- Poruka
- 392.132
U blizini reke Tise nalazi se Arača, lokalitet sa ostacima srednjovekovne romaničke crkve koja više od sedam vekova beleži istoriju Banata.
Arača se prvi put spominje u XIII veku, a kao godina izgradnje se uzima 1230. Građena je na ostacima crkve iz XI veka. Već 1280. godine biva opljačkana i uništena, da bi bila obnovljena tek 1370. po nalogu kraljice Jelisavete Kotromanić Anžujske. Tokom te obnove crkvi je dodat gotski toranj sa zvonikom. Godine 1417. kralj Žigmund poklanja despotu Stefanu Lazareviću imanje sa crkvom, a posle je pripala Đurđu Brankoviću. Sa nadiranjem Turaka piše se i malo tužnija istorija manastira, jer je 1551. godine Turci ruše i od tada pa do danas nije obnavljana.
Postoje i mnoge legende koje prate Araču, a najpoznatija se vezuje za Ričarda Lavlje Srce i Atilu Hunskog. Prvi se ovde, navodno, lečio lekovitim blatom u povratku iz krstaških pohoda, a za drugog se vezuje priča o ogromnom blagu koje je zakopao u koritu Tise. Pa se smatra da su benegditinski monasi iz tog razloga i došli ovde da zagrade manastir koji nikada u potpunosti nije bio završen. Uglavnom, važno je napometi da je zemlja Arače bila dom stanovnicima i pre izgradnje manastira još u doba starčevačke kulture, u period 5.500 godina p.n.e. To znači da je taj prostor konstanto bio dom čoveku 7.500 godina
Do atrakcije Arača se najbrže stiže preko Novog Sada za one koji dolaze iz južnijih delova zemlje, a za Vojvođane to svakako nije problem, jer gotovo svaki prevoznik ima liniju do Novog Bečeja. Najlakše je ići do Bečeja, a potom odatle do Novog Bečeja koji je udaljen samo 10km. S druge strane, kao što uvek skrećemo pažnju, najbolja je varijanta za ovakve avanture je putovanje automobilom.
Arača se nalazi na 12km od Novog Bečeja i na 8km od Novog Miloševa. Na tom poslednjem kilometru zamolite vozača da vam stane kraj zemljanog puta koji vodi u pravcu Arače. Proći ćete pored napuštene železničke stanice "Crna Bara". Dalje vas zemljani put vodi pored malog salaša i nestaje u šumarku, a nakon toga imate nekih 5~6km do odredišta.
Arača se prvi put spominje u XIII veku, a kao godina izgradnje se uzima 1230. Građena je na ostacima crkve iz XI veka. Već 1280. godine biva opljačkana i uništena, da bi bila obnovljena tek 1370. po nalogu kraljice Jelisavete Kotromanić Anžujske. Tokom te obnove crkvi je dodat gotski toranj sa zvonikom. Godine 1417. kralj Žigmund poklanja despotu Stefanu Lazareviću imanje sa crkvom, a posle je pripala Đurđu Brankoviću. Sa nadiranjem Turaka piše se i malo tužnija istorija manastira, jer je 1551. godine Turci ruše i od tada pa do danas nije obnavljana.
Postoje i mnoge legende koje prate Araču, a najpoznatija se vezuje za Ričarda Lavlje Srce i Atilu Hunskog. Prvi se ovde, navodno, lečio lekovitim blatom u povratku iz krstaških pohoda, a za drugog se vezuje priča o ogromnom blagu koje je zakopao u koritu Tise. Pa se smatra da su benegditinski monasi iz tog razloga i došli ovde da zagrade manastir koji nikada u potpunosti nije bio završen. Uglavnom, važno je napometi da je zemlja Arače bila dom stanovnicima i pre izgradnje manastira još u doba starčevačke kulture, u period 5.500 godina p.n.e. To znači da je taj prostor konstanto bio dom čoveku 7.500 godina
Do atrakcije Arača se najbrže stiže preko Novog Sada za one koji dolaze iz južnijih delova zemlje, a za Vojvođane to svakako nije problem, jer gotovo svaki prevoznik ima liniju do Novog Bečeja. Najlakše je ići do Bečeja, a potom odatle do Novog Bečeja koji je udaljen samo 10km. S druge strane, kao što uvek skrećemo pažnju, najbolja je varijanta za ovakve avanture je putovanje automobilom.
Arača se nalazi na 12km od Novog Bečeja i na 8km od Novog Miloševa. Na tom poslednjem kilometru zamolite vozača da vam stane kraj zemljanog puta koji vodi u pravcu Arače. Proći ćete pored napuštene železničke stanice "Crna Bara". Dalje vas zemljani put vodi pored malog salaša i nestaje u šumarku, a nakon toga imate nekih 5~6km do odredišta.
