine oko 15.000 stanovnika (drugi grad po veličini), dok je po iseljenju Turaka 1884. godine broj stanovnika spao na 9.800, da se već 1887. godine popne na 10.800 stanovnika.
Za ondašnje prilike Leskovac nije bio mali već veliki grad.“

 

[Nina]

Leskovac je grad u Jablaničkom okrugu. Prema popisu iz 2011. u samom Leskovcu živelo je 110.240 stanovnika, dok je u opštini živelo 148.206 stanovnika. Poznat je po petorečju, pojavi retkoj u svetu, koja se nalazi u Leskovačkoj kotlini.

Sredinom opštine prolazi reka Južna Morava, najveće pritoke i najznačajniji vodotoci su: Veternica, Jablanica, Vučjanka, Pusta Reka, Rupska reka. Leskovac je okružen i sa tri veštačka jezera Brestovačko, Barje (akumulacija za vodosnabdevanje grada) i Vlasinsko jezero.

Leskovac leži na nadmorskoj visini od 228 metara, smešten sa još 300 naselja u plodnoj kotlini koja obuhvata 2250 km2, koja je bila ogranak nekadašnjeg Panonskog mora. Oko kotline su planine Radan 1409 m,Goljak planina i Pasjača na zapadu, Kukavica i Čemernik 1638 m na jugu i Babička gora 1098 m, Seličevica 903 m i Suva planina na istoku. Na severu se graniči sa niškom kotlinom a na jugu preko Grdeličke klisure sa vranjsko-bujanovačkom kotlinom.

Naselje datira još iz doba Rimskog carstva. U srednjem veku zvao se Glubočica pa Dubočica, a ime Leskovac grad je dobio po šumama leske tj. lešnika.

Leskovac je danas centar Jablaničkog okruga u čijem su sastavu i opštine Bojnik, Medveđa, Lebane, Vlasotince i Crna Trava, kao i naselja gradskog tipa Vučje, Grdelica. Iako ekonomski ozbiljno posustao, Leskovac je i dalje privredni i kulturni centar Jablaničkog okruga u kome, pored velikog broja osnovnih i srednjih škola, postoje dve više (Ekonomska i Tekstilna) i jedan fakultet - Tehnološki, koji obrazuje studente u sastavu Niškog univerziteta. Prema Zakonu o teritolijalnoj organizaciji Republike srbije od 28. decembra 2007, Leskovac je dobio status grada.

Centar Leskovca

 

[Nina]

 

[Nina]

Kuća Đorđa Đorđevića-Kukara. Prelepo, staro zdanje iz 1926. godine,
na uglu ulica Radoja Domanovića i Vojvode Mišića u samom središtu Leskovca.

 

[Nina]

„ĆeBap u kolce” ili „Kolce ćeBap” od pola i jednog metra ćevap (ćebap), savijen kao kolce banica, samo u Leskovcu

 

[Nina]

Od vladara iz dinastije Karađorđević jedino je kralj Aleksandar Krađorđević posetio Leskovac,
i to 20. septembra 1931. godine, povodom osvećenja nove Saborne crkve.

 

[vecic]

Leskovačka Roštiljijada počinje zadnje sedmice u avgustu. Majstori roštilja leskovačkog restorana „Koliba“ ispekli su ove godine pljeskavicu od 66 kilograma i 100 grama roštiljskog mesa, najveću do sada na Roštiljijadi Leskovac i najveću na svetu, oborivši sospstevni prošlogodišnji rekord kada su ispekli ovu „kraljicu roštilja“ od 65 kilograma.

Ove godine bilo je preko 500 000 posetioca, iz zemlje i inostranstva. Manifestacija pored koncerta naših pevača sadrži i bogat kulturno umetnički program.

 

[Nina]

U blizini Leskovca, nalazi se selo Donja Lokošnica. Selo ima oko 280 domaćinstava, od čega se 250 porodica bavi gajenjem paprike.
Već u septembru celo selo pocrveni od preko 150.000 ručno nizane paprike koja se suši po zidovima kuća.
Od paprike se u Donjoj Lokošnici pravi jedan od najpopularnijih začina …aleva paprika

 

[vecic]

Hotel BAVKA, udaljen je 3,5 km od Leskovca na putu Leskovac - Vlasotince. Ogroman parking, otvorena bašta, ljubazno osoblje, cene privlače i dobar kvalitet roštilja sve više privlače putnike da zastanu i odmore se baš ovde.

 

[vecic]

Miodrag Stojković, genetičar i vlasnik Specijalne bolnice za vantelesnu oplodnju "Spebo Medical"

Jedna ulica u Leskovcu nadaleko je poznata u svetu. Ne po roštilju ili ljutim papričicama već što se u njoj prave bebe.

