Filmovi francuskog novog talasa

[Bodljikavo Prase]

Francuski novi talas nastao je pedesetih godina dvadesetog veka, pokretanjem najvažnijeg filmskog časopisa tog vremena – Cahiers du Cinema. Za ovaj časopis pisali su mladi kritičari poput Erica Rohmera, Jean-Luc Godarda i François Truffauta, koji će se kasnije proslaviti kao najznačajniji reditelji francuskog novog talasa. Njihova glavna ideja je usprotiviti se konvenciji holivudskih filmova, tradicionalnom vidu stvaranja filmova i stvoriti prostor za mlade umetnike i umetnost koja nije ograničena stigmama i visokim budžetom.

Reditelji novog talasa izlaze iz studija, snimaju na ulicama Pariza, glumci dobijaju više slobode da improvizuju, jer se sve snima na licu mesta, kamerom iz ruke. Autori se više fokusiraju na poetični filmski jezik i autorski stil nego na radnju filma. Filmovi francuskog novog talasa su jedinstveni, izrazito senzualni i estetski primamljivi. Oblakoder je izdvojio filmove koji će vas upoznati sa stvaralaštvom ovog filmskog pravca, uz par filmova koji ne pripadaju ovoj eposi, ali su njom inspirisani.
https://www.oblakoder.org.rs/

 

[Bodljikavo Prase]

Cleo from 5 to 7 (1962) – Agnes Varda


Jedna od retkih rediteljki novog talasa, Agnes Varda, upoznaje nas sa Cleo, mladom glumicom, koja je na vrhuncu slave, lepote i mladosti. Cleo pratimo kroz dva krucijalna sata (od 5 do 7) dok iščekuje rezultate o mogućoj bolesti. Za razliku od većine filmova ovog pravca u kojima je predstavljena muška vizija sveta, dok je žena fetišizirani predmet divljenja, u Vardinom filmu perspektiva je drugačija. Posmatramo svet i razmatramo probleme očima žene, koja je svesna svoje lepote i slave i razmišlja o svojoj egzistenciji. Glavna tema, pored lepote, jeste i strah od smrti, koji okupira glavnu protagonistkinju.

 

[Bodljikavo Prase]

The collector/ La Collectionneause (1967) – Eric Rohmer


Ovaj film deo je serije Moralnih priča reditelja Erica Rohmera. Dvojica hedonista i ženskaroša Adrijen i Danijel provode prijatan odmor na obali mora, međutim, dolazak harizmatične Hayde donosi nemir i sukob. Pored divnih kadrova Azurne obale, svideće vam se dijalozi koji ističu dva različita pogleda na svet–muški i ženski, kao i univerzalna tema francuskog novog talasa: seksualnost i fatalna žena.

 

[Bodljikavo Prase]

Breathless / A bout de souffle (1960) – Jean-Luc Godard


Film A bout de souffle (Do posljednjeg daha) je prvi Godarov dugometražni film i jedan od ključnih filmova francuskog novog talasa, pa i njegov predstavnik. Ova klasična melodrama koja govori o romansi mlade studentkinje i sitnog lopova simbol je buntovnosti.

 

[Bodljikavo Prase]

Hiroshima, mon amour (1959) – Alain Resnais


Govori o ljubavnoj avanturi francuske glumice, nazvane Ona (Emmanuelle Riva) i japanskog arhitekte, nazvanog On (Eiji Okada) u Hirošimi i prikazuje 36 sati njihovog odnosa. Ono što čini ovaj film posebnim jeste to što su oba ljubavnika prikazana kao predmet žudnje, oboje su ravnopravni i oboje varaju svoje partnere. Film se, za razliku od holivudskih ljubavnih filmova, završava nedorečeno, likovi ne ostaju vezani jedno za drugo i nameće se ideja da ljubav nije obaveza, ona je upitna.

 

[Bodljikavo Prase]

Chloe in the afternoon/ L’Amour l’après-midi (1975) – Eric Rohmer




Još jedan Rohmerov film, poslednji u serijalu Moralnih priča. Poetični, filozofski dijalozi, kao da čitate dobar roman, držaće vam pažnju i nateraće vas da preispitate svoje shvatanje međuljudskih odnosa.