- Poruka
- 388.920
Doktor Edvard Rajan je, zajedno sa dva hirurga i 12 medicinskih sestara, u ime američkog Crvenog krsta 16. oktobra 1914. godine stigao u polurazrušeni Beograd koji je razaran austrijskim granatama. Došao je u glavni grad zemlje koju je moćna Austrougarska carevina osudila na smrt i zatiranje. U Beogradu je proveo dve okupacije, 1914. i 1915. godine. Odmah se uselio u napuštenu zgradu Glavne vojne bolnice i proglasio je američkom bolnicom iznad koje je pored zastave Crvenog krsta razvio američku zastavu. O tome je pisala britanska bolničarka Emili Simonds u „Vašington postu” 17. januara 1915. godine.
Kako je to učinio, austrougarske baterije prestale su da gađaju bolnicu i tako je beogradsko stanovništvo imalo gde da se previja, operiše i leči. Pošto su SAD tada bile neutralne, prema Petoj haškoj konvenciji iz 1907. godine, ova zgrada je tretirana kao američka teritorija.
U toku Prvog svetskog rata u Srbiji operisao više od osam hiljada ljudi, borio se protiv tifusa, spasao desetine hiljada života, ali i bio zaštitnik srpskog stanovništva u Beogradu
Edvard Rajan je posebno zadužio Srbe, Beograd i Srbiju kao upravnik Vojne bolnice u bombardovanom i porobljenom Beogradu krajem 1914. i 1915. a kasnije kao upravnik svih bolnica na teritoriji Beograda i Srbije..
Doktora Edvarda Rajana su na beogradskim ulicama građani pozdravljali uzvicima „Viva Rajan”. Bilo je to priznanje za hrabrost ovom američkom lekaru u koje su mogli da se uvere svakodnevno dok je lečio ranjene i bolesne u Beogradu, koji su svi napustili osim civila.
Rajan je, pokazaće se, po veličini i značaju svoga dela, za Srbe isto što i Ardžibald Rajs, ili Flora Sends, ali pomalo nepoznat, zaboravljen i skrajnut
(izvor
olitika)
