Luda Srpska Druzina
Veoma poznat
- Poruka
- 14.696
Ginisova knjiga rekorda je godišnji pregled svetskih rekorda, kako ljudskih dostignuća tako i prirodnih fenomena. Prvi put ju je objavilo 1955. godine pivarsko preduzeće „Ginis“. Danas se objavljuje u više od stotinu zemalja širom sveta na više od 23 jezika.
Hugh Beaver je, 10. novembra 1951, godine, lovio u Veston Harborun uz reku Slejni, na jugoistoku Irske. Nakon toga, bio je uključen u raspravu koja ptica je brža — zlatni žalar ili jarebica od svih evropskih ptica koje se love. Iste večeri dolaskom u Cestlbridž Haus shvata da uz pomoć dostupnih referentnih knjiga nije moguće dokazati da li zlatni žalar jeste ili nije najbrža od svih evropskih ptica koje se love. Shvatio je da se i o mnogim drugim sličnim pitanjima svake večeri raspravlja u 81.400 krčmi širom Velike Britanije i Irske, a da nema nijedne knjige koja bi sporove u vezi sa rekordima razrešila. To ga je dovelo do zaključka da bi se ovakva knjiga mogla pokazati izuzetno popularnom. Njegova ideja postaje realnost 12. septembra 1951. godine kada je uposlio blizance Norisa i Rosa Mekrajtera, da vide može li tome pomoći njihova Londonska agencija za utvrđivanje činjenica. Otvorena je kancelarija koja je započela rad na prvom izdanju, od 198 strana, čiji su prvi primerak štampari povezali 27. avgusta 1955. godine. Pre božića iste te godine Ginisova Knjiga rekorda našla se na prvom mestu liste bestselera, da bi na njemu sve dosad ostala, osim 1957. godine i 1959. godine, kada nisu štampana nova izdanja.
Ginisova knjiga rekorda danas je najviše usredsređena na ljudska takmičenja, ali pored takmičenja sadrži neke činjenice kao na primer koliko je iznosila težina najtežeg tumora na svetu, koja je najkraća reka na svetu i slično.
Hugh Beaver je, 10. novembra 1951, godine, lovio u Veston Harborun uz reku Slejni, na jugoistoku Irske. Nakon toga, bio je uključen u raspravu koja ptica je brža — zlatni žalar ili jarebica od svih evropskih ptica koje se love. Iste večeri dolaskom u Cestlbridž Haus shvata da uz pomoć dostupnih referentnih knjiga nije moguće dokazati da li zlatni žalar jeste ili nije najbrža od svih evropskih ptica koje se love. Shvatio je da se i o mnogim drugim sličnim pitanjima svake večeri raspravlja u 81.400 krčmi širom Velike Britanije i Irske, a da nema nijedne knjige koja bi sporove u vezi sa rekordima razrešila. To ga je dovelo do zaključka da bi se ovakva knjiga mogla pokazati izuzetno popularnom. Njegova ideja postaje realnost 12. septembra 1951. godine kada je uposlio blizance Norisa i Rosa Mekrajtera, da vide može li tome pomoći njihova Londonska agencija za utvrđivanje činjenica. Otvorena je kancelarija koja je započela rad na prvom izdanju, od 198 strana, čiji su prvi primerak štampari povezali 27. avgusta 1955. godine. Pre božića iste te godine Ginisova Knjiga rekorda našla se na prvom mestu liste bestselera, da bi na njemu sve dosad ostala, osim 1957. godine i 1959. godine, kada nisu štampana nova izdanja.
Ginisova knjiga rekorda danas je najviše usredsređena na ljudska takmičenja, ali pored takmičenja sadrži neke činjenice kao na primer koliko je iznosila težina najtežeg tumora na svetu, koja je najkraća reka na svetu i slično.
