U fizičkoj antropologiji, dinarska rasa (ili jadranska rasa ili epirska rasa) je jedna od podgrupa evropida (beke; kavkaske) rase koju su antropolozi razvrstali u prvoj polovini 20. veka. Više se ne smatra podobnom za nauku, pošto je genetika postala glavno sredstvo klasifikovanja etničkih grupa.
Pojam dinarske rase potekao je od Jozefa Denikera, ali je postala najpoznatija po pisanju Hansa F. K. Gintera i Karltona S. Kuna. Ime je izvedeno iz Dinarskih Alpa (zapadni deo balkanskog poluostrva) što bi trebalo da je njeno primarno stanište.
Odlike su određene kao visoka, uglavnom mezomorfna telesna građa, relativno dugih nogu i kratkog trupa i osrednjeg raspona ruku. Kaže se da je opšta anatomija glave brahicefalična do hiperbrahicefalična (kranijalni indeks: 81-86) što je dakle posledica kako prilično široke glave tako i osrednje dužine neurokranijuma, čiji je zadnji deo često donekle pljosnat (planocipitalan).
Taj tip je ovako opisan:
Vertikalna visina kranijuma je velika. Oči su postavljene prilično blizu, a okolno tkivo ih određuje kao široko otvorene. Dužica oka je najčešċe smeđa sa značajnim procentom svelte pigmentacije kod dinarske populacije. Nos je velik, uzak i ispupčen. Lice je izduženo i ortognatično, sa naglašenom bradom, ali i široko. Oblik čela varira, ali je neretko ispupčeno. Boja kose je obično tamnosmeđa sa crnokosim i plavokosim pojedincima u manjini, pri čemu je plava kosa više odlika srednjeevropske, morfološki slične noričke rase (rase koja je između nordijske i dinarske rase).
Koži nedostaje ružičasta boja uobičajena za Severnu Evropu kao i prilično tamna pigmentacija uobičajena za krajnji jug Evrope, a na geografskom planu, osrednje je pigmentacije i često promenljiva.
Kun je, međutim, u ,,Poreklu rasa’’ (1962), tvrdio da dinarska i druge kategorije ,,nisu rase, veċ jednostavno očigledan izraz genetske promenljivosti grupa, kojima pripadaju, a koje su se međusobno mešale’’. O nastanku ovog izrazitog fenotipa govorio je kao o ,,dinarizaciji’’. Po njegovom mišljenju dinarici su bili određeni tip, koji je proistekao iz drevnih mešanja mediteranske i alpske rase.
Prema dinarskom modelu, dinarici su se mogli naċi planinaskim krajevima zapadnog Balkana (Albanija, Hrvatska, Bosna i Hercegovina, Slovenija, Srbija, Austrija, Crna Gora, veċina severozapadne Bugarske i severozapadna Republika Makedonija). Severna i istočna Italija su smatrane uglavnom dinarskom oblašċu, kao i Grčka, Rumunija, istočna Ukrajina, jugoistočne oblasti nemačkog govornog područja i delovi južne Poljske i jugoistočne Francuske.
