- Poruka
- 388.205
Arhitekta koji je uneo dah francuske arhitekture na beogradske ulice
Aleksandar Đorđević rođen je u Beogradu, 30. decembra 1890. godine. Poreklom je iz ugledne porodice. Njegov otac Mihailo, bio je poslanik Kraljevine Srbije u Bukureštu, a majka Jelena bila je rodom iz porodice vojvode Stevana Sinđelića. Posle uspešno stečenog osnovnog obrazovanja i završene gimnazije u Beogradu, studije nastavlja u Nemačkoj na Visokoj tehničkoj školi u Karlsrueu. Njegovo diplomiranje se poklapa sa samim početkom Velikog rata, te se po povratku kući prijavljuje u dobrovoljce. Nakon sloma Srbije i povlačenje srpske vojske preko Albanije, preko Soluna odlazi u Pariz. U Francuskoj se posvećuje arhitekturi, prvo radeći u arhitektonskom birou francuske železnice, a potom nastavlja školovanje u klasi profesora Bernijea i Marsela Lambera.
Posle završetka rata, vraća se u rodni grad i počinje da radi u odboru za obnovu grada. Od 1921. Do do 1928. radio je kao jedan od osnivača preduzeća „Rad“. Od 1928. do 1934. godine vodio je svoj privatni biro. U birou je, uz pomoć saradnika projektovao više desetina javnih zgrada. Ovo je bio period kada se srpska arhitektonska scena nalazila na prekretnici i graditeljski stil Beograda je bio mešavina raznih uticaja. Od jakih uticaja austrougarske postsecesije i akademizma, preko srpskog nacionalnog stila u delima Momira Korunovića, uticaja ruskih arhitekata koji su novu domovinu našli u Srbiji do francuskih đaka, u koje je spadao i Đorđevića koji je stvarao pod uticajem francuskog akademizma.
U periodu od 1922. godine do početka Drugog svetskog rata podignuto je ili preuređeno dvadeset pet objekata po zamisli arhitekte Đorđevića,
dok je oko petnaest njegovih projekata ostalo neizvedeno. Među ove treba uvrstiti otkupljene projekte za izgradnju Doma Aero kluba i Doma Trgovačke omladine, kao i kraljevska vila Jadranu.
Samostalni rad u Beogradu, Đorđević je započeo 1922. godine zahtevnim projektom po narudžbini advokata Dušana Đokića. Ovaj projekat obuhvatao je izgradnju zdanja poslovno-stambane namene u nekada Skopljanskoj, a sada Nušićevoj 25. Ovo će biti početak uspešne karijere Đorđevića, koji će u narednim godinama izraditi projekte za čitav niz rezidencijalnih projekata i vila.
Među vilama koje su izgrađene po njegovoim prijektima ističu se vila u Njegoševoj 23, kuća Desanke Novaković, kuća Tihomira Panića, Pavla Hadži Pavlovića, Mihajla Gluševića, vila Milorada Dragutinovića, Milana M. Đorđevića, Radomira Lukovića u Puškinovoj ulici, kuća Radmila Stojiljkovića u Njegoševoj, vila Roberta Lenca, vila Vlade Teokarovića, Vlade ilića, Milana Stojadinovića, Radmile Lazarević i mnoge druge.
Aleksandar Đorđević rođen je u Beogradu, 30. decembra 1890. godine. Poreklom je iz ugledne porodice. Njegov otac Mihailo, bio je poslanik Kraljevine Srbije u Bukureštu, a majka Jelena bila je rodom iz porodice vojvode Stevana Sinđelića. Posle uspešno stečenog osnovnog obrazovanja i završene gimnazije u Beogradu, studije nastavlja u Nemačkoj na Visokoj tehničkoj školi u Karlsrueu. Njegovo diplomiranje se poklapa sa samim početkom Velikog rata, te se po povratku kući prijavljuje u dobrovoljce. Nakon sloma Srbije i povlačenje srpske vojske preko Albanije, preko Soluna odlazi u Pariz. U Francuskoj se posvećuje arhitekturi, prvo radeći u arhitektonskom birou francuske železnice, a potom nastavlja školovanje u klasi profesora Bernijea i Marsela Lambera.
Posle završetka rata, vraća se u rodni grad i počinje da radi u odboru za obnovu grada. Od 1921. Do do 1928. radio je kao jedan od osnivača preduzeća „Rad“. Od 1928. do 1934. godine vodio je svoj privatni biro. U birou je, uz pomoć saradnika projektovao više desetina javnih zgrada. Ovo je bio period kada se srpska arhitektonska scena nalazila na prekretnici i graditeljski stil Beograda je bio mešavina raznih uticaja. Od jakih uticaja austrougarske postsecesije i akademizma, preko srpskog nacionalnog stila u delima Momira Korunovića, uticaja ruskih arhitekata koji su novu domovinu našli u Srbiji do francuskih đaka, u koje je spadao i Đorđevića koji je stvarao pod uticajem francuskog akademizma.
U periodu od 1922. godine do početka Drugog svetskog rata podignuto je ili preuređeno dvadeset pet objekata po zamisli arhitekte Đorđevića,
dok je oko petnaest njegovih projekata ostalo neizvedeno. Među ove treba uvrstiti otkupljene projekte za izgradnju Doma Aero kluba i Doma Trgovačke omladine, kao i kraljevska vila Jadranu.
Samostalni rad u Beogradu, Đorđević je započeo 1922. godine zahtevnim projektom po narudžbini advokata Dušana Đokića. Ovaj projekat obuhvatao je izgradnju zdanja poslovno-stambane namene u nekada Skopljanskoj, a sada Nušićevoj 25. Ovo će biti početak uspešne karijere Đorđevića, koji će u narednim godinama izraditi projekte za čitav niz rezidencijalnih projekata i vila.
Među vilama koje su izgrađene po njegovoim prijektima ističu se vila u Njegoševoj 23, kuća Desanke Novaković, kuća Tihomira Panića, Pavla Hadži Pavlovića, Mihajla Gluševića, vila Milorada Dragutinovića, Milana M. Đorđevića, Radomira Lukovića u Puškinovoj ulici, kuća Radmila Stojiljkovića u Njegoševoj, vila Roberta Lenca, vila Vlade Teokarovića, Vlade ilića, Milana Stojadinovića, Radmile Lazarević i mnoge druge.
