МАРКАЛЕ и случај РАЧАК (поређење)

K

kisela bombona

Elita
Poruka
20.103
Оба случаја су била ПОВОД за НАТО бомбардовање!




..."...u oba su
Srbi isključivi, ali nedokazani,
krivci; zločini sa civilnim žrtvama
su šokantni i ubedljivi kao argument za represivne mere prema učiniocima;
vojno-politički kontekst je skoro identičan u pogledu odnosa snaga
u momentu događaja.....
.....
...Za srpski narod je uverljivo dokazivanje ili
oslobađanje od krivice za zločine
nad civilima tipa Markala ili Račka veoma značajno. Svako ko insistira da
Srbi uspostave jasan odnos prema događajima iz bliske prošlosti i
sopstvenoj ulozi u njima, mora u punoj meri pomoći oko definitivnog
utvrđivanja krivica na osnovu činjenica.

http://www.mfa.gov.yu/Srpski/FDP/gj_13022004_s.html
 
"Postoje tri prekretnice građanskog rata u Bosni i Hercegovini koje su
iskorištene da se zavadi, uništi i istrijebi srpski narod sa njihovih vječnih
ognjišta. U sva tri slučaja korišten je isti metod:
Masovno ubijanje pred kamerama

U sva tri slučaja bio je potreban izgovor da se rasplamsa rat, da bi se
uskratilo pravo srpskog naroda da sami odlučuju gdje i sa kime će da žive.
Sva tri slučaja su bila slična i za svaki od njih zapadna javnost je okrivila Srbe.
Sumnja u to sto se stvarno desilo, je bazirana je na sledećim činjenicama:


Ni u jednom od tri događaja srpskim ekspertima nije bilo
dozvoljeno da
učestvuju u balističkim analizama
Ni jedan od Zapadnih eksperata nije potvrdio da su Srbi odgovorni za
masakar
U svakom od tri slučaja TV ekipe i (i prva pomoć) je ‘slučajno’ bila na
licu mjesta
Svaki slučaj je imao ogromne političke i vojne posledice za srpsku stranu.



Evo opisa događaja i njihovog značaja:

27. Maj 1992 - Incident u redu za hljeb - Najavljeno speciajlno zasijedanje
UN trebalo je da počne 31. maja 1992. godine, da bi se diskutovalo moguće
uvođenje sankcija SR Jugoslaviji. Četiri dana prije zasijedanja
(27. Maja 1992. godine) desio se masakar u Sarajevu. Američka
administracija iskoristila je to da progura sankcije kroz Savjet
bezbjednosti UN.
5. Februar 1994 - Zločin na pijaci Markale (prvi dio) - Početkom 1994.
godine, bilo je jasno da isalamski fundamentalisti nisu u stanju da
pobjede u ovom ratu i da im treba pomoć sa strane. U isto vrijeme,
NATO je tražio razlog da se umješa u sukob. Incident je pomogao i
muslimanima i NATO-u. Zločin na Markalama je iskorišten kao izgovor
da se zamijene trupe UN sa trupama NATO-a. Takođe je iskorišten je kao
vodilja budućeg NATO djelovanju u Bosni.
28. Avgust 1995 - Pijaca Markale (drugi dio) - Američki pomoćnik
državnog sekretara SAD-a, gospodin Holbruk, najavio je potrebu da se
pronađe razlog za NATO bombardovanje. Islamski fundamentalisti su
isporučili naručeno za manje od 24 sata. Samo dan kasnije, protiv
dokaza (od Ruskih, Francuskih i Britanskih nezavisnih posmatrača
sa lica mjesta) muslimani su izrežirali jos jedan pokolj samo za kamere.
Američka administracija je insistirala da se Srbi okrive. Najveće
bombardovanje u istoriji NATO alijanse je počelo. NATO je bombardovao
hrisćanske Srbe i istjerao ih sa vječnih ognjišta, sa ciljem da obezbjede
uporište za islamske fundamentaliste u srcu Evrope.


Za slavicnet.com sa engleskog preveo Zoran Mirkovic iz Melburna, Australija (porijeklom iz Olova)

 
adem_ks:
pogledaj moje teme. mislim da su raznolike, u zavisnosti od situacije, sto se ne moze reci za bombonine. ako ne verujes proveri. dovoljno je samo naslove procitati.
i ja obicno niti zalazim na njene teme, osim ako je "dosadno" na forumu, i onda gledam da "ubijem" nekako vreme.
Kliknite za proširenje...

