Fjodor Ivanovič Tjutčev (5. decembar 1803. – 27. maj 1873.) jedan je od najznačajnijih ruskih pesnika. Gotovo dvadeset godina svoga života proveo je u Münchenu i Torinu. Bio je dobar prijatelj Heinricha Heinea, a dobro je poznavao i Schellinga. Tjutčev se nije eksponirao kao pesnik, te nije aktivno sudelovao u literarnim krugovima svoga vremena. Poznato je oko 400 njegovih pjsama koje Rusi vrlo često citiraju. Njegove rane pesme napisane su u tradiciji ruske poezije osamnaestog veka. Tridesetih godina u njegovoj se poeziji uočava uticaj evropskog (posebno nemačkog) romantizma. Tjutčev piše filozofsku poeziju o svemiru, prirodi i čoveku. Četrdesetih godina napisao je nekoliko članaka o odnosima Rusije i zapadnoevropske civilizacije. Pedesetih godina nastao je niz pesama u kojima opisuje ljubav kao tragediju, a objedinjene su u ciklus koji je prema njegovoj ljubavnici Eleni Aleksandrovnoj Denisjevoj (1826-1864) dobio naziv “Denisjevski”. Ciklus se smatra jednim od vrhunaca svjtske ljubavne lirike. Šezdesetih i sedamdesetih godina nastaju mnoge njegove političke pjesme. Njegova najpoznatija pjesma je “Silentium!”. Pesma je snažan poziv na cutanje, jer se ljudi međusobno ne mogu razumeti.
Stih “Izrečena je misao – laž” jedan je od njegovih najpoznatijih aforizama, kao i rieči “Rusiju um ne dokuči”, te “Nije nam dano da unapred znamo odgovor na naše reč
Stih “Izrečena je misao – laž” jedan je od njegovih najpoznatijih aforizama, kao i rieči “Rusiju um ne dokuči”, te “Nije nam dano da unapred znamo odgovor na naše reč