- Poruka
- 388.644
Bosanska vila je bila srbski list za „zabavu, pouku i književnost“. Pokrenut je 1885. godine kao organ Učiteljskog zbora Srbske škole u Sarajevu, a zabranjen od strane austrougarskih vlasti 15. juna 1914. godine.
Pokretači Vile su bili učitelji Srpske škole, koji su u početku bili najbrojniji saradnici časopisa. Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković su 13. juna 1885. tražili dozvolu od austrougarskih vlasti za izdavanje dvomjesečnog lista „Vrelo Bosne“, čiji bi urednik i vlasnik bio sam Učiteljski zbor Srbske škole u Sarajevu. Austrougarske vlasti su odbile registraciju na ime Učiteljskog zbora Srbske škole, te su 23. septembra 1885. godine Nikola Šumonja, Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković tražili dozvolu za izdavanje dvomesečnog lista „Bosanska vila“. Na dan 19. oktobar 1885, austrougarske vlasti su izdale dozvolu za izdavanje petnaestodnevnog beletrističkog lista „Bosanska vila“, uz uslove da se list šalje austrougarskoj upravi na preventivnu cenzuru, da list ne može da se bavi politikom i konfesionalnim pitanjima, te da u sastavima zabavnog i poučnog sadržaja ne bude previše naglašen srbski nacionalni element. Vila je registrovana na ime urednika Božidara Nikašinovića.
Prvo izdanje Vile
Nakon dvomjesečne pripreme, prvi Vilin broj je izašao na dan 16. decembar 1885. godine. Božidar Nikašinović je bio prvi urednik, Nikola Kašiković je bio zadužen za narodnu književnost, Stevo Kaluđerčić za članke i pripovijetke, a Nikola Šumonja za pripovijetke, podlistak i književne bilješke.
Prvo izdanje je imalo 16 stranica i štampano je na ćirilici u 1.000 primjeraka, a crtež na vrhu naslovne strane je izradio Stevo Kaluđerčić. Zbog potražnje, prvo Vilino izdanje je ponovo štampano.
Na samoj naslovnoj strani se preko čitave stranice nalazila velika fotografija mitropolita Save Kosanovića, koga su tri mjeseca ranije austrougarske vlasti prisilile da podnese ostavku, a krajem 1885. godine prognale iz provincije. Sam mitropolit Sava Kosanović se u ovom broju oglašava sa člankom „Pravednikova smrt“, te postaje jedan od prvih spoljnih saradnike Vile.
Ostali saradnici prvih izdanja Vile su bili Manojlo Đorđević Prizrenac, Dušan Peleš, Mitropolit Dionisije II (Ilijević), Đorđe Jovanović German, David Popović, Petar Mirković, Vaso M. Ćuković, Vid Vuletić Vukasović, Mile Popadić, Petar Đenić, Stari Jovo Basarović, Stevan N. Davidović i Kosta Kovačević.
„Mi smo učinili sve ono što se od nas zahtijevati moglo, a sada stoji do vas, da pokažete koliko ste svjesni Srbi i koliko svoju knjigu ljubite — padne li „Bosanska vila“, kao srpski jedini list u ovim zemljama, onda nemojte nikoga kriviti — sami nosite grijeh na svojoj duši.“
Bosanska vila 16. decembar 1885.
Pokretači Vile su bili učitelji Srpske škole, koji su u početku bili najbrojniji saradnici časopisa. Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković su 13. juna 1885. tražili dozvolu od austrougarskih vlasti za izdavanje dvomjesečnog lista „Vrelo Bosne“, čiji bi urednik i vlasnik bio sam Učiteljski zbor Srbske škole u Sarajevu. Austrougarske vlasti su odbile registraciju na ime Učiteljskog zbora Srbske škole, te su 23. septembra 1885. godine Nikola Šumonja, Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković tražili dozvolu za izdavanje dvomesečnog lista „Bosanska vila“. Na dan 19. oktobar 1885, austrougarske vlasti su izdale dozvolu za izdavanje petnaestodnevnog beletrističkog lista „Bosanska vila“, uz uslove da se list šalje austrougarskoj upravi na preventivnu cenzuru, da list ne može da se bavi politikom i konfesionalnim pitanjima, te da u sastavima zabavnog i poučnog sadržaja ne bude previše naglašen srbski nacionalni element. Vila je registrovana na ime urednika Božidara Nikašinovića.
Prvo izdanje Vile
Nakon dvomjesečne pripreme, prvi Vilin broj je izašao na dan 16. decembar 1885. godine. Božidar Nikašinović je bio prvi urednik, Nikola Kašiković je bio zadužen za narodnu književnost, Stevo Kaluđerčić za članke i pripovijetke, a Nikola Šumonja za pripovijetke, podlistak i književne bilješke.
Prvo izdanje je imalo 16 stranica i štampano je na ćirilici u 1.000 primjeraka, a crtež na vrhu naslovne strane je izradio Stevo Kaluđerčić. Zbog potražnje, prvo Vilino izdanje je ponovo štampano.
Na samoj naslovnoj strani se preko čitave stranice nalazila velika fotografija mitropolita Save Kosanovića, koga su tri mjeseca ranije austrougarske vlasti prisilile da podnese ostavku, a krajem 1885. godine prognale iz provincije. Sam mitropolit Sava Kosanović se u ovom broju oglašava sa člankom „Pravednikova smrt“, te postaje jedan od prvih spoljnih saradnike Vile.
Ostali saradnici prvih izdanja Vile su bili Manojlo Đorđević Prizrenac, Dušan Peleš, Mitropolit Dionisije II (Ilijević), Đorđe Jovanović German, David Popović, Petar Mirković, Vaso M. Ćuković, Vid Vuletić Vukasović, Mile Popadić, Petar Đenić, Stari Jovo Basarović, Stevan N. Davidović i Kosta Kovačević.
„Mi smo učinili sve ono što se od nas zahtijevati moglo, a sada stoji do vas, da pokažete koliko ste svjesni Srbi i koliko svoju knjigu ljubite — padne li „Bosanska vila“, kao srpski jedini list u ovim zemljama, onda nemojte nikoga kriviti — sami nosite grijeh na svojoj duši.“
Bosanska vila 16. decembar 1885.