Имаш тамо ЖАЛБЕ,
па се жали,
а не на овако озбиљној теми да се исповедаш:neutral:


.
 
adem_ks:
pogledaj moje teme. mislim da su raznolike, u zavisnosti od situacije, sto se ne moze reci za bombonine. ako ne verujes proveri. dovoljno je samo naslove procitati.
i ja obicno niti zalazim na njene teme, osim ako je "dosadno" na forumu, i onda gledam da "ubijem" nekako vreme.
Kliknite za proširenje...

Иди онда па га убијај на : DA LI TI ZNAŠ ZA NEKI DRUGI RITAM? :whistling::whistling::whistling:
 
Masakr na pijaci

Autor: Majkl Roze (Michael Rose)
(General Michael Rose je bio komadant trupa UN u Bosni i Hercegovini.
Ovo je isječak iz njegove knjige "Borba za mir", objevljena u izdavačkoj
kući "The Harvill Press", u Londonu 1998. godine)

I ako su se Srbi do sada složili sa bukvalno svim zahtjevima koji
su muslimani tražili, Divjak je 'zatezao' da potpiše primirje,
pod izgovorom da UN ovo primirje nisu povezali ni sa jednim
dugotrajnim rešenjem.

Ja sam mu rekao da bi u ovom momentu stanovnici Sarajeva
definitivno prihvatili ovako nešto kratkotrajno, samo da bi živjeli u miru.

On se i dalje nije slagao i prihvatao.

U ovom momentu sam ga neprijatno iznenadio. Rekao sam mu da
prvi nalazi UN sa kratera od bombe na Markalama ukazuju da je
bomba bila ispaljena sa strane bosanskih borbenih linija.
U sobi je
zavladala mrtvačka tišina i Hajrulović je izgledao nestrpljiv. On me je
hladno pitao da objasnim.

Rekao sam mu da je ugao dejstva smrtne bombe pokazivao da je bomba
bila ispaljena sa veoma bliske udaljenosti, sa njihove strane ili je čak
aktivirana na licu mjesta.

Teško je, rekao sam, biti precizan kada je samo jedna bomba bila
ispaljena i takodje zato što je Bosanska Armija sklonila i odnijela neke
veoma važne sudske dokaze prije nego što su snage UN sigle. (strana 48).
 
"Britanska novinarka Eve Ann Prentice je 3. 2. 2006. godine je kao svjedokinja
obrane na suđenju Slobodanu Miloševiću pred Haaškim sudom (ICTY) izjavila
da je 1994. godine u Sarajevu vidjela vođu Al-Qa’ide Osamu bin Ladena za
posjeta bošnjačkom čelniku Aliji Izetbegoviću.

Odgovarajući na Miloševićeva pitanja, svjedokinja Prentice je kazala kako je
njezina istraga pokolja na sarajevskoj tržnici Markale 5. veljače 1994. , koji je
doveo do zračnih udara NATO-a na Republiku Srpsku, pokazala da pokolj nije
izazvala srpska granata, nego da je riječ bila o “eksplozivnoj napravi pričvršćeno
j ljepljivom vrpcom ispod štanda na tržnici’’. Svjedokinja je odgovornost za
navodno podmetanje eksploziva pripisala “vladi BiH”...."
 
Рачак - лажи и истине

Од полицијске акције преко НАТО интервенције
до хашког фијаска

Документарни филм аутора Славена Крањца,
"Рачак - 10 година после" говори о догађајима који
су претходили и били повод НАТО интервенције 1999. године

То је филм о манипулацији телима страдалих Албанаца.

http://www.rts.rs/page/tv/ci/story/17/РТС+1/51097/Рачак+-+лажи+и+истине.html


Ово је само један од коментара на филм:

Svakom ko je pogledao film je vise nego jasno da je
Racak namontiran
sa ciljem postizanja saglasnosti Zapadne javnosti za ono sto sledi..
Zamolio bih RTS kao i ministarstvo za informisanje da (prevedu)i "titluju"film
u cilju sirenja istine odnosno otkrivanja pozadine Nato agresije.
Film svakako
treba staviti na You Tube sa engleskim,nemackim,francuskim i spanskim
prevodom..U promociji svakako mozemo pomoci i svi mi koji zivimo u EU,
kao i klubovi...Prije ili kasnije ISTINA o sramnim i podmuklim igrama doce
na videlo..Nadlezni u ministarstvima kulture,spoljnih poslova,
nauke trebaju
sve uciniti kako bi prije svega zainteresovali kulturnu i intelektualnu
javnost zemalja EU.
 
