Ја сам некада становала у кући, спрат испод спаваће собе газдаричине ћерке, која је стално носила кломпе.
Знам какав то хорор може да буде, поготово што је она увек остајала до касно.
Пробала сам да тај проблем решим на дискретан начин тако што сам јој за рођендан купила мекане папуче, али не. Госпођица обожава своје кломпе.
Онда сам жртвовала неколико непроспаваних ноћи и чекала да коначно легне и заспи. А онда сам узела своје кломпе и почела њима да ударам у плафон. И тако 2-3 ноћи за редом.
Наредне ноћи више није било звукова кломпи - ни ноћу ни дању.
Најбитније од свега јесте да не постоје деца дивљаци. Све је ствар васпитања.
Ако моје дете са 5 година уме да каже:"Хајде да се кугламо сада, јер ускоро пада мрак па ће деда да заспи, нећемо више тога моћи да се играмо", како то да "мали носорог" никако да престане да носи кломпе?