U Norvežanskoj 16 nastanjena je bolnica Miodraga Stojkovića, svetski priznatog genetičara i velikog lokal patriote, koji je u svom rodnom gradu pre otvorio ustanovu za lečenje steriliteta.

Leskovac su posetili parovi od Singapura do Amerike, a zahvaljujući posvećenosti ovog stručnjaka i njegove supruge Petre, rođeno je preko 800 beba.

Iz zahvalnosti prema rodnom gradu, čija je uprava 2005. ustuplia kuću i finansirala renoviranje i adaptaciju dvospratnog zdanja za potrebe bolnice "Spebo Medical", Stojković je odmah Leskovcu poklonio 108 besplatnih vantelesnih oplodnji.

- Jedini razlog zbog kojeg ne možemo da primimo sve koji bi želeli ovde da se leče je radna površina. Tim koji radi je regrutovan i edukovan kod nas i inostranstvu - ističe dr Stojković.

Od decembra 2012. godine, bolnica učestvuje u programu besplatne vantelesne oplodnje koji se finansira iz sredstava Republičkog fonda za zdravstveno osiguranje. Koliko parova je kroz ovaj program potražilo pomoć u "Spebo Medical"?

 

[Nina]

 

[vecic]

Toma Zdravković

Boemska ikona jugoslovenske muzičke scene, Toma Zdravković, rođen je 20. novembra 1938. godine u selu Pečenjevce, pored Leskovca. Njegov otac Dušan bio je mesar, a majka Kosara domaćica koja je rodila petoro dece, najstarijeg sina Aleksandra, potom Ivana, Tomu koga su zvali Dado, ćerku Mirjanu i najmlađeg naslednika Novicu.
Sa petnaest godina je počeo da peva i odmah uvideo da je to njegov jedini izlaz iz nemaštine. Oni koji su ga slušali, govorili su da tu ima nečega, iako im mršavi i neugledni Toma nikako nije ličio na budućeg pevača. Ipak, on je svoje zanimanje vrlo ozbiljno shvatio i bio je rešen da krene u svet, a prva stanica bio je Leskovac. Tu je sasvim slučajno, gladan i promrzao, 1956. godine upoznao pevačicu Silvanu Barjaktarević, kasnije Armenulić, koja ga je odvela u kafanu Radan, gde je pevala sa svojim orkestrom. Tamo je naučio da peva narodne, zabavne, starogradske pesme, francuske šansone i italijanske kancone, a u muzikantskim krugovima brzo se pročulo da u Leskovcu ima neki Toma. Tako je počeo put slave. Putovao je u pevao u kafanama širom Jugoslavije.

Leskovčani su podigli spomenik legendarnom pevaču u centru grada.

 

[vecic]

Caričin Grad (Justinijana Prima) pored Leskovca


Caričin grad je jedan od izuzetnih spomenika antičke kulture, urbanizma i arhitekture. Justiniana Prima se nalazi na 7 km od Lebana, a 30km od Leskovca, podignuta u 6. veku kao jedan od najvećih i najznačajnijih vizantijskih gradova u unutrašnjosti Balkana. Podigao ga je veliki vizantijski Car Justinijan I (527-565) prema mnogim izvorima u znak zahvalnosti kraju u kome se rodio.

 

[vecic]

Planina Kukavica

Posebna prednost planine Kukavice je u podatku da je od Leskovca, kao generatora disperzivnih, izletničkih kretanja, udaljena samo 16 km. Sa Leskovcem je planina Kukavica spojena linijama prigradskog saobraćaja velike učestalosti polazaka, kao i putem sa savremenim kolovozom. Ograničene mogućnosti prihvatanja izletnika u lokalitetu Vučjanka i sve veći broj posetilaca su podstakli nove razvojne zahvate, te je na novom erozionom proširenju, u srcu planine, izgrađen moderan hotel “Vlaina” “B” kategorije sa 77 ležaja i 590 sedišta u dva restorana, kafani i na terasama.

Planina Kukavica je gotovo u potpunosti pokrivena borovom i hrastovom, stogodišnjom bukovom šumom, ali i obiljem lekovitog bilja. Nekada je Kukavica i okolina bio stočarski kraj, a sada se retko mogu videti bela stada.