Masakri na Markalama su dva masakra počinjena nad sarajevskim civilima od strane Vojske Republike Srpske tokom opsade Sarajeva za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini. Dogodili su se na Markalama u historijskoj jezgri Sarajeva, glavnog grada Bosne i Hercegovine.

Prvi se dogodio 5. februara, 1994. godine kada je 68 ljudi ubijeno, a 144 ranjeno. Drugi se dogodio 28. augusta, 1995. godine, a ubijeno je 37 ljudi, dok je ranjeno 90. Drugi napad je bio direktan povod za kampanju bombardovanja srpskih položaja od strane NATO pakta, jer su masakri nad civilima u Sarajevu i drugim opsjednutim gradovima ili enklavama postali uobičajena praksa srpskih snaga, koje se nisu obazirale na česta upozorenja NATO-a i drugih međunarodnih organizacija.

Relativizacija masakra, špekulacije o počiniocu, ali i negiranje samog zločina su i dalje predmet brojnih rasprava i teorija zavjere.
Kliknite za proširenje...

Prvi masakr se dogodio između 12:10 i 12:20 poslije podne, kada je minobacački projektil kalibra 120 mm ispaljen sa srpskih položaja na području sela Mrkovići pao u prepunu gradsku tržnicu Markale. Spasioci i ostali radnici Ujedinjenih Naroda su brzo stigli da bi pomogli brojnim civilnim žrtvama, dok su snimci događaja brzo postali glavne vijesti širom svijeta. Kontroverza o događaju je počela nakon što je prvobitni izvještaj UNPROFORA došao do zaključka da je granata ispaljena sa položaja Armije RBiH.[1] General Michael Rose, britanski čelnik UNPROFOR-a, je otkrio u svojim memoarima da je tri dana nakon masakra rekao generalu Divjaku, zamjeniku zapovjednika snaga Armije RBiH, da je granata bila ispaljena sa bosanskih položaja.[3] Međutim, kasniji i opširniji izvještaj UNPROFOR-a je primjetio računsku pogrešku u originalnom izvještaju. Kad su ispravili grešku, Ujedinjeni Narodi su došli do zaključka da nije moguće utvrditi koja je strana ispalila granatu.[1]

Januara 2004. godine, tužioci u slučaju protiv Stanislava Galića, srpskog generala koji je komandovao opsadom Sarajeva, pred Međunarodnim krivičnim sudom za ratne zločine počinjene na tlu bivše Jugoslavije, predstavili su kao dokaz stručni izvještaj balističkog eksperta Berke Zečevića.[1] Zajedno sa dvoje kolega, Zečevićeva istraga je otkrila šest mogućih mjesta sa kojih je dotična granata mogla biti ispaljena, od kojih su pet bili položaji VRS-a, a jedno pod kontrolom Armije RBiH.[1] Mjesto pod kontrolom Armije RBiH je bilo vidljivo promatračima UNPROFOR-a, koji su potvrdili da tog dana ni jedna granata nije bila ispaljena sa tog položaja.[1] Zečević je dalje objasnio da su se neki dijelovi projektila mogli proizvoditi samo u dva mjesta, a oba su bili pod kontrolom Vojske Republike Srpske.[1] Sud je na kraju odlučio da je Galić kriv bez osnovane sumnje za svih pet granatiranja za kojeg su ga tužioci optužili, uključujuči i Markale, te je osuđen na doživotnu robiju.[1] Iako je o presudi opširno izvještavano preko međunarodnih medija, prema tvrdnjama Helsinškom odboru za ljudska prava u Srbiji, odluka suda je ignorisana u samoj Srbiji i Crnoj Gori.[3]
Kliknite za proširenje...

