Doručak na travi - Eduar Mane

[Nina]

Eduar Mane je bio poznati francuski slikar, koji je odbio da se svrsta u okvire impresionizma. Portretisao je svakodnevnicu, upotrebljavao jasne boje.
Na ovoj njegovoj čuvenoj slici koja se nalazi u muzeju Orsej u Parizu, umetnik je prikazao piknik u šumi, koji uključuje nagu žensku figuru u društvu dva obučena muškarca. Ova slika je odmah privukla ogromnu pažnju, ali je u isto vreme odbačena od strane kritike. Izvorno ime slike je "Kupanje".

 

[Nina]

U pitanju su četiri sasvim moderne pariske figure, evidentno savremenici samog slikara. U tome i jeste bio problem, jer nisu prikazani glorifikovani likovi iz mitologije ili religije, tako tipični za taj period u slikarstvu. Naprotiv, na slici su obični ljudi obučeni u odeću karakterističnu za to vreme.Klasična pastoralna tema prenesena je u savremene okvire.

Dimenzije slike su širina 208 a dužina 264,5 santimetra.Mane je sliku naslikao 1863 godine kada je prikazana u Salonu odbačenih, koji je otvorio Napoleon III.
Smatra se prvom slikom moderne umetnosti, a svrstavaju je i u realizam i u impresionizam.

U pitanju su četiri sasvim moderne pariske figure, evidentno savremenici samog slikara. U tome i jeste bio problem, jer nisu prikazani glorifikovani likovi iz mitologije ili religije, tako tipični za taj period u slikarstvu. Naprotiv, na slici su obični ljudi obučeni u odeću karakterističnu za to vreme.Klasična pastoralna tema prenesena je u savremene okvire.

 

[Nina]

Slika predstavlja piknik u šumi blizu Aržanteja. Naga devojka, čije je telo izrazito osvetljeno, gleda direktno u posmatrača. Ona sedi na plavoj tkanini, koja predstavlja deo odeće koju je skinula. Maneova supruga, Suzana Leinhof, i njegova omiljena muza Viktorina Mjuran pozirale su kada je slikao nagu devojku, koja ima Viktorinino lice i Suzanino telo. Dva muškarca predstavljaju Maneovog brata, Gustava, i njegovog budućeg zeta, holandskog kipara Ferdinanda Leinhofa, koji razgovaraju ignorišući devojke. Ispred njih prikazana je ženska odeća, korpa sa voćem i hleb. U pozadini nalazi se obučena devojka koja prelazi potok, čije su dimenzije dosta veće od dimenzija figura u prvom planu i izgleda kao da lebdi. Nesrazmernost između devojke u pozadini i čamca sa desne strane predstavlja propust slikara, uprkos tome, zbog nežne hromatske kontrasti i upotrebe vazdušne perspektive savremenici ovo delo svrstavaju u remek-dela devetnaestog veka. Devojka u pozadini često služi kao model Maneovim prijateljima slikarima, njeno ime je Elenora-Aleksandrin Melej i ona će kasnije postati supruga Emila Zole.

 

[Nina]

Grubo obojenoj pozadini nedostaje dubina, što ostavlja utisak kao da se scena ne odvija napolju, već u nekom studiju. Ovaj utisak pojačava se upotrebom intenzivnog „fotografskog” svetla, koje skoro kao da ne ostavlja senke, odnosno, osvetljenje scene je neskladno i neprirodno. Muškarac sa desne strane nosi posebnu vrstu kape sa resom koja se nosi u zatvorenom prostoru.

Stil slikanja razlikuje se od tadašnje tradicije. Manet je koristio neposredno svetlo koje eliminiše srednje tonove. Zbog korišćenja motiva iz umetnikovog najbližeg okruženja, slika se smatra „predimpresionističkom”. Metoda kojom je slikao bila je klasična, s tim što nije pokušavao da sakrije poteze četkicom, zbog čega slika u nekim delovima deluje nedovršeno.

Uprkos tome što je tema dela svakidašnja, Mane je namerno odabrao veliki format platna, koji je obično korišćen za slike sa bitnijom tematikom.

 

[Nina]

Emil Zola je rekao:
"Slikari, a posebno Eduar Mane, jedan analitični slikar, nisu opsednuti temom slike kao što je narod:
Za njih je tema samo izgovor za slikanje, dok je narodu tema presudna."