Planina Kukavica je dragulj juga Srbije. Na Kukavici, ali i njenoj okolini od desetak kilometara, nema nijedne fabrike, ni zagađivača. Zato je Kukavica stalno prirodno stanište mnogobrojnih životinjskih i biljnih vrsta, a ljubitelji prirode je smatraju za – vazdušnu banju! Ko jednom poseti planinu Kukavicu, ostaje za buduće godine zaodenut njenom slikom, koja nagoni na večnost i razmišljanje

 

[vecic]

Brdo Hisar

Leskovac - Brdo Hisar pravi je arheološki park i veliki muzej pod otvorenim nebom koji, iako se nalazi gotovo u samom centru grada na Veternici, Leskovčani nemaju naviku da koriste ovu prirodnu lepotu i njegovu svežinu čak ni u sparnim letnjim danima. Hisar se prostire na površini od 10,6 hektara i jedan je od najvećih prirodnih parkova u ovom kraju. Poznat je i kao slojevito arheološko nalazište, od neolita do srednjeg veka. Od podnožja do vrha sa platoom na kome je postavljen mobilijar i drvena osmatračnica, pešice se stiže za 15 minuta.

Pogled na Leskovac sa Hisara

Na krivudavim stazama oivičenim gustom borovom šumom, koja vodi do platoa na nadmorskoj visini od 341 metra, mogu se sresti samo retki zaljubljenici u netaknutu prirodu, poneki sportista ili ljubavni par. Malobrojni šetači misle da bi Hisar bio posećeniji da je uređeniji. Leskovački pesnik Svetolik Stanković i njegovi sinovi Igor i Ivan svake večeri odlaze na Hisar.
- Ovo su pluća grada i žao nam je što nema više ljudi. Toliko nas je malo da se svi međusobno poznajemo i javljamo jedni drugima - kaže Svetolik, dok Igor smatra da brdu nedostaje mnogo toga.
- Put je veoma loš, izrovan od kiša, nema nigde vode i nijedne sijalice, trava je nepokošena. Da Slovenci, na primer, imaju ovakvu lepotu, od nje bi napravili raj - komentariše Igor.

 

[Boris Grušenko]

Ovaj prizor je verovatno najneobičniji ambijent u Leskovcu, nazvan je Spomen parkom a reč je o skulptorskom odnosno pejzažno arhitektonskom delu Bogdana Bogdanovića.

Ako se ne varam reč je o nekoj vrsti komunističkog svetilišta koje je podignuto u čast stradalih u DSR ali na mestu na kome je nekada bilo jevrejsko groblje koje su uništili nacisti.

 

[Boris Grušenko]

Zoran: Gorane odma da siđeš, neću te tepam.
Goran: Neću, lažeš, će me utepaš, pa sam pao anatomiju,.

 

[Nina]

zna goran sa kim ima posla

 

[Boris Grušenko]

Tako su u eri crno bele fotografije brižni očevi morali da motivišu sinove koji su po 12 godina studirali... medicinu na primer.

 

[Nisam ja on je !]

Hja ove slike u boji su sigurno iz +2000 godine i nimalo ne sliče Leskovcu iz 1970 godine, služio sam JNA 70-71 i tadašnji Leskovac je bio blago rečeno vukojebina, prljav nesređen grad pun napola uronulih zgrada, svaka ulica je imala barem tri prčvarnice a unutra živa muzika sa atraktivnom pevaljkom u minici koja nije ni gače pokrila i dekolteom do pupka ali važan je bio stas a glas "ubi bože" za mene sve ukupno to je bio kulturni šok nemoguče, da je to ista država u kojoj živim, prvi put sam vidio i bio na korzu, subotom šetanje u krugu??
Cigančice po 50 banki.
U kinu dozvoljeno pušenje uz prekid predstave zbog: KIKIRIKI SEMENKE!! ajmo narode još malo pa nestalo??
Ali ako sastavim jedno sa drugim, srbini srčani ljudi, pošteni, spremni ponuditi i ono malo što imaju, puni zajebancije o sebi i drugima, vole šalu, vole razgovor posebno kako je tu gdje živim ( Ljubljana ) i ono što me i danas impresionira i uvjek naglasim, kad ti srbin pruži ruku in kaže dogovoreno to važi više nego svi pisani dogovori jer on iza svojih rječi 100% stoji.

 

[Nina]

Leskovcanima Srecna Nova Godina i Božić

 

[Nina]

Od 1970 g.kada si ti bio Leskovac se izgradio i prolepšao..bar ono sto sam videla kada sam svracala na roštilj u povratku sa mora

 

[Nisam ja on je !]

Od 1970 g.kada si ti bio Leskovac se izgradio i prolepšao..bar ono sto sam videla kada sam svracala na roštilj u povratku sa mora

Pa vidim i mnogo je veči od tada

 

[Nina]

Jedino se rostilj ne menja..uvek je dobar

 

[Nisam ja on je !]

Jedino se rostilj ne menja..uvek je dobar

Pogledajte prilog 632633

Kako kažu, mrtva usta da jedu