Drugi masakr se dogodio 28. augusta 1995. u 11:00 sati ujutru, sa pet ispaljenih granata, ali manje žrtava.[2] Istraga masakra od strane Ujedinjenih Naroda je vođena u tajnosti, što je izazvalo špekulacije u medijima o nemogućnosti utvrđivanja lokacije sa koje su granate ispaljene.[2] Ovu špekulaciju su po ustaljenom šablonu podržale srpske vlasti koje su, kao što su uradile i nakon masakra 1994. godine, demantirale svu odgovornost i optužile vladu Republike Bosne i Hercegovine za bombardovanje vlastitog stanovništva s ciljem izazivanja međunarodnog revolta i moguće intervencije.[4] U stvari, kao što se i saznalo kroz izvještaj za Generalnu skupštinu Ujedinjenih Naroda 1999. godine, UNPROFOR je smatrao da su dokazi bili dosta jasni: tajni izvještaj nedugo nakon događaja je utvrdio da je svih pet rundi granata ispalila Vojska Republike Srpske.[2] Čim su tehnički i vremenski uvjeti dopustili, a sigurnost UN radnika koji su tada prolazili kroz srpsku teritoriju bila obezbjeđena, započeta je Operacija Namjerna Sila.[2]

David Harland, bivši šef civilog sektora UN-a u BiH, priznao je na suđenju generalu Dragomiru Miloševiću pred MKSJ odgovornost za nastanak mita o tome da UNPROFOR nije utvrdio ko je ispalio minobacačke granate koje su dovele do masakra poznatog kao "Markale 2". Harland je rekao da je taj mit, koji se održava već više od deset godina, nastao zbog "neutralne izjave" tadašnjeg komandanta UNPROFOR-a, generala Ruperta Smitha. On je, naime, na dan "Markala 2" izjavio da "nije jasno ko je ispalio granate, mada je već imao tehnički izveštaj obavještajnog odjeljenja UNPROFOR da je izvan razumne sumnje utvrđeno da su one ispaljene sa položaja VRS u Lukavici." Harlandova odgovornost je u tome što je upravo on savjetovao generala Smita da istupi sa "neutralnom izjavom, kako ne bi alarmirao Srbe koji bi, da je odmah upro prstom u njih, znali da predstoje vazdušni udari NATO-a na njihove pozicije.", što bi ugrozilo bezbjednost snaga UN-a koje su se u tom trenutku nalazile na teritoriji pod kontrolom VRS-a ili na položajima koji bi mogli da budu izloženi odmazdi srpskih snaga.[5]
Kliknite za proširenje...
http://bs.wikipedia.org/wiki/Masakri_na_Markalama
:think::think:
 
ljubo_001:
http://bs.wikipedia.org/wiki/Masakri_na_Markalama
:think::think:
Kliknite za proširenje...





"Postoje tri prekretnice građanskog rata u Bosni i Hercegovini koje su
iskorištene da se zavadi, uništi i istrijebi srpski narod sa njihovih vječnih
ognjišta. U sva tri slučaja korišten je isti metod:
Masovno ubijanje pred kamerama

U sva tri slučaja bio je potreban izgovor da se rasplamsa rat, da bi se
uskratilo pravo srpskog naroda da sami odlučuju gdje i sa kime će da žive.
Sva tri slučaja su bila slična i za svaki od njih zapadna javnost je okrivila Srbe.
Sumnja u to sto se stvarno desilo, je bazirana je na sledećim činjenicama:


Ni u jednom od tri događaja srpskim ekspertima nije bilo
dozvoljeno da
učestvuju u balističkim analizama
Ni jedan od Zapadnih eksperata nije potvrdio da su Srbi odgovorni za
masakar
U svakom od tri slučaja TV ekipe i (i prva pomoć) je ‘slučajno’ bila na
licu mjesta
Svaki slučaj je imao ogromne političke i vojne posledice za srpsku stranu.



Evo opisa događaja i njihovog značaja:

27. Maj 1992 - Incident u redu za hljeb - Najavljeno speciajlno zasijedanje
UN trebalo je da počne 31. maja 1992. godine, da bi se diskutovalo moguće
uvođenje sankcija SR Jugoslaviji. Četiri dana prije zasijedanja
(27. Maja 1992. godine) desio se masakar u Sarajevu. Američka
administracija iskoristila je to da progura sankcije kroz Savjet
bezbjednosti UN.
5. Februar 1994 - Zločin na pijaci Markale (prvi dio) - Početkom 1994.
godine, bilo je jasno da isalamski fundamentalisti nisu u stanju da
pobjede u ovom ratu i da im treba pomoć sa strane. U isto vrijeme,
NATO je tražio razlog da se umješa u sukob. Incident je pomogao i
muslimanima i NATO-u. Zločin na Markalama je iskorišten kao izgovor
da se zamijene trupe UN sa trupama NATO-a. Takođe je iskorišten je kao
vodilja budućeg NATO djelovanju u Bosni.
28. Avgust 1995 - Pijaca Markale (drugi dio) - Američki pomoćnik
državnog sekretara SAD-a, gospodin Holbruk, najavio je potrebu da se
pronađe razlog za NATO bombardovanje. Islamski fundamentalisti su
isporučili naručeno za manje od 24 sata. Samo dan kasnije, protiv
dokaza (od Ruskih, Francuskih i Britanskih nezavisnih posmatrača
sa lica mjesta) muslimani su izrežirali jos jedan pokolj samo za kamere.
Američka administracija je insistirala da se Srbi okrive. Najveće
bombardovanje u istoriji NATO alijanse je počelo. NATO je bombardovao
hrisćanske Srbe i istjerao ih sa vječnih ognjišta, sa ciljem da obezbjede
uporište za islamske fundamentaliste u srcu Evrope.


Za slavicnet.com sa engleskog preveo Zoran Mirkovic iz Melburna, Australija (porijeklom iz Olova)

 
I šta sad?
Da ja tebi isto iskopiram svoj post? :dontunderstand:

Gdje je kakav dokaz da to nisu uradili Srbi?

Izvještaji jasno govore da jesu, a ti tvrdiš da nisu.
Bio bi red i da argumentiraš, osim što ponavljaš fantastične teorije da bi nekome možda odgovaralo da je tako kako ti kažeš.
U balističkim analizama sudjelovali su međunarodni timovi, kao neutralni.
Naravno da srpski nisu sudjelovali! Oni su mogli naisati izvještaj i da nisu išli na lice mjesta.
 
ljubo_001:
http://bs.wikipedia.org/wiki/Masakri_na_Markalama
:think::think:
Kliknite za proširenje...
DOKAZ ZA LAŽNE OPTUŽBE

Jasuši Akaši, specijalni izaslanik UN za Bosnu, tvrdio je 6. juna 1996. godine da je postojao tajni izveštaj UN u kojem su bosanski muslimani bili optuženi za masakr nad civilima na pijaci „Markale“ u februaru 1994. godine, koji je generalni sekretar UN Butros-Butros Gali u interesu „više politike“ sklonio u stranu.
Gali nije obavestio javnost o tome, ali je francuskom predsedniku Miteranu rekao da je pucanj koji je bio ispaljen na pijacu „Markale“ u Sarajevu bio muslimanska provokacija.

TVRDNJE LORDA OVENA

Dejvid Oven u svojoj knjizi „Balkanska odiseja“, između ostalog, piše da su ljudi iz Unprofora, bliski generalu Rouzu, razgovarali sa Alijom Izetbegovićem i generalom Rasimom Delićem 8. februara 1994. godine, tri dana posle prvog napada na „Markale“. Nisu skrivali kako su upravo dobili informacije koje pokazuju da topovski pucanj nije dospeo iz oblasti koju kontrolišu Srbi nego iz muslimanskog dela grada.
 
ljubo_001:
I šta sad?
Da ja tebi isto iskopiram svoj post? :dontunderstand:

Gdje je kakav dokaz da to nisu uradili Srbi?

Izvještaji jasno govore da jesu, a ti tvrdiš da nisu.
Bio bi red i da argumentiraš, osim što ponavljaš fantastične teorije da bi nekome možda odgovaralo da je tako kako ti kažeš.
U balističkim analizama sudjelovali su međunarodni timovi, kao neutralni.
Naravno da srpski nisu sudjelovali! Oni su mogli naisati izvještaj i da nisu išli na lice mjesta.
Kliknite za proširenje...

Dobro vece procitaj post iznad.:)
 
Prijavite se ili registrujte da biste poslali poruku.

Slične teme

Б
Пентагон истражује 50 случајева "крађе, преваре или корупције и преусмеравања" Украјини
Odgovora
0
Pregleda
130
БелиВук
Б
N
Na Hitlerov rođendan izglasana pomoć za Ukrajinu, mislite li da je to slučajno?
2 3
Odgovora
58
Pregleda
647
This is Sparta
This is Sparta
Straks92
"Mira Marković, svemoćna supruga Slobodana Miloševića i Vučić koji ništa nije znao o zločinima": Ruski Komersant o slučaju Slavka Ćuruvije
Odgovora
23
Pregleda
474
Casual Observer
Casual Observer

Back